De strijd om de felbegeerde tweede finaletitel in het VTM-programma Mijn Restaurant nadert zijn ontknoping. Het wordt een nek-aan-nekrace tussen twee uitersten: de ongedwongen charme van datcha in Gent en de verfijnde klasse van Lucien in Kortrijk. Voor één van hen valt deze week onherroepelijk het doek.
De inzet kan niet hoger zijn. Terwijl Maarten en Jonas van VONK al voorzichtig kunnen dromen van de eindoverwinning, moeten de duo’s uit Gent en Kortrijk nog één keer alles uit de kast halen om de jury en de kijker te overtuigen. Het is een duel tussen twee totaal verschillende werelden, en de uitkomst is allesbehalve zeker.
Bezoek in Gent en Kortrijk
Om de concurrentie in te schatten, trokken de finalisten Maarten en Jonas op een heuse spionagemissie naar de rivaliserende zaken. Ze deden dit echter niet alleen; ze kregen versterking van ex-kandidaten Alessio en Olivier uit Genk. De verrassing was groot, vooral in Gent.
Bij datcha wist de keukenbrigade zelfs de meest fervente vleeseters te overtuigen. Jonas, die normaal gesproken zweert bij een goed stuk vlees, moest zijn vooroordelen opzijzetten. “Elk gerecht was een smaakbommetje! Het klinkt misschien raar uit mijn mond, maar ik heb het vlees totaal niet gemist”, gaf hij eerlijk toe.
Toch lijkt Lucien in Kortrijk niet onder te doen voor het Gentse geweld. De technische perfectie en de stijlvolle aanpak lieten een diepe indruk na op de bezoekers. “Ze spelen hier wel op een ander niveau, echt chapeau. Dit is enorm sterke concurrentie”, oordeelden de Antwerpenaren na hun bezoek.
Laatste service
Achter de schermen loopt de spanning intussen hoog op, en dat uit zich op verschillende manieren. In Gent wordt de mogelijks laatste service een emotionele beproeving voor Lauranne en Ruslan. Voor die laatste gaat het programma over veel meer dan alleen koken. Zichtbaar aangedaan vertelt Ruslan over de band die hij heeft opgebouwd: “Ik heb ouders, maar geen echte familie. Het klinkt misschien stom, maar ik zocht een familie en ik heb die hier gevonden.”
In Kortrijk heerst er vooral een sfeer van opperste concentratie en lichte frustratie over het verleden. Aristide weigert zich te laten afleiden door de finale-stress en focust puur op het bord. “Ik ben niet bezig met het ticket, iedere service telt”, klinkt het strijdlustig. De nominatie zit hem echter nog dwars: “We hebben één service verkloot, en nu zitten we hier met die nominatie. Je moet ervan genieten en alles tiptop in orde maken.”