Into The Storm is een rampenfilm van het lichtere soort. Niemand moet de wereld redden, er zijn geen grote persoonlijke drama’s, alleen tornado’s. Véél tornado’s. Wie van een goede portie destructo-porn en creatieve sterfscènes houdt, heeft deze zomer dus niet alleen Sharknado 2 om zijn honger te stillen. Geen waaiende haaien in deze film echter, laten we ernstig blijven. Wel een gigantische tornado die een hele luchthaven van zijn vliegtuigen verlost, een ontploffende tankwagen die voor een prachtige vuurnado zorgt, en natuurlijk een hele rist auto’s, vrachtwagens en huizen die mooi meegenomen worden. 

De tornado’s spelen inderdaad de hoofdrol in deze film. De personages zijn er uiteraard enkel om ons een reden te geven om zo dicht mogelijk in de buurt van de twisters post te vatten. Daarom is er een bende storm chasers met een verankerbare, naar eigen zeggen onverwoestbare tank van een auto. Onder leiding van doorwinterde stormveteraan Pete (Matt Walsh) zijn ze wanhopig op zoek naar spannende beelden voor hun documentaire. Meteorologe van dienst Allison (Sarah Wayne Callies, u misschien bekend als Lori uit The Walking Dead) doet hen in het kleine stadje Silverton belanden. Gelukkig voor hen (en voor ons) laat de storm niet lang op zich wachten. In die storm moet Gary, de onderdirecteur van de lokale middelbare school (Richard Armitage) dan weer op zoek naar zijn zeventienjarige zoon Donnie. Die is er met medeleerling Kaitlyn op uitgetrokken om aan een schoolopdracht te werken in een verlaten fabriek, altijd verstandig als er een tornado-alarm is afgekondigd.

Personages

De bordkartonnen personages zorgen er jammer genoeg voor dat de film op geen enkel moment echt spannend is. Het kan je als kijker niet bijzonder veel schelen of ze aan de wervelwinden ontsnappen. Maar elk nadeel heeft zijn voordeel: je kan wél met onbezwaard gemoed hopen dat ze op een spectaculaire manier aan hun einde komen (zoals je deed bij Lori uit The Walking Dead). En daar is meer dan voldoende gelegenheid toe, want de tornado’s volgen elkaar in een wervelend tempo op. De dialogen en relaties tussen de personages geven je hoogstens even de tijd om op adem te komen voor de volgende wilde rit.

Found-footagetechniek

Om al die sappige vernietiging in beeld te brengen, maakt regisseur Steven Quale uitgebreid gebruik van de found-footagetechniek, personages met handcamera’s dus. Maar anders dan in bijvoorbeeld Cloverfield of The Blair Witch Project zijn de beelden zo stabiel en hoog van kwaliteit dat het onmiddellijk duidelijk is dat het louter een gesimuleerd effect betreft. Het cinemapersoneel zal de makers ongetwijfeld dankbaar zijn dat ze niet na elke voorstelling met emmers en dweilen aan de slag moeten. En ook als je geen speciale voorliefde hebt voor low- of no-budgetfilms, waarin found-footage zo populair is, hoef je niet te vrezen: het principe wordt nooit gebruikt om te verhullen dat er geen geld was voor sets of special effects. Ondanks het naar Hollywoodnormen bescheiden budget van 50 miljoen dollar mogen de tornado’s absoluut gezien worden. Daar zit Quales ervaring als special effects supervisor voor kaskraker Avatar ongetwijfeld voor iets tussen.

Ramp met een knipoog

Zo is Into The Storm een film geworden die je heel eerlijk geeft wat hij wil geven: een ramp met een knipoog. Een aanrader als je wil genieten van een avondje onschadelijke destructie, waarbij je niet bang moet zijn dat je luid geroepen commentaren ervoor zorgen dat je iets mist van de film.