Deze week zouden we het willen hebben over London Spy, een reeks die al een tijdje onopgemerkt staat te blinken op Netflix. Deze reeks wordt gelabeld als spionagereeks, maar dat wil niet zeggen dat het eraan toegaat zoals in de gemiddelde Bond- of Bourne-film. Helemaal integendeel: London Spy is een mysterieus en traag verteld verhaal waarin de liefde tussen twee mannen op de eerste plaats staat. Achter de camera stond onze landgenoot: Jakob Verbruggen.

Verbruggen startte als regie-assistent bij onder andere Jan Verheyen en Erik Van Looy en liet zich opmerken bij onder andere Vermist en Code 37. Via Code 37 kwam hij bij series als The Fall en The Bridge terecht en vandaag is hij vriend aan huis bij Netflix waarvoor al afleveringen van House Of Cards (de twee laatste afleveringen van het vierde seizoen) en Black Mirror (Men Against Fire) heeft ingeblikt. Volgende week (19 april) komt The Alienist op Netflix, een psychologische thrillerrreeks die zich afspeelt aan het einde van de negentiende eeuw waarvan Verbruggen drie afleveringen regisseerde.

Een regisseur die meerdere afleveringen in één reeks mag regisseren, het is een cadeau. Die andere Vlaming die in de Champions League van de televisie speelt – Tim Mielants, een persoonlijke vriend van Jakob Verbruggen – mocht bijvoorbeeld al een heel seizoen van Peaky Blinders regisseren (het derde seizoen). Verbruggen zelf mocht van begin tot eind London Spy onder zijn hoede nemen.

Die vijfdelige mini-reeks van de BBC vertelt het verhaal van twee heel verschillende mannen die elkaar toevallig ontmoeten en verliefd worden op elkaar. Aan de ene kant is er Danny (Ben Whishaw), een verloren jongeman die er nogal verwaaid uitziet en nooit helemaal lijkt te zijn opgegroeid, een man die zijn gevoelens verbergt achter een muur van feestjes. Aan de andere kant staat Alex (Edward Holcroft) die advocaat is voor een investeringsbank, die zijn kleding netjes heeft gerangschikt in zijn kast (waar hij onder andere een lade heeft met allemaal dezelfde witte hemden) en die het nogal moeilijk heeft in de omgang.

Nadat, na acht maanden pril liefdesgeluk, Danny zijn diepste geheim prijsgeeft, verdwijnt Alex meteen daarna. Na elf dagen niets van hem te hebben gehoord krijgt hij een mysterieus pakketje toegestuurd op het werk. Dat is voor hem het signaal om te beginnen graven in het leven van de op dat moment nog steeds even mysterieuze Alex. En dan blijkt Alex Alistair te heten en helemaal niet voor een bank te werken.

Drie personages om te zien:

1. Danny (Ben Whishaw)

We leren Danny kennen met I Feel Love van Donna Summer in zijn oren. Danny walst in alle eenzaamheid de clubs in en komt er pas bij het krieken van de dag weer uit. Even alleen. Wanneer hij Alex ontmoet zegt hij “Je kent me niet, maar als je me zou kennen zou je weten dat het altijd oké met me is.” Alleen zien we al aan de lichaamstaal van Danny dat dat verre van waar is.

Het is Alex die Danny op een ochtend aanspreekt, terwijl hij voorbij jogt. Later zegt Danny daarover: “Hou kon die ene die ik nooit eerder gezien had, de enige persoon in de wereld zijn die zag dat het niet goed met me ging? Ik wist zeker dat als ik te weten zou komen hoe je heette en wie je was, dat alles dan goed zou komen.”

Het is oprechte liefde en wanneer Alex verdwijnt blijft Danny gebroken achter, maar is hij tegelijkertijd vastbesloten om de waarheid te achterhalen.

2. Alex (Edward Holcroft)

Al van in het begin weet je: er is iets met Alex. Hij stelt zich voor met een valse naam, kijkt wantrouwig in de achteruitkijkspiegel wanneer hij met Danny in de auto zit en staat plots voor Danny’s deur, ook al heeft die laatste nooit zijn adres gegeven. En dan is er nog het feit dat Alex blijft afscheid nemen met een handdruk.

Voor die dingen wordt snel een verklaring gegeven: Alex is sociaal onhandig. Hij heeft zich altijd al een buitenbeentje gevoeld. Hij ging naar de universiteit op zijn 15^e en heeft nooit eerder een relatie gehad. In één van de meest ontroerende scènes uit de pilootaflevering zegt hij tegen Danny: “Hoe geef je aan iemand toe dat je nog nooit een relatie hebt gehad? Wie wil dat nou horen? En als je het toegeeft, wie wil er dan nog blijven? (…) Ik ben altijd uit de toon gevallen bij de mensen om me heen. Uiteindelijk was het te laat en heb ik het opgegeven.”

