IJsberen kunnen voor het einde van deze eeuw uitsterven als gevolg van de klimaatverandering. Nieuw wetenschappelijk onderzoek toont aan dat het roofdier binnen de tijdspanne van een mensenleven nagenoeg is verdwenen, tenzij er meer wordt gedaan om de klimaatverandering tegen te gaan.

Zeehonden vormen de belangrijkste voedselbron van een ijsbeer. Om op zeehonden te kunnen jagen hebben de ijsberen zee-ijs nodig. Maar doordat het ijs op de Noordpool steeds sneller smelt door de klimaatverandering zijn de beren genoodzaakt om zich langere periodes op land te begeven. Daar hebben ze veel meer moeite om voedsel te vinden. Dat melden wetenschappers in Nature Climate Change, een tijdschrift over onderzoek naar de effecten van klimaatverandering.

Uithongering

De carnivoor kan maandenlang vasten, vooral in de zomer wanneer het pakijs smelt. Maar die periode zonder ijs duurt dus steeds langer. Omdat ze niet in staat zijn een andere voedselbron te vinden die zo rijk is als de zeehonden in hun omgeving, wagen steeds meer hongerige beren zich al ver buiten hun territorium, in de buurt van bewoonde gebieden.

“Hun afnemende lichaamsgewicht ondermijnt de kansen om het in de winter zonder voedsel te overleven”, zeggen de wetenschappers. “Allereerst zullen de welpen het niet meer overleven”, vertelt een onderzoeker tegen de BBC. Moederijsberen zullen volgens hem niet genoeg lichaamsvet hebben om genoeg melk te produceren voor hun welpen.

Broeikasgassen

Door de hoge uitstoot van broeikasgassen zullen er tegen 2100 bijna geen ijsberen meer zijn, stellen de onderzoekers. Zelfs als de uitstoot afneemt, zullen verschillende populaties het niet overleven.

Het rapport is niet het eerste onderzoek naar de gevolgen van klimaatverandering voor ijsberen, maar de nieuwe studie hangt er nu een tijdsspanne aan. Sinds de metingen in 1979 begonnen, is er wereldwijd nog nooit zo weinig bevroren zeewater geweest.