Zet je schrap in je combats, trek je pinnenband nog een gaatje strakker, wrijf je lange manen nog eens in de plooi en drink snel een beker met tabasco afgekruid slangenbloed, wat nu volgt is een bekentenis om u tegen te zeggen: niet alle Musicmonkeys zijn metalheads. We kennen dus niet allemaal het verschil tussen neogotische hoog-Scandinavische metalcore en West-Indische trash met Bengali-invloeden. Nee, we hebben niet allemaal een stapeltje t-shirts van Behemoth of Napalm Death in de kleerkast. Maar wél eentje waar „What happens in Dessel, stays in Dessel” op gedrukt staat. 

Laat ons immers duidelijk zijn, Graspop is zonder enige twijfel één van de leukste festivals van het jaar. Zo leuk dat het voor het lichaam van deze Monkey maar één dag lukt, zelfs. Het is vooral zo goed als het enige muziekfeest waar je iemands pintje omver loopt aan de toog en nadien met diezelfde ruige bonk nog een half uur blijft nakaarten over de optimale hoek waarmee het bekertje de grond moet raken om zo weinig mogelijk over je Teva’s te spatten. Of toch niet, want metalheads dragen geen Teva’s. 

Maar we hebben het over muziek en de Desselse affiche. Twee bands kunnen rekenen op bijzonder instemmend geknik, want we zijn nu eenmaal toch uit Rock & Roll-hout gesneden: Alice in Chains en Soundgarden. Metal? Niet dus. Telgen uit de grunge-familie en daardoor bovenaan het lijstje van ondergetekende. Helaas op zondag. Je herinnert je de opmerking over dat lichaam dat maar één dag Graspop overleeft. 

Natuurlijk zijn enkele van de kleppers geen onbekenden. Iedereen heeft al eens staan headbangen op Paranoid van Black Sabbath, we kennen allemaal Slayer wel en hebben vorig jaar Volbeat op Werchter zien rammen. Maar Carach Angren, Orange Goblin en andere Annihilators kunnen net zo goed gerechten uit één of andere duistere regionale keuken zijn. Rauw welteverstaan. En niet in gefileerde stukjes. 

Maar toch kijkt ook die leek uit naar het Metal-festival. Voor de indrukwekkende hoeveelheid tattoo’s per vierkante meter, de sfeer in de biertenten op de Kleine Boeretang, de danseressen van de Jupiler-stage, de bloeddorstige ogen van de helden in de moshpit en jawel, dat pintje met die wildvreemde in het zwart geklede snuiter. Dit jaar aan de toog op het Skydeck aan de newsmonkey stand, ’t zal wel zijn.