Denken over je exen, dat doen we allemaal wel eens. Hoe zou het met die zijn? En hoe zou het mij vergaan zijn als ik bij die was gebleven? Of als het wel allemaal gelukt was met die? En dan zoeken we eens op Facebook, worden we al dan niet overvallen door nostalgie en gaan we weer verder met ons leven. Niet zo voor Dylan, want Dylan heeft chlamydia en brengt al zijn ex-partners hiervan op de hoogte.

Dat is het startpunt van Lovesick, een serie die door Netflix van naam én van netwerk veranderd werd en doorheen de jaren heel wat harten heeft gestolen. Samen met Catastrophe is het de leukste Britse sitcom van de laatste jaren en van die twee is Lovesick de meest originele.

Het eerste seizoen van Lovesick liep op Channel 4, toen de serie nog Scrotal Recall heette. Toen dat netwerk de boel platlegde pikte Netflix de serie op én bestelde meteen een nieuw seizoen. Het tweede leven van Scrotal Recall heet dus Lovesick en toegegeven, dat bekt toch beter.

Het uitgangspunt van Lovesick is origineel, pijnlijk en grappig tegelijkertijd en dat maakt het idee dat origineel uit de koker van Tom Edge (hij schrijft overigens ook mee aan The Crown) komt een goudmijn. Edge, die origineel al een masterplan had voor drie seizoenen, heeft zijn drie seizoenen gekregen, want. Netflix heeft bij wijze van Nieuwjaarscadeau op 1 januari een nieuw seizoen toegevoegd.

Een tikje meer moeite

Er zijn niet veel reeksen waarin het hoofdpersonage al in de eerste minuut zijn broek afsteekt, Lovesick is er zo eentje. Rustig maar: er is niks te zien. Als iets Lovesick genietbaar maakt, dan is het wel hoe Dylan (Johnny Flynn) zich figuurlijk blootgeeft. Hij besluit meteen om een alfabetische lijst te maken van al zijn partners en hen niet zomaar een kaartje te sturen, maar hen wel persoonlijk op te bellen.

Het is een slimme manier om het hoofdpersonage terug te laten blikken op zijn eigen leven. Abigail is van al die exen de eerste en zal doorheen de seizoenen het belangrijkste worden. Voor dat verhaal maken we al een sprong van drie jaar en in het gegeven kader is er niets kunstmatig aan die flashback. De structuur van de reeks onderscheidt die reeks van zijn soortgenoten, want de chronologie is helemaal door elkaar geschud en kan van aflevering tot aflevering jaren verschillen.Het is dan ook aan de kijker om uit te maken waar we ons in het gehele verhaal verbinden, wat Lovesick tot een serie maakt die toch net dat beetje meer inspanning van zijn kijkers vraagt.

Verschillende van de personages keren meermaals terug, in verschillende levensfases. Net zoals in het leven: de ene ontmoeting is vluchtig, de andere drukt meer een stempel op Dylans leven of op die van zijn omgeving. Nieuwe mensen kunnen vrienden worden. Sommige mensen kunnen betere vrienden worden doorheen de jaren en anderen minder goeie vrienden. Het is aan de kijker om te ontrafelen in welke fase welk personage zich nu bevindt. Als dat ongelooflijk ingewikkeld klinkt: dat is het niet. Alleen vraagt Lovesick wel dat ene tikje meer moeite doen dan pakweg Friends.

Drie personages om te zien:

1. Dylan (Johnny Flynn)

Eigenlijk is het simpel: Dylan is een degelijke gast en een goeie vriend. Hij staat altijd voor anderen klaar, maar vooral Evie heeft een speciaal plekje in zijn hart. In één van de afleveringen is te zien hoe hij Bethany (S1E5) laat zitten op een etentje waarop ze Dylan zou voorstellen aan haar broer enkel en alleen omdat Evie zijn hulp nodig heeft. Tegelijkertijd wil hij Evie haar geluk met haar verloofde Mal niet in de weg staan.

