Scampi’s zijn een populair schaaldier op ons bord, zeker als voorgerecht. In een look- of diabolosausje, op een spiesje op de barbecue, zelfs in een curry. Maar dat ‘lekkere gerechje’, die ‘heaven on a plate’ heeft een niet zo hemelse realiteit.
1. Scampi’s worden gekweekt in kustvijvers waar de getijden het water kunnen verversen en afval kunnen meenemen.
Goed voor de scampi’s, slecht voor het zeewater.
2. Het water wordt ‘verrijkt’ met chemicaliën zoals ureum, monocalciumfosfaat en diesel.
Yummie.
3. De scampi’s zelf krijgen onder andere pesticiden, antibiotica, borax en pisciciden toegediend.
Zo blijven ze vrij van ziektes, schimmels en andere aandoeningen.
4. De kweekvijvers hebben 38 procent van de mangroves in de wereld vernietigd.
De schade is onherstelbaar. Het herstel van een mangrove is lang, en het omliggende gebied is herschapen tot een woestenij, onleefbaar voor mensen zoals in Bangladesh. (bron: Yale)
5. Om vijf kilo scampi’s te kweken, is 13 vierkante kilometer mangrove nodig.
Na tien jaar is het land uitgeput en is het 40 jaar onbruikbaar. De ecologische voetafdruk van scampi is zo tien keer groter dan het equivalent in rundsvlees. (bron: Phys.org)
6. Wilde scampi’s zijn niet veel beter: per kilo wordt 5 tot 18 kilo aan ongewenste diersoorten gevangen waaronder haaien, zeesterren en zeeschildpadden.
In theorie worden deze teruggegooid, maar de vraag is in welke toestand. (bron: alternet.org)7. Scampivissers zijn 2 procent van de totale vissersvloot, maar verantwoordelijk voor 30 procent bijvangst.
8. Bij een test werden 162 bacteriën gevonden op scampi, 10 daarvan al resistent tegen antibiotica
Het zijn Amerikaanse cijfers, maar de Belgische situatie is vergelijkbaar. (bron: alternet.org)