In het kort

• Het beeld dat is vastgelegd door de Perseverance rover op Mars is geen menselijk gezicht, maar een truc van het perspectief als gevolg van rotsformatie en camerahoek.
• Pareidolia is de menselijke neiging om betekenisvolle patronen, zoals gezichten, waar te nemen in willekeurige objecten.
• Onderzoek suggereert dat pareidolia de hersenen kan “misleiden” om willekeurige patronen te interpreteren als betekenisvolle patronen, waardoor mensen emoties kunnen herkennen en leeftijden en geslachten kunnen toekennen aan illusoire gezichten.

Een foto gemaakt door de Perseverance rover op Mars lijkt misschien op een menselijk gezicht, maar het is gewoon een truc van het perspectief. Op de foto, gemaakt op 27 september 2024, is een rotsformatie te zien met kenmerken als een neus, mond en oogkas. Dit komt waarschijnlijk door de manier waarop het zandsteen is verweerd en door het camerastandpunt van de rover.

In de omgeving zijn vergelijkbare, maar minder opvallende rotsformaties te zien. Deskundigen denken dat deze specifieke rots een stuk sedimentair zandsteen is, een veelvoorkomende vondst op Mars. Dit geval benadrukt pareidolia, de menselijke neiging om betekenisvolle patronen, zoals gezichten, waar te nemen in willekeurige objecten.

Pareidolia

Voorbeelden van pareidolia zijn het zien van gezichten in maankraters of religieuze figuren in toast. Dr. Jessica Taubert van de Universiteit van Queensland bestudeerde dit fenomeen en ontdekte dat mensen eerder geneigd zijn om mannelijke gezichten te zien in deze willekeurige formaties.

Haar onderzoek, gepubliceerd in Proceedings of the National Academy of Sciences, onthulde dat de hersenen waargenomen gezichten in objecten op dezelfde manier verwerken als echte gezichten. Dit suggereert dat pareidolia de hersenen kan “misleiden” om willekeurige patronen als betekenisvolle patronen te interpreteren. Deelnemers aan haar onderzoek waren zelfs in staat om emoties te herkennen en leeftijden en geslachten toe te kennen aan deze illusoire gezichten.