De grap met Dylan is dat hij véél en snel verliefd wordt. Naarmate Lovesick verder vordert, merkt hij ook zelf vaker op dat dat één van zijn meest problematische eigenschappen is, want zegt hij ergens “Ik word altijd verliefd op meisjes die niet zo van mijn gezelschap houden.” Wat Evie betreft houdt hij er een andere houding op na: “Ik ben al vaak verliefd geweest”, zegt hij ergens, “en het gaat altijd weer over.” Dylan is heel lang van plan om zijn gevoelens voor Evie gewoon te negeren.

2. Evie (Antonia Thomas)

Evie is een meisje van wie aanvankelijk moeilijk hoogte te krijgen valt. Soms is ze sarcastisch en cynisch, maar eigenlijk is ze poeslief en betrouwbaar. Ze doet haar best om te doen alsof alles oké is, maar stiekem houdt ze zielsveel van Dylan, alleen durft ze het hem niet te vertellen omdat ze twijfelt aan zichzelf en omdat ze hun vriendschap niet op het spel wil zetten. Dat die vriendschap er überhaupt is, lijkt al een half wonder, want Evie is niet bepaald vanaf moment één meteen weg van Dylan.

3. Luke (Daniel Ings)

En dan is er nog Luke. Aan het begin van Lovesick lijkt hij de meest complexloze, maar naarmate we in de reeks vorderen beseffen wij én hijzelf dat hij eigenlijk de meest complexe is. We kennen allemaal wel een Luke: iemand die over niets anders kan praten dan seks, maar in feite doodsangsten uitstaat dat een meisje hem écht zou leren kennen. Luke doet zich stoer en onbezorgd voor, maar ook hij is ooit diep gekwetst. In feite wil hij hetzelfde dan alle anderen: die ene speciale persoon vinden die je het gevoel geeft dat je met hem of haar de rest van je leven zou willen doorbrengen. Het duurt even, maar ook Luke zelf krijgt dat door, waarna hij een therapeut opzoekt om zijn problemen aan te gaan pakken.

Waarom kijken?

Hoewel elke aflevering van Lovesick de titel van een ander meisje meekrijgt, draait de reeks in feite van in het begin om de relatie tussen Dylan en Evie, zijn beste vriendin. Het is het soort reeks dat valt of staat bij de chemie tussen die twee personages en in Lovesick werkt het. Dylan en Evie dansen al jaren om elkaar heen, belanden af en toe eens samen in bed, maar altijd is er wel één of andere omstandigheid die niet goed zit. En dan is er ook nog Abigail, een meisje dat Dylan drie jaar geleden ontmoet heeft en uit het oog verloren is en waarmee we Dylan ook best zien eindigen, maar waarbij zijn hart ondanks alles toch niet helemaal ligt. Oké, dat gebeurt in zowat elke romcom, maar Lovesick doet het beter.

Lovesick gaat op een plezante en niet-pedante manier over het wachten op en het zoeken naar de ware, de zoektocht naar wat je in het leven wil en met wie en over wat je in tussentijd doet. Soms wéét je van mensen dat ze niet voor de eeuwigheid zijn, maar ben je samen om een andere reden (Evie in S1E6: “Het was fijn om iemand te hebben” of “Mijn type is een ramp, over Frankie hoef ik ten minste niet na te denken”, Dylan S2E1), soms gaat het gewoon over timing of over andere dingen willen in het leven.

Dat maakt Lovesick ook een erg veelzijdige reeks. De ene keer is het ontzettend herkenbaar omdat we allemaal ooit die zoektocht naar De Liefde ondernemen, in een volgende aflevering lig je dubbel van het lachen omdat nagenoeg de gehele aflevering zich afspeelt op een spoeddienst nadat één van Dylans veroveringen haar vinger iets te diep in zijn achterste heeft gestopt.

Eén ding staat vast: wie naar Lovesick kijkt, gaat aan zelfevaluatie doen. Zit de ware naast je in de zetel? Moet je ze nog tegenkomen? Of heb je hem of haar misschien al ergens gemist? Zeker het wondermooie derde seizoen – van het welke de afleveringen niet meer allemaal een naam als titel krijgen – zet krassen op je hart wanneer je het het minst verwacht.

Het is nog niet geweten of er ook nog een vierde seizoen komt. Tom Edge droomde van drie seizoenen, hij heeft er drie gekregen. Maar wat ons betreft hoeft het hier niet te stoppen.