Op de valreep waren er toch nog wat verrassingen op deze 92e editie van de Oscars. Heel vaak werd het verwachte bewaarheid. Maar uiteindelijk werd er niets minder dan geschiedenis geschreven. De Academy kende het Zuid-Koreaanse meesterwerkje Parasite de prijzen voor Beste Internationale Film, Beste Regie, Beste Scenario én Beste Film toe. Parasite is daarmee de eerste film in 92 jaar Oscars die de hoofdprijs wint en niet in het Engels gesproken wordt. Ook opvallend was hoe weinig liefde The Irishman (0 prijzen) en Joker (2 prijzen) kregen toebedeeld. Die films hadden nochtans vooraf respectievelijk 10 en 11 nominaties gekregen.

Er waren weinig verrassingen in de acteurscategorieën. Zo won Joaquin Phoenix zijn eerste Oscar voor zijn hoofdrol in Joker. Net als op de eerdere awardshows gaf Joaquin Phoenix een geweldige speech. Deze keer had hij het over liefde en het belang van tweede kansen, zoals hij er ook zelf had gekregen van veel verschillende mensen.

Beste actrice was ook hier zoals in het hele eerdere awardseizoen