Ze was de jongste telg in het voorbije seizoen van Liefde Voor Muziek en ze begon een beetje onzeker aan dat avontuur, maar uiteindelijk vond Laura Tesoro daar ook de zelfzekerheid om aan een eigen album te beginnen werken. ‘Limits’ is er nu, de plaat telt tien persoonlijke nummers en zal een heerlijk frisse wind door je speakers jagen.

Laura Tesoro: Ik vind het nog heel spannend om over te praten allemaal: ik heb een plaat gemaakt. En ik ben ook heel trots. Ik voel me pas nu ik een album heb een volwaardig artiest. Het is ook een andere manier van muziek maken. Er staan tien nummers op het album, die gaan niet allemaal singles worden. Als je een single uitbrengt, zijn alle ogen op die ene single gericht. Nu voel ik meer ruimte.

We hebben er ook bewust voor gekozen om de oudere singles niet op ‘Limits’ te zetten. Tot nu toe was elke single een apart project met een ander geluid. Voor het album wilden we één overkoepelende sound die aangeeft wie Laura Tesoro vandaag als artiest en als persoon is.

Het laatste nummer, Hold On, wijkt wel een beetje af van die sound.

Tesoro: Dat was ook een bewuste keuze. Het is een heel persoonlijk nummer dat gaat over het machteloze gevoel dat je soms kan krijgen wanneer je over iemand zit die je wel wil, maar niet kan helpen. Soms ligt het gewoon niet in je handen. Ik denk dat iedereen al wel eens in zo een situatie heeft gezeten. Het is het enige nummer op de plaat dat me nog elke keer als ik het hoor raakt en het was zo’n bijzonder nummer voor mij dat het ook anders moest klinken, vond ik.

Ik zag dat op jouw Wikipedia-pagina te lezen staat: “Ze is vooral bekend als haar rol van Charlotte in Familie en haar deelname aan The Voice Van Vlaanderen.” The Voice zat nog ergens in mijn achterhoofd, maar dat jij ooit nog in Familie speelt hebt, was ik helemaal vergeten.

Tesoro: Ik weet ook niet wie die Wikipedia-pagina’s maakt, de bio loopt een paar jaren achter. (lacht) Ik heb ooit effectief in Familie meegespeeld, maar ik denk en hoop dat dat niet is waar de mensen mij van kennen, want dat was zelfs nog voor The Voice Van Vlaanderen.

Ondertussen ben jij zelf tot voorbeeld uitgegroeid, ben je jurylid in The Voice Kids en wordt daar al wel eens een nummer van jou gebracht in de auditie.

Tesoro: Voor mij was de cirkel wel zo’n beetje rond toen ik zelf in die jurystoel kon zitten. Beseffen dat ikzelf het effect kan hebben dat andere artiesten op mij hebben, dat vind ik in de eerste plaats hartverwarmend. En een beetje zot.

Meer zelfzeker door Liefde Voor Muziek

Ondertussen heb je ook Liefde Voor Muziek gedaan. Ik had de indruk dat je in het begin niet echt wist wat je daar zat te doen tussen al die andere mensen die al een lange carrière achter de rug hadden.

Tesoro: De echte artiesten. (lacht) Ik ben inderdaad wel vertrokken met het gevoel dat ik daar niet echt thuishoorde. Dat kwam ook wel door de reacties die ik kreeg na de bekendmaking van mijn deelname. Het waren de andere artiesten die me heel snel het gevoel gaven dat ik wél op mijn plaats zat. Ik ben meer zelfzeker geworden door Liefde Voor Muziek, ik heb mezelf er wel een beetje verbaasd. En het gevoel dat ik klaar was om een album te maken is ook pas na Liefde Voor Muziek gekomen.

Het was daar de eerste keer dat ik met meerdere nummers tegelijkertijd aan de slag ging. Ik moest ook gaan nadenken over de sound van Laura Tesoro, want het is de bedoeling dat je in dat programma de nummers je eigen DNA meegeeft. Maar wat was er nu zo kenmerkend aan mijn sound? Dat moest ik gaan uitzoeken. Het leuke was dat ik merkte dat er automatisch een lijn in kwam omdat ik echt wel een sound en een visie heb.

Dat is ook het leuke aan Liefde Voor Muziek: ieders eigenheid. Stef Kamil Carlens of Kommil Foo kunnen niet als Laura klinken, hoe zeer ze ook zouden proberen. En Bart Kaëll is geen Ilse DeLange en omgekeerd. Ieder heeft zo’n beetje zijn eigen ding.

Tesoro: Inderdaad! Het was voor mij ook een toffe plek om dingen uit te proberen, een beetje te experimenteren. Dat heb ik ook wel nodig gehad, om dat eens te durven doen. Zoals toen ik Changes van Soulsister zo sober heb gehouden.

Ik heb bij geen enkel nummer op ‘Limits’ de neiging gehad om te skippen. Het is een goeie frisse popplaat geworden.

Tesoro: (glundert) Dat is een mooi compliment. Bij popmuziek is het de truc om je nummer eenvoudig te doen klinken, maar het is niet eenvoudig om zo’n nummer te maken. Ik vind het fijn dat het ons gelukt is om én een sound neer te zetten én elk nummer zijn eigen karakter en gevoel mee te geven.

Ik ben er ook heel blij om dat het écht mijn plaat is geworden. Ik heb kunnen schrijven over dingen die ik voel en waarvan ik overtuigd ben dat andere mensen ze soms ook wel eens voelen. En over elk facet van ‘Limits’ heb ik mee nagedacht en beslist, van welke nummers en hun volgorde over de coverfoto tot wat er in het boekje komt te staan. Ik heb nog nooit mijn singles fysiek uitgebracht dus het was de eerste keer dat ik daar zo stevig over moest nadenken en ik vond het echt fijn om daar zo intens mee bezig te zijn, tot je uiteindelijk een product in handen hebt. Iets dat je kan vasthouden.

Ik heb ooit eens in een interview met Kendrick Lamar gelezen: “Je kunt de hele tijd over je dromen praten, maar je moet ook initiatief nemen. Anders gaan je dromen dromen blijven.”

Tesoro: Ik heb dat ook gehad met het maken van een album. Ik was er lang over aan het dromen en ineens werd het dan echt. Dat is ergens angstaanjagend omdat je je aan je droom zet. Maar zolang je die stap niet zet, zal je inderdaad alleen maar kunnen blijven dromen.

Op je zomertournee heb je twee nummers gecovered van Ariana Grande. Is zij een groot voorbeeld?

Tesoro: Voor mij staat zij nu wel bovenaan in het poplandschap, ja. Dat wil niet zeggen dat ze mijn enige voorbeeld is. Ik kijk ook op naar mensen als Bruno Mars, Michael Jackson of Stevie Wonder. What’s The Pressure bijvoorbeeld droeg voor mij bijvoorbeeld al heel erg Stevie Wonder-achtig, maar nu ook nog hoor ik zijn invloed in bijvoorbeeld het belang van een goeie baslijn in mijn eigen nummers.

Ik luister naar heel veel dingen en ik laat me door iedereen inspireren. Sinds Liefde Voor Muziek heb ik ook wel geleerd om niet meer zo in hokjes te denken. Ik krijg in interviews vaak de vraag hoe ik zelf m’n stijl zou noemen, maar ik kan of wil dat niet in een hokje stoppen. Laat het gewoon allemaal muziek zijn.

De eeuwige limiet

Het titelnummer Limits gaat over grenzen en je eigen grenzen stellen. Iets dat me heel moeilijk lijkt in deze tijd.

Tesoro: Het is het meest persoonlijke nummer op het album. De tekst is ook heel rechttoe rechtaan: “I get mad at myself/ bad for myself/why can’t I take care of myself”, dat gaat echt over mij. Ik vind het superfrustrerend om op m’n eigen limieten te botsen en ik kan er niet altijd mee om. Soms zorgt het ervoor dat ik blijf pushen en toch nog een beter resultaat behaal dan ik dacht wat mogelijk was. Je kan je limiet verleggen, maar dan krijg je gewoon een nieuwe limiet. Maar je kan jezelf ook blokkeren door kwaad te worden op jezelf.

Net omdat het zo dubbel is vind ik het interessant. Ons leven is een aaneenschakeling van leren omgaan met limieten. Je data-abonnement heeft een limiet. Je bankrekening heeft een limiet. Het leven heeft een limiet. Wat je kan dragen aan lasten in het leven heeft zijn limieten en als je daarover gaat ga je eronder door, crash je, krijg je een burn-out of depressie of wat dan ook. Ik kan hier echt over blijven doorgaan, dus stop me maar als het genoeg is. (lacht)

Ook je geduld heeft zo zijn limieten, blijkbaar. Ik heb in oude interviews gelezen dat je én ongeduldig en perfectionistisch bent. Dat lijkt me een lastige combinatie.

Tesoro: Dat is ook zo. Bij mij moet alles vooruit gaan. Daarom ook dat deze plaat er in zes maanden gekomen is. Maar omdat ik zo perfectionistisch ben, heb ik ook wel een deadline nodig omdat ik anders blijf doorgaan. Dus voor mij hangen die twee nog wel logisch samen.

Altijd Laura Tesoro

Ik ben niet de eerste die het zegt, maar ik word vrolijk als ik aan jou denk. Ik denk aan de vrolijke Laura, de spring-in-‘t-veld. Tegelijkertijd weet ik: Laura is een mens, worstelt ook, heeft ook niet het perfecte leven. Ik denk wél dat jij heel goed met tegenslagen kan omgaan, kan relativeren. Dat zit ook een paar keer in de plaat, in Voices bijvoorbeeld.

Tesoro: Ik ben een prater. Als ik ergens mee zit, ga ik dat niet opkroppen. Of ik schrijf er een nummer over. Ik laat het er gewoon uit, op één of andere manier. Ik denk dat ik daardoor tegenslagen makkelijker kan loslaten. Ik ben sowieso ook wel iemand die overal het positieve probeert in te zien. Dat zit ook zowat in Trouble: de slechte momenten zorgen ervoor dat je de goeie meer leert waarderen. Je hebt de beide nodig om het verschil te zien. Niemand is alleen maar gelukkig en niemand maakt alleen maar goeie dingen mee.

Er wordt te weinig gesproken in onze maatschappij. Nog altijd zijn er mensen die liever zwijgen omdat ze bang zijn voor andermans reacties. Binnenkort komt Rode Neuzendag er weer aan, dat toont elk jaar opnieuw aan hoe belangrijk het is om te praten over waar je mee zit.

Bekend zijn lijkt me ook niet altijd makkelijk. Wie je ook bent en wat je ook doet: er gaan altijd mensen zijn die jou, je gezicht of je songs niet moeten. Om welke reden dan ook.

Tesoro: Ik heb geleerd om dingen los te laten. Niet iedereen kan je graag zien en ik kan niet vermijden dat mensen me niet graag zien. Ik kan alleen maar Laura zijn.

Heb je ooit getwijfeld om de showbizz in te stappen? Je hebt ook gezien bij je ouders dat dat enige onzekerheid met zich meebrengt.

Tesoro: Het feit ik als kind via mijn ouders al contact kwam met de musical- en theaterwereld heeft er vooral gezorgd dat ik de stap naar de showbizz heel bewust kon maken. Ik weet dat het een heel onzeker bestaan is, dat je jezelf altijd moet blijven bewijzen. Dat je van project naar project beweegt. Als artiest weet je dat en weet je dat je job niet binnen de kantooruren zal vallen. Mijn ouders hebben me zeker niet gepusht om ook die richting uit te gaan, meer integendeel. Maar toen ik er dan toch in terecht kwam, hebben ze me altijd gesteund en nooit tegengehouden.

In mijn job vallen wie ik ben en wat ik doe altijd en volledig samen. Ik kan Laura Tesoro niet afzetten. Ik ben ze altijd ’s nachts lig ik nog door te denken over hoe ik dit of dat zal aanpakken of ben ik een tekst aan het schrijven. En op vakantie zijn er misschien ook wel eens Belgen die je herkennen en dan ben je weer Laura van televisie. (lacht)

Als je op dit moment één ding aan je leven zou kunnen veranderen, wat zou het zijn?

Tesoro: Eigenlijk echt niks. Dat wil niet zeggen dat mijn leven perfect is, maar ik ben gewoon blij met waar ik nu sta in mijn leven en met de mensen die ik nu om me heen heb. Ik hoop dat mijn plaat een succes wordt. Als het niet zo is, wil ik graag dat veranderen. (lacht)    

‘Limits’, de debuutplaat van Laura Tesoro, is nu uit bij Sony Music. Op 26 oktober geedr Laura een mini-concert in Fnac Leuven.