K’s Choice haalt melancholie boven in nummers waarvan we niet wisten dat het erin zat tijdens hun ‘Love = Music’-tournee

Vorig jaar bracht K’s Choice ‘Love = Music’ uit, een soort van extraatje bij hun 25e verjaardag waarop ze een aantal covers uit het televisieprogramma ‘Liefde Voor Muziek’ verzamelden en daar een aantal covers van hun favoriete nummers in intieme versies bij plaatsten. Die plaat liet Gert en Sarah Bettens op hun meest ingetogen horen en het is ook met dat concept dat ze dezer dagen op tournee zijn: akoestisch en intiem en met een setlist die voornamelijk bestaat uit covers.

Wanneer een band zo lang meedraait zoals K’s Choice al doet – zie ook: dEUS – dreigt het gevaar al eens om de hoek dat we ze een gewoonte gaan vinden en daarbij al wat ze al gepresteerd hebben. In het geval van K’s Choice: een aantal nummers die tot in de Amerikaanse Billboard Charts zijn geraakt, verschillende Europese tournees en een verschijning in de reeks Buffy, The Vampire Slayer. Uiteindelijk toch echt niet zo evident voor een groepje uit Antwerpen. Maar ook en vooral: een pak puike nummers.

Die eigen puike nummers blijven op de huidige tournee – die de voorbije twee avonden De Roma aandeed, maar al een tijdje doorheen Vlaanderen en Nederland reist – grotendeels achterwege. Wie dus gekomen is om Cocoon Crash of Believe te horen is eraan voor de moeite. Not An Addict is er wel bij, maar is niet de sterkste toevoeging aan de avond.

Liefde = Muziek

Gert en Sarah wilde het voor deze ‘Love = Music’-tour anders aanpakken en wilden een setlist samenstellen met nummers die echt iets voor hen betekenen. Nummers van henzelf, van anderen en uit hun Liefde Voor Muziek-avontuur. Over Liefde Voor Muziek valt veel te zeggen, maar toch vooral veel goeds. Het is een programma op de commerciële zender vtm, maar wel zo ongeveer het enige programma dat op de Vlaamse televisie te zien is dat nog echt om muziek draait én zonder wedstrijdelement. Er zijn geen winnaars of verliezers, artiesten kunnen er hun vakmanschap etaleren en op een bepaalde manier zelfs hun authenticiteit. Ze kunnen op zoek gaan naar hun DNA, wat hen maakt tot wie ze muzikaal zijn. In het geval van K’s Choice zochten en vonden Sarah en Gert melancholie in nummers waarvan we niet wisten dat het erin verborgen zat en dat is ook de manier waarop ze deze tournee aanpakken.

Even fronsen we de wenkbrauwen wanneer ze het concert starten met Summer Of 69 – een gewaagde cover, want afgezaagd tot en met – en Waarom Ik uit de beginperiode van een zekere Helmut Lotti. Daarna volgt trouwens een nummer van The Dinky Toys. Het klinkt weinig credibel allemaal, maar K’s Choice slaagde er wel in om de goed verborgen melancholie die in die nummers schuilt naar boven te halen.

ABBA en Prince

Bij sommige van de covers hoorde echt verhalen en misschien hadden we die net iets meer willen horen. Wake Up Little Suzy van The Everly Brothers plukten ze als kind uit de platenbak van de ouders en deed Gert en Sarah dromen van een eigen groepje, Could It Be Magic van Barry Manilow werd opgedragen aan Sarah’s vrouw die ook aanwezig was (“Thank you for making me feel the luckiest person in the world” fluisterde Sarah haar toe). Deze versie deed de glitterversie van Donna Summer vergeten en stond bol van wildmakend verlangen. De eerste LP van Sarah was ‘Voulez-Vous’ van ABBA en ze droomde ervan om Agnetha te zijn (“Later droomde ik ervan om Benny te zijn die met Agnetha huwde, maar dat besefte ik toen nog niet”, grapte ze) en The Beatles waren uiteraard onvermijdelijk, godzijdank. Dear Prudence was een mooi achtervoegsel achter Does Your Mother Know (nooit geweten dat die twee zo goed achter elkaar pasten) en Here Comes The Sun werd op applaus onthaald. Eén van de sterkste covers was I Could Never Take The Place Of Your Man van Prince, een nummer dat ze gekozen hadden omdat broer en zus grote fan van hem zijn.

Nog heel mooi was het nieuwe Meaningless dat solo gebracht door Gert het tweede deel van de show op gang trapte, Catch Me When I Fall (een bewerking van een nummer van Niels Destadsbader) en Je Ne Rêve Plus De Toi, een vertaling van That’s Not How Dreams Are Made van Jasper Steverlinck (“Eén van de mooiste Belgische liedjes ooit gemaakt”) die aantoonde dat dat nummer ook als Frans chanson meer dan overeind blijft.

Te onderbelichte kant

De meest spannende show die K’s Choice ooit in elkaar gestoken heeft is ‘Love = Music’ niet, maar we konden er wel een kant van hen door zien die doorheen de jaren te onderbelicht is gebleven: de melancholische kant. Bovendien is het pas bij dit soort arrangementen dat het echt opvalt hoe sterk de stem van Sarah Bettens wel is.

K’s Choice mag geen gewoonte worden en verdient waardering. Deze show was een fijn aardigheidje en tussendoortje. Maar volgende keer moet Believe toch echt ook op de setlist.

Dit concertverslag verscheen ook bij online muziekmagazine daMusic.

Meer
Lees meer...