In de aflevering van Special Forces van afgelopen maandag moesten we afscheid nemen van Klaasje Meijer. Zij werd door de instructeurs naar huis gestuurd omdat het slaaptekort een te grote impact had op haar mentaal welzijn. We zagen al dat Klaasje emotioneel reageerde op dit nieuws, maar nu blikt ze terug op haar deelname met een post op Instagram.
De afgelopen weken kregen we in Special Forces te zien hoe Klaasje Meijer het steeds moeilijker kreeg. Daardoor zagen de instructeurs geen andere optie meer dan haar naar huis te sturen. “Ik heb het gevoel dat ze de pedalen kwijt is”, zei chef Blom. “Wetende wat eraan komt, zou het gevaarlijk zijn om haar te laten doorgaan.” Ook chef Greg sloot zich daarbij aan. Voor de start van de volgende proef namen ze de beslissing: Klaasje moest stoppen, tegen haar eigen zin in. “Fysiek heb je alles gegeven, maar je lichaam volgt niet meer”, klonk het. Het was een bittere pil om door te slikken, maar ondertussen beseft Klaasje dat dit een noodzakelijke beslissing was. Met een post op Instagram blikt ze terug op haar deelname
Slaapdeprivatie
Klaasje deelde een reeks foto’s van haar Special Forces-avontuur. De opvallendste is de eerste. Dat is een foto die ze maakte de ochtend na haar exit. “Verslagen maakte ik deze selfie, toen ik een dag na mijn exit wakker werd”, klinkt het. Vervolgens deelde ze ook enkele foto’s van tijdens haar deelname. Het gaat om mooie, maar ook moeilijke momenten. De laatste foto in de reeks is er eentje waarop alle deelnemers samen poseren bij de kerstboom.
“Special Forces: een parcours waar ik uiteindelijk wél met plezier op terugkijk”, schrijft Klaasje. “Door slaapdeprivatie raakte ik de weg even helemaal kwijt (en gelukkig ging het dankzij een slaap overvloed enkele dagen later weer goed met me!). Fysiek had ik controle, want ik was goed voorbereid: uren maken in de gym en kilometers lopen met een rugzak van 15 kilo op mijn rug. Maar wat slaaptekort (lees: helemaal niet slapen) met je doet, dat valt niet te voorzien en daarop kun je je niet voorbereiden.”
Dankbaar
Klaasje heeft het zwaar gehad, maar blikt toch met een positief gevoel terug op haar deelname. “Intens om terug te zien, dat wel. Ik ging diep, ik was onder de indruk van alles. Onder de indruk ook van het besef voor hoeveel mensen dit geen ‘spelletje’ is, maar noodgedwongen realiteit … Wat ik meeneem, is een rugzakje aan ervaringen … Prachtige plekken, wilde natuur, kou, afzien, vallen en weer opstaan, mooie mensen, hallucinerende situaties, lachen, huilen : ik had het voor geen goud willen missen. Diep respect voor de mede rekruten, jullie voelen als een warme familie! En natuurlijk dankbaar voor de lessen van de chefs die ons hebben begeleid.”
“En nu ik toch bezig ben.. 😉 Een laatste dankwoordje voor alle (lieve) reacties die ik binnen heb gekregen na mijn deelname aan het programma van jullie allemaal: de lezer/kijker: woorden raakten me, zelfs nu het meer dan een jaar geleden is. Het leven is onvoorspelbaar. En soms helpt het om de touwtjes wat te laten vieren en de lat voor jezelf niet te hoog te leggen …”