Straight outta Gent, en straks op Les Ardentes: Gloria Boateng

In mei riep de jury Gloria Boateng uit tot een van de winnaars van de Red Bull Bedroom Jam in Trix. Als geweldig gevolg daarvan mag de jonge Ghanees-Belgische hiphopster op vrijdag 10 juli haar kamer uitstormen om Les Ardentes plat te spelen. “De twijfels en de angsten die me in het gewone leven parasiteren, stoot ik zo af wanneer ik optreed.”

De Red Bull Bedroom Jam was allesbehalve Boatengs vuurdoop. De laatste tijd trok ze vanuit thuisstad Gent talloze keren op muzikale excursie. Vorig jaar gaf ze Hongaarse festivalgangers een crashcursus feesten op Sziget (enige andere Belg: Stromae), en in juni nog vergastte ze samen met gerenommeerd klassiek componist Dirk Brossé het Brusselse Flagey op een benefietconcertvoor borstkankerpatiënten. Om maar te zeggen: Boateng schakelt snel.

Op Les Ardentes ligt de lat wel eventjes astronomisch hoog. Nu al is dit het festival van de hiphopwoelwater Kendrick Lamar. Op de eerste dag komt hij er de lintjes doorknippen van zijn m.A.A.d. city en To Pimp A Butterfly, die andere wolkenkrabber van een plaat. De dag erna is het aan Gloria. ‘Ik ben niet helemaal zeker of ik Kendrick zal durven aanspreken als ik hem tref. Het valt me niet altijd makkelijk om mensen onder ogen te komen, zeker niet als ze Kendrick Lamar heten.’

(Bek valt open)

Gloria Boateng: Ik wéét het; op het podium verdwijnt die verlegenheid.

Op het podium ben je een briesend beest.

Boateng: De stress, de twijfels en de angsten die me in het gewone leven parasiteren, stoot ik zo af wanneer ik optreed. ’t Moet zijn dat ik me goed kan voeden met de energie en de liefde die ik krijg wanneer ik aan het rappen sla. Het geeft me de moed om mijn masker te ditchen en, ja: mijn tanden te tonen. Het podium, dat is mijn microkosmos. Hey, misschien moet ik K Dot gewoonon stage aanklampen!

Een berekende gok, dan: voor het benefietconcert voor borstkankerpatiënten was het niet jij die toenadering zocht tot Dirk Brossé.

Boateng: Neen, het was Dirk die mij opbelde. Of ik het zag zitten om samen met hem iets te doen in het Flageygebouw, om borstkankerpatiënten een hart onder de riem te steken. Waarop ik, nogal van mijn melk: ‘Euh, wie zijt gij?’ Mijn ma was over haar toeren heen toen ze dat hoorde. ‘Wáblieft! Doe dat! Nu!’(lacht)

Het was een heel tekenende ervaring; een van dé hoogtepunten in mijn leven, weet ik nu al. Een concert te mogen geven met 80 muzikanten en die grote man, daar ben ik zó dankbaar voor. En dat mijn ma zelf tweemaal borstkanker had, maakt het allemaal nog emotioneler.

Pita, Eminem en Zweden

Ik las dat je al van kindsaf piano speelde. Daagde het toen al dat muziek het stuur kon overnemen en een horizon voor je zou presenteren?

Boateng: Dat kwam later. Op mijn dertiende schoot me met een schok te binnen dat ik iets kon doen met muziek. Met een schok, want er was een jongen in ’t spel. Lyrics kwamen snel genoeg, maar ik deed er niet veel mee. Toen vond ik aansluiting bij vzw Jong. Da’s een Gents initiatief dat jonge gasten van ’t straat wil houden door hen onder andere muzikaal te stimuleren. Elke donderdag spraken we af aan de Muide, en daar groeide dan uiteindelijk een plaatje uit. Dat kwam Pita (pseudoniem van rapper Saïd Aghassaiy, red.) van het hiphopcollectief ABN ter ore, en die liet weten met mij verder in zee te willen gaan. Ik was zeventien toen mijn eerste singeltje werd gereleased.

Je bent nu negen jaar ouder. Hoe is je muziek geëvolueerd?

Boateng: Toen ik begon met rappen, was Eminem mijn idool. Mijn spitsmoesten even pinnig en grappig zijn, mijn flow moest snelheidsrecords breken. Maar dan begon ik allerlei house- en rock-invloeden naar binnen te gulpen. Ik werkte nog altijd met drums, kicks en bass, maar begon ook synths te gebruiken. En nu is er een volwaardige band, met een drummer en een gitarist uit Duitsland en een Zweedse keyboardist.

En je teksten? Komen onderwerpen jou doorgaans toegewaaid van buitenaf, of verken je liever innerlijke bronnen?

Boateng: Ik leef nog niet zo lang in het besef dat de wereld hopeloos meerduidig is, met mensen die elkaar veelal niet kunnen vatten – of ze dat nu proberen of niet. Ik voel dat ik niet meer gewoon kan schrijven over mijn kleine emoties, maar omgekeerd vind ik het nog steeds moeilijk om die nieuwe perspectieven te kanaliseren in een tekst die voor mezelf betekenisvol is.

Ben je bang om door anderen geconfronteerd te worden met je lyrics?Boateng: Neen.

Kun je moeilijk afstand nemen van je creaties?

Boateng: Ik kan vrij nauwkeurig inschatten van een nummer wat er nog aan moet gebeuren vooraleer het af is. Het enige is dan: ik ben geen gitarist of keyboardist; ik kan enkel de lyrics in mijn eentje afwerken. Dus daar gaat de tijd nogal gauw in de poriën kruipen, en dat is dodelijk voor een artistieke vibe. Dat hele limbo kan me mentaal wel ten gronde richten.

Daarom kijk ik ook zo uit naar een labelcontract. Omdat ik dan weet: ik heb een team rond mij van professionals die bijna even hard als ikzelf iets willen zien verschijnen en me energie en middelen geven om het gedaan te krijgen.

Nieuwe stuff

Ik heb het gevoel dat hiphop lange tijd in het slop zat. Vernieuwende dingen zagen amper het daglicht, terwijl de radio de mond vol had van blingbling, bitches en hustlers. Toen kwam Kanye West in 2010 voor de dag met My Beautiful Dark Twisted Fantasy, en sedertdien mag hiphop terug bol staan van heerlijke kruisbestuivingen en scherpe meningen.

Boateng: Het was hoog tijd voor nieuwe dingen, ja. Dat zie je nu ook in België. Jonge leeuwen krijgen meer kansen. Kijk naar Gentse rappers Safi & Spreej, die tekenden bij het Top Notch-label. Zie ook Uberdope, aangesloten bij Sony Music Belgium, of Tourist Lemc en Brihang. Naast mij rapt ook Coely in het Engels. Zo zou ik nog wel wat nieuwe poulains kunnen opnoemen.

Ik had ook STUFF. nog in mijn lijstje.

Boateng: Ik heb nog samengespeeld met Andrew Claes, in z’n BRZVLL-gedaante. Bij STUFF. speelt die op de EWI, dat instrument dat lijkt op een sax en een lightsaber ineen, en bij BRZVLL speelt hij tenorsax en verzorgt hij de percussie. Laatst zag ik ‘m nog in een simpelweg overdonderende show. Die overgave! Die eenheid! Nu, met STUFF., wil ik met hem de studio induiken. Andrew, met u wil ik muziek maken! Duidelijker dan dat komen de quotes niet, toch? (lacht) Maar serieus: hiphop is zich volop aan het ontplooien in nieuwe vormen.

Boateng: Ik ben keihard bezig aan een project, maar ik geef het alle tijd die het nodig heeft. Het wordt mijn eerste officiële release, dus die wordt voor mij cruciaal. Het moet echt mégastrak zitten. Dit najaar, dat is mijn streefdoel. kun je daarmee leven?

Laat maar komen!

Gloria Boateng speelt vrijdag op het Les Ardentes-festival in Luik. Voor alle info en de line-up: www.lesardentes.be