Rockster Mark Lanegan onverwacht overleden op 57-jarige leeftijd

Eerst waren we verbaasd dat het niet eerder was gebeurd, daarna geschokt omdat het dan toch zo ver is gekomen: Mark Lanegan is overleden. Lanegan stierf thuis, maar wat de doodsoorzaak is, is op dit moment niet geweten. Via sociale media vragen de nabestaanden om de privacy van zijn vrouw en familie te respecteren.

De Amerikaanse rocker met de kenmerkende diepe stem werd bekend met zijn band Screaming Trees, zat in Queens Of The Stone Age tijdens de glorietijd van die band, maakte muziek met Kurt Cobain en ging tot slot nog heel lang solo. Vorig jaar schreef hij nog de biografie Devil In A Coma.

© Isopix

In 2020 speelde hij de laatste keer in België, aan de zijde van Isobel Campbell. In december 2019 gaf hij zijn laatste soloshow in ons land. In totaal speelde hij 47 shows in ons land, enkele gastverschijningen niet meegerekend.

Verslavingen

De biografie Devil In A Coma kwam tot stand nadat Lanegan in 2020 lange tijd in het ziekenhuis had gelegen ten gevolge van corona, waarbij hij zelfs in een kunstmatige coma werd gebracht. Er was wel wat om over na te denken: een aan alcohol verslaafde vader, een problematische jeugd, vervolgens zelf worstelen met alcohol- en heroïneverslavingen gedurende de jaren negentig en het grootste deel van de jaren 2000: hij had het allemaal meegemaakt.

Zelf claimt Lanegan dat hij al alcoholverslaafd was op zijn 12e, maar sinds 2010 had hij geen druppel alcohol meer aangeraakt. In die laatste periode werkte hij ook als een beest aan zijn solocarrière: tussen zijn album ‘Bubblegum’ (2004) en zijn soort van grote doorbraak ‘Blues Funeral’ zat er niets, maar in dat laatste decennium tussen 2010 en 2020 bracht Lanegan zes soloalbums uit.

‘Blues Funeral’ (2012) betekende een soort van doorbraak bij het grote publiek in België toen hij met dank aan zijn Afrekening-hit Gray Goes Black zelfs overdag op Studio Brussel werd gedraaid en een sessie mocht spelen in Club 69. Het was voor Lanegan de eerste keer dat hij als soloartiest zo werd omarmd door de Belgische radio.

Hart voor de fans

Lanegan leefde voor zijn muziek en voor zijn fans. Zelf spraken we ooit met hem na een optreden in Trix in in 2012. Hoeveel moeite het zingen ‘m ook kostte, na het optreden maakte hij tijd voor een signeersessie en een praatje met de fans. Hij vroeg me toen wat mijn favoriete nummer van ‘m was en waarom. Het leek hem echt te interesseren.

In 2020 zou hij integraal zijn succesalbum ‘Bubblegum’ brengen in Ancienne Belgique. Hij werd er curator voor een hele avond, een taak die hij met veel plezier aanvaardde. Het concert kon nooit plaatsvinden en werd uiteindelijk afgelast ten gevolge van de voortdurende coronapandemie. ‘Bubblegum’ was een hoogtepunt, een plaat die uitkwam in 2004 en die aan het hart werd gedrukt. Voor twee nummers op die plaat werkte hij ook samen met PJ Harvey: Come To Me en Hit The City.

De Belgen

Mark Lanegan was België heel genegen omdat hij ook graag muziek maakte met Belgen. Wanneer hij op tournee trok met de Mark Lanegan Band was dat altijd met een band onder leiding van Aldo Struyf, de man achter Creature With The Atom Brain. De twee spraken elkaar voor het eerst op een tournee van Millionaire: Aldo Struyf speelde gitaar in die band, Joshua Homme was fan en producer van een album van Millionaire en zo kwamen beide werelden met elkaar in contact. De twee werden goeie vrienden en bleven jarenlang samenwerken.

Op tournee waren dus de gitarist, maar ook de bassist (Fred Jacques die muziek maakt onder de naam Lyenn) en de drummer (Jean-Philippe De Geest) Belgen. Het maakte dat Mark Lanegan ons landje nooit oversloeg tijdens een tournee.

Overigens is Mark Lanegan ook te horen op Singing Man van Magnus. Oorspronkelijk werd het nummer opgenomen met Tom Smith van Editors, maar sinds Tom Barman het opnieuw opnam met Lanegan bracht hij het nummer ook nog maar enkel live met hem. Dat deden ze ook op het afscheidsoptreden in de AB waar Mark Lanegan maar liefst vier nummers kwam meezingen. De volledige show is nog te bekijken op het YouTube-kanaal van de Ancienne Belgique.

De samenwerkingen

Mark Lanegan debuteerde solo in 1990 met ‘The Winding Sheet’. Op die plaat staan twee samenwerkingen met een zekere Kurt Cobain, waaronder ook Where Did She Sleep Last Night. Het nummer dat later roem zou vergaren op de MTV Unplugged-plaat van Nirvana – een cover van Leadbelly – nam Cobain het eerst op met Mark Lanegan.

Eerder had Mark Lanegan zich al laten opmerken in Screaming Trees, een band met wie hij acht platen uitbracht aan de zijde van Hun hit voor de eeuwigheid is Nearly Lost You, uit 1991.

Een apart blokje is er te weiden aan de vele samenwerkingen tussen Mark Lanegan en Joshua Homme. De twee vonden elkaar kennen toen Kyuss was opgedoekt en Joshua Homme twee jaar lang gitarist was bij Screaming Trees. Daarna richtte Homme Queens Of The Stone Age op. Op het album ‘Rated R’ (1998) is Mark Lanegan voor het eerst te horen als leadzanger van de groep op het nummer In The Fade.

Daarna werd Lanegan ook een volwaardig lid van Queens Of The Stone Age. Hij maakte met de band hun succesalbum ‘Songs For The Deaf’ en zong de lead op die plaat op vier nummers, waaronder Song For The Dead. In die jaren ging Mark Lanegan ook twee jaar lang op tournee met Queens Of The Stone Age, aan de zijde van Dave Grohl op drums. Hij maakte ook nog het album ‘Lullabies To Paralyze’ (2005) met de band, maar trok vervolgens op tournee met zijn eigen plaat ‘Bubblegum’ (2004).

Alle samenwerkingen hier de ruimte geven die ze verdienen is onbegonnen werk. Mark Lanegan maakte drie albums en twee EP’s samen met de Schotse folkzangerss Isobel Campbell, waar ze echt de schone en het beest speelden met hun stemmen. Het leverde mooie muziek op.

Hij richtte ook nog een band op met Greg Dulli van Afghan Whigs, The Gutter Twins. Die samenwerking leverde het uitstekende album ‘Adorata’ op in 2008.

In 2007 zong hij op acht nummers van ‘It’s Not How Far You Fall, It’s the Way You Land’ van Soulsavers. Vier nummers op die plaat schreef hij ook mee. Op ‘Broken’ twee jaar later is hij op negen nummers te horen.

Hij was een werkpaard en schreef in de laatste jaren van zijn leven ook nog eens niet minder dan vijf biografische boeken. Zijn overlijden is een groot verlies voor vele muziekliefhebbers, maar het is wel een troost dat er zoveel te luisteren en te lezen valt.

Ons troost nog de gedachte dat Mark Lanegan nu eindelijk de rust heeft gevonden waar hij een leven lang naar snakte.

Meer
door Redactie
Lees meer...