Moderne workflow
Toen ik voor het eerst hoorde dat mensen mijn generatie beschuldigden van niet willen werken, was ik verontwaardigd. Maar niet omdat het niet waar was. Het is waar. Slechts één op de tien leden van Generatie Z wil fulltime op kantoor werken. We hebben minder de neiging om buiten onze contractuele uren te werken, werk-e-mails na werktijd te controleren en op tijd op het werk te verschijnen. We nemen meer ziektedagen, staan op een volledige lunchpauze en werken daar zeker niet tijdens. We passen ons niet aan de traditionele “kantoorkleding” aan en nemen meestal al onze vakantiedagen op.
Mijn generatie staat afwijzend tegenover werk: volgens een YouGov-enquête steunen mensen van 18 tot 24 jaar het meest het idee dat wordt uitgebeeld in de serie “Severance” (Apple TV+), waar werk- en privéleven radicaal gescheiden zijn – werknemers herinneren zich na het werk helemaal niet wat ze tijdens werktijd deden. Met andere woorden, Generatie Z haat werk zo erg dat ze liever in een wereld zouden leven waar ze het in hun vrije tijd niet eens zouden herinneren. Mijn excuses aan iedereen die onlangs vrienden heeft gemaakt op het werk met leden van Generatie Z, maar misschien willen ze je liever vergeten.
De afkeer van Generatie Z voor het traditionele beroepsconcept vormt een uitdaging voor werkgevers, die door hun strikte tijdbeheer geld verliezen en moeite hebben om zich eromheen te organiseren. En het gaat niet alleen om boomer-directeuren. Millennial Hannah, die als modestyliste werkt en een team van Generatie Z-leden leidt, beschrijft hen als een “nachtmerrie”. “Als ze tien minuten langer werken, eisen ze tien minuten vrij,” zegt ze. “Dat zou ik als millennial nooit durven.”
Nachtmerries op de werkvloer
Volgens Hannah verwachten jongere collega’s promotie, zelfs als ze minimale prestaties leveren. “Ze begrijpen niet dat als ze promotie willen, ze meer moeten doen dan precies op tijd werken,” legt ze uit. “We weten allemaal dat we het moeten verdienen. Maar zij denken dat ze automatisch recht hebben, zonder iets te hebben bereikt.”
Vergelijkbare ervaringen heeft de 27-jarige analist Rowan, die voornamelijk vanuit huis werkt in Noord-Londen. “Ik ben het zat om alleen maar te ploeteren,” zegt ze. “Ik wil genoeg verdienen om vooral te overleven. Ik kan niet sparen voor een huis, dus ik onderhoud gewoon mijn levensstijl.”
Sommigen gaan nog verder. George, een videomaker, stopte met enige werkinspanning nadat hij niet werd gepromoveerd. “Ik besloot de grootste tijdsdief te worden die ooit heeft bestaan,” bekent hij. “Ik verzon medische afspraken en de noodzaak om thuis te zijn voor een loodgieter, dronk alcohol tijdens werktijd en bracht werkdagen door met fietstochten door Londen.”
Regels? Welke regels?
En dat geldt ook voor werketiquette. “Mensen van Generatie Z kleden zich totaal ongepast,” zegt Amy, die in een bedrijf werkt. “Ik zag een meisje in een PVC-rok en een T-shirt met een bandnaam. Afschuwelijk.” Maar de jongere generatie laat zich niet dwingen om zich aan regels te houden die ze als zinloos beschouwen. “We zouden moeten kunnen dragen wat we willen. En zolang onze kleding niet relevant is voor ons werk, zou het niet uit moeten maken,” zegt Rowan.
Namen zijn gewijzigd voor anonimiteit.