Alex is de rol van buitenbeentje gaan omarmen, ging zich richten op de ontwikkeling van de geest en ging ervan uit dat hij dat de rest van zijn leven alleen zou doorbrengen.

3. Scottie (Jim Broadbent)

Scottie is de beste en misschien wel enige vriend van Danny. Hij hielp ‘m door de moeilijkste periode van zijn leven heen en sindsdien is Scottie een toevluchtsoord geworden voor Danny wanneer hij het moeilijk heeft.

Voor Danny maakt Scottie deel uit van het establishment, maar eigenlijk is hij alles behalve dat.Scottie is ooit spion geworden om te ontsnappen aan een saai en geregeld leven waarbij hij elke avond opnieuw om 17u thuis de sleutel in de deur zou steken, maar was naar eigen zeggen niet bohemien genoeg om het leven door te komen zonder een betaalde baan.

Scottie is een soort van vader van Danny, maar wanneer Scottie over zijn leven begint te praten beseft Danny pas hoe weinig hij eigenlijk over de man wist. Hij weet waar Scottie woont, welke films hij mooi vindt en welke muziek hij luistert, maar Danny heeft nooit geweten dat Scottie met een alcoholprobleem heeft gekampt en nu nog steeds worstelt met depressie tot dat moment waarop Scottie het ‘m vertelde.

Waarom kijken?

De titel London Spy is misleidend, want hoewel het een spionagethriller is, is het eigenlijk de liefde tussen de twee mannen die de meeste aandacht naar zich toe trekt. Danny en Alex vinden eindelijk iets. Ze vinden iets bij elkaar dat ze nooit eerder bij iemand anders hebben gevonden. En hoewel ze elkaar niet erg goed kennen zijn ze ervan overtuigd dat het liefde is die ze voelen. Na een halfuur in London Spy zegt Danny “Als iets niet oké is, dan zeggen we dat tegen elkaar en dan lossen we het op. Wat het ook is, we lossen het op.”

De vraag die London Spy in de episodes die daarop volgen heel erg stelt is: wanneer ken je iemand echt? Wanneer kan je zeker zijn dat je iemand echt kent? Was de liefde tussen Danny en Alex echt? Wat is echte liefde eigenlijk? En kan liefde ook nog echt en puur zijn als ze gebouwd blijkt te zijn op leugens?

Meer acteurs- dan sensatiecinema

De cast is uitstekend, niet alleen in zijn hoofd-, maar ook in zijn bijrollen. Met Jim Broadbent en Charlotte Rampling lopen daar twee van de meest iconische, meest getalenteerde en meest warme mensen uit de Britse cinema in de kijker. Toch speelt Rampling hier de harde tante, de ijskoude moeder van Alex. Broadbent daarentegen is zelfs knuffelbaar als de ex-spion Scottie die zich als een vader ontfermt over Danny. “Hij komt naar mij als hij het moeilijk heeft”, zegt hij als hij na acht maanden Alex voor het eerst ontmoet, “en dat is vaak.” We leren van Scottie dat Danny’s hart al vaak gebroken is en dat Danny een romanticus is, een uitstervend ras. Maar wanneer hij Alex gekeurd heeft, ontdooit hij en geeft hij het koppel zijn zegen.

London Spy is dan ook in de eerste plaats acteurscinema, meer dan het sensatie- of actiecinema is. In deze tijden van flitsende televisie is deze bevreemdende, mysterieuze en traag vertelde thriller een unicum. Het zou kunnen lijken alsof er in de eerste aflevering bijna niets gebeurd, maar terwijl de eerste aflevering voorbij zweeft, krijg je heel veel informatie gewoon doordat de tijd wordt genomen om de twee belangrijkste personages goed te leren kennen.

Mede door dat trage tempo zal London Spy niet voor iedereen geschikt zijn. Wie wacht op ontploffingen, achtervolgingen en vechtpartijen hoeft hier niet aan te beginnen. In 2015, toen de reeks werd uitgezonden, keken er in het Verenigd Koninkrijk zo’n vier miljoen mensen naar de eerste aflevering. Bij de laatste aflevering was de hoeveelheid kijkers gehalveerd. Laat het hun verlies zijn en kijk. Kijk vijf uur, waarna je daarna meteen aan The Alienist kan beginnen.

London Spy is te zien op Netflix.