De Verenigde Staten mikken op een verdrievoudiging van hun kernenergiecapaciteit tegen 2050. Deze stap komt er om te voldoen aan de groeiende vraag naar elektriciteit, de uitstoot van koolstof te verminderen en de energieonafhankelijkheid te versterken. Het plan vereist een massieve uitbreiding van de nucleaire infrastructuur, met de bouw van ongeveer 200 nieuwe kerncentrales. Hoewel de kansen enorm zijn, zijn de uitdagingen dat ook.
Een van de kernstrategieën van dit ambitieuze plan is het hergebruiken van bestaande steenkoolcentrales. Terwijl de VS hun steenkoolindustrie geleidelijk afbouwen vanwege milieuoverwegingen, bieden deze locaties interessante mogelijkheden voor de bouw van nieuwe reactoren. Het aanwezige netwerk van transmissielijnen en andere infrastructuur kan opnieuw worden gebruikt, wat niet alleen de kosten verlaagt, maar ook de bouwtijd aanzienlijk verkort.
Inzet van bestaande kolencentrales voor kernenergie
Daarnaast kunnen steenkoolarbeiders hun vaardigheden inzetten in de nucleaire sector, wat een positieve impact kan hebben op lokale gemeenschappen die door de sluiting van steenkoolcentrales economisch zijn getroffen.
Volgens het Amerikaanse ministerie van Energie biedt de herbestemming van buiten gebruik gestelde kolencentrales het potentieel om tot 174 gigawatt aan nieuwe kernenergie op te wekken. Daarbovenop kan de uitbreiding van bestaande operationele kerncentrales nog eens 95 gigawatt opleveren. In totaal zou de VS in 2050 269 gigawatt aan kernenergiecapaciteit kunnen realiseren via deze locaties.
Stijgende vraag naar schone energie
De vraag naar schone energie groeit snel, vooral door sectoren zoals datacenters en de verwerkende industrie. De herstart van reactoren zoals Three Mile Island, die bijna een gigawatt aan schone energie aan Microsoft zal leveren, illustreert de rol die kernenergie kan spelen in het voorzien van deze energiebehoeften. Projecten zoals deze tonen niet alleen de haalbaarheid, maar ook de noodzaak van grootschalige kernuitbreiding om de toekomstige elektriciteitsvraag op te vangen.
Ondanks de vele mogelijkheden zijn er ook aanzienlijke obstakels. Recente projecten in de VS hebben te maken gehad met kostenoverschrijdingen en langere bouwtijden dan gepland, zoals het geval was bij de uitbreiding van de Vogtle-kerncentrale in Georgia. Bovendien zorgt de complexe regelgeving van de Nuclear Regulatory Commission ervoor dat de herstart en uitbreiding van reactoren een moeizaam en langdurig proces kan zijn.