Verdwijnt de minister van Mobiliteit Jacqueline Galant (MR) uit de regering? Het ziet er niet meteen naar uit, omdat eerste minister Charles Michel (MR) haar blijft verdedigen. Maar dat kost steeds meer politieke energie. Twee Europese rapporten zijn vernietigend over de veiligheid van de luchthavens. En de burgeroorlog met de topman van haar administratie escaleert totaal.
Laurent Ledoux, de topman van de federale overheidsdienst Mobiliteit, vuurt een nieuwe kruisraket af op ‘zijn’ minister, Jacqueline Galant. De man, van cdH-signatuur, diende gisteren met veel toeters en bellen z’n ontslag in, zo zegt L’Echo. Op de RTBF had hij de frontale aanval al ingezet.
Hij voelt zich “gehinderd in zijn werk”, en beschuldigt Galant van een hele rist zware fouten: “Er valt niet samen te werken met de minister en haar kabinet, ondanks veel inspanningen. Galant hanteert Gestapo-methodes. Ze eist bijvoorbeeld de namen van topambtenaren die niet zonder meer willen uitvoeren wat ze eist.” En nog zwaarder: “Ze verdedigt specifieke economische en privébelangen.”
Een topambtenaar dus, die op tv openlijk z’n eigen minister aanvalt. Een zoveelste aflevering in de soap tussen Ledoux en Galant, die een loopgravenoorlog uitvechten en eigenlijk al maanden niet meer praten met elkaar.
Er is meer. Geld voor terreurbestrijding wou ze aanwenden voor financiering Belgocontrol, dat er niets mee te maken heeft (2/2) #Galantgate
— Stefaan Van Hecke (@SVHecke) April 13, 2016
Twee Europese rapporten die vernietigend zijn
De aanval van Ledoux komt er na het lekken van de twee Europese geheime inspectierapporten. Daarin wordt brandhout gemaakt van de controle op de beveiliging van de Belgische luchthavens. Zo zijn er in totaal maar 6 inspecteurs die de controle moeten doen. De rapporten zullen de pas opgerichte onderzoekscommissie over de aanslagen van 22 maart meer dan zoet kunnen houden. Als Galant dus niet meteen ontslag neemt na dit zoveelste debacle, dan komt ze vast en zeker in die commissie zwaar onder vuur te liggen de komende weken.
Want eerder lekte al uit dat Galant systematische de vraag van Ledoux om meer geld en mensen te krijgen voor de beveiliging negeerde. En gisteren zwaaide Groen met het mailverkeer van het kabinet-Galant. Dat toont aan dat Galant een deel van 400 miljoen euro die de regering reserveerde voor de strijd tegen de terreur na de aanslagen in Parijs wilde versluizen naar luchtverkeersleider Belgocontrol. Dat overheidsbedrijf zit in ernstige financiële moeilijkheden, maar die hebben niets te maken met veiligheid rond terreur. Een erg kwalijke onthulling, opnieuw eentje die Galant op haar bord zal krijgen in de onderzoekscommissie.
Groen-kamerlid Stefaan Van Hecke stelde gisteren openlijk de vraag “of dit de blunder te veel is?” Olivier Maingain van Défi (het vroegere FDF) noemt het ontslag al “onafwendbaar”. De oppositie ruikt dus bloed, en zal zich vastbijten in Galant als nooit te voren.
Geld versluizen van veiligheid naar Belgocontrol? Galant heeft wat uit te leggen
Daarmee bereikt de heisa rond de minister een kookpunt. Nooit slaagde Galant, een stemmenkanon van de MR in Henegouwen, erin om het beeld van een zwak functionerende minister te keren. Communicatief is ze hoekig, haar kabinet kampt met een gebrek aan ervaring en gedroeg zich in een pak dossiers op z’n minst onzorgvuldig. Eerder waren er al schermutselingen met Ledoux en nam ze een groot advocatenkantoor in dienst voor honderdduizenden euro’s zonder aanbesteding.
Maar de aanslagen van 22 maart zijn van een andere orde. Meteen na de terreur kwamen topministers zoals Jan Jambon (N-VA) en Koen Geens (CD&V) onder vuur. Met veel moeite en inspanning op topniveau kregen ze hun verdediging op orde. In de onderzoekscommissie wachten hen nog scherpe vragen, maar niemand ziet hen nog echt wankelen. Het valt te betwijfelen of Galant bestand is tegen een dergelijk spervuur, nu steeds meer vernietigende informatie lekt over de rol van de minister in de aanpak van de veiligheid op de luchthaven.
Zo schrijft de Europese Commissie over de veiligheidsmaatregelen op Zaventem “dat zelfs de systemen voor de detectie van explosieven niet regelmatig werden geïnspecteerd”. Dat, in combinatie met geld proberen versluizen van veiligheidsmaatregelen naar Belgocontrol, het weeg meer dan zwaar.
Bij de MR wijst men erop dat die controle op de beveiliging niet de verantwoordelijkheid was van Galant, maar van haar administratie. Lees: Ledoux. Hetzelfde met de Europese rapporten: Galant had daar zelfs geen toegang toe, Ledoux wel. Het kan verklaren waarom die plots met veel kabaal de eer aan zichzelf houdt. Maar of Galant daarmee haar vel redt, is maar zeer de vraag.