Jeugdvriend en The Melvins-leider doorprikt mythes rond Kurt Cobain: “Dit is allesbehalve een vrolijk verhaal”

door Wouter Veeckmans
gepubliceerd op zondag 07 april 2019 om 07:46 •
4 min lezen

Afgelopen vrijdag was het 25 jaar geleden dat Kurt Cobain overleden was. De Nirvana-frontman werd alom geëerd, maar zijn jeugdvriend Buzz Osborne, leider van de band The Melvins, is vooral droef. Hij schrijft de dood van Cobain toe aan een erg ongelukkige kindertijd.

Buzz Osborne van de legendarische band The Melvins kende Kurt Cobain al sinds de middelbare school. “Hij had een fantastisch, donker gevoel voor humor”, laat hij weten aan het Amerikaans muziektijdschrift Revolver. “Hij tekende bijvoorbeeld de leerkrachten en er gebeurden verschrikkelijke dingen met hen. Een van zijn tekeningen was een Pac Man-spel waarin de leerkrachten opgegeten werden door Pac Man, maar dan op een erg gewelddadige manier.”

(Kurt Cobain 25 jaar geleden overleden: 4 redenen waarom zijn muziek nog steeds relevant is.)

“Deprimerende jeugd”

“We zijn opgegroeid in een erg deprimerende en onderdrukkende omgeving. Uiteindelijk hebben die manier van denken en die opvoeding geleid tot zijn dood. Het was zo hopeloos en doelloos.”

“Ik herinner me nog dat ik hem meenam naar zijn eerste punkconcert. Black Flag speelde toen. Het was een erg goede show en hij was er echt ondersteboven van. Ik weet nog dat hij zei ‘dit is exact wat ik wil doen, dit ben ik’.”

“In die periode speelden we samen muziek. Ik, Kurt, (Nirvana-bassist, red.) Krist Novoselic en (The Melvins-drummer, red.) Dale Crover. Daarom speelde Dale de drums in op de eerste Nirvana-demo’s. Kurt was geen goede gitarist, maar dat maakte niet veel uit. Hij kon twee akkoorden en een zangmelodie samenvoegen op een manier dat mensen het leuk vonden. Technische skills hebben zelden iets te maken met muziek maken.”

(Zoveel verdient de dochter van Kurt Cobain maandelijks aan Nirvana-royalty’s.)

“Drugs als dooddoener”

“Ik was aanwezig bij de laatste show van Nirvana. Dat was de laatste keer dat ik hem gezien heb. Hij was aan het balen, niet door het optreden, maar door de hele situatie. Hij vond veel mensen die voor hem werkten niet leuk. Hij vond hen maar een bende klootzakken. Hij was niet gelukkig. Het laatste dat hij ooit tegen mij gezegd heeft, is ‘ik moet gewoon solo gaan’.”

(Deze 12 dingen wist je nog niet over de Nirvana-plaat ‘In Utero’.)

“Ik raadde hem aan om weg te gaan, ren! Hij moest van de drugs af. Als hij niet aan de drugs gezeten had, waren al die dingen niet gebeurd. Kurt had een toekomst kunnen hebben, hij zou zijn leven opnieuw op orde hebben kunnen krijgen. Hij zou een fantastisch persoon geweest zijn. Het zou niet gemakkelijk geweest zijn, maar hij had dat zeker kunnen doen. Dat had ik veel liever gezien. Dat, of helemaal geen succes. Ik zou veel blijer zijn als hij nooit een jota succes gehad had en nog steeds zou leven. De muziek en de legende betekenen niets voor mij in vergelijking daarmee.”

“Het spijt me, maar ik weiger om te zeggen dat het geweldig was, zoals zo veel mensen doen. Ik vond het niet geweldig. Ik erger me eraan als mensen het zo proberen voor te stellen. Dit is geen blij verhaal. Hij is dood en weg. En ik ben daar nog steeds niet over.”