Nieuwe cijfers werpen licht op de trends voor het alcoholgehalte in rode wijn in de afgelopen 30 jaar. Het gemiddelde alcoholgehalte in fijne rode wijnen van Bordeaux tot Californië is sinds de jaren negentig gestegen, blijkt uit die gegevens. Maar het beeld is complex.

Rode wijnen uit Bordeaux, Toscane, Piemonte en Californië hadden in het decennium tussen 2010 en 2019 allemaal gemiddeld een hoger alcoholgehalte dan in de jaren negentig, volgens de data van Liv-ex. Ook Bourgondië liet een stijging zien, zij het relatief marginaal.

Liv-ex begon vorig jaar met het opnemen van gerapporteerde alcoholgehalten en heeft dit nu gedaan voor 35.000 wijnen. Het zei dat 20.000 daarvan zijn geverifieerd door het magazijnteam, dat de flessenetiketten heeft gecontroleerd.

Wijnregio’s

Justin Gibbs, medeoprichter en directeur van Liv-ex noemt het “‘een opmerkelijke momentopname van belangrijke veranderingen die plaatsvinden in enkele van ’s werelds belangrijkste wijnregio’s”. Liv-ex zegt dat zijn gegevens hebben geholpen om een ​​fenomeen te kwantificeren dat vaak een gespreksonderwerp is geweest in de industrie en daarbuiten.

Wijnen uit Bordeaux zijn consistent sterker geworden, maar niet elke regio die door Liv-ex wordt genoemd, heeft echter sinds 1990 het alcoholgehalte in wijn consequent zien stijgen. Naast relatief weinig verandering in Bourgondië, liet Californië tussen 2000 en 2009 een sterke stijging zien, maar daarna bijvoorbeeld een lichte daling van het gemiddelde alcoholgehalte.

Klimaatverandering, maar …

De meeste verklaringen voor het stijgende alcoholgehalte komen neer op een gevolg van klimaatverandering. Simpel gezegd, stijgende temperaturen leiden tot rijpere druiven met meer suiker en dus meer alcohol. Maar dat vertelt echter niet het hele verhaal. Tot op zekere hoogte kan de rijpheid van de druiven worden gemodereerd door veranderingen in de wijngaardpraktijken, zoals het beheer van het bladerdak of de pluktijd.

In de wijnmakerij kunnen verschillende gisten worden gebruikt om het alcoholgehalte te beheersen. In sommige gevallen – zoals waarschijnlijk het geval zal zijn voor sommige Bourgondische wijnhuizen – kunnen wijnmakers eenvoudigweg stoppen met chaptaliseren (suiker toevoegen voor de gisting om het resulterende alcoholgehalte te verhogen). Stijlvoorkeuren hebben daarom waarschijnlijk ook een rol gespeeld bij het aansturen van deze trends.

Er is ook een mate van onnauwkeurigheid op het etiket. De EU laat een foutenmarge van 0,5% toe. De VS staat een foutmarge van 1% toe voor wijnen van meer dan 14% alc. Voor wijnen met 14% alc of minder is 1,5% speelruimte toegestaan. Een cynicus zou kunnen suggereren dat, voor een betere perceptie door de consument, de huidige niveaus zelfs hoger zijn dan labels suggereren.

(jvdh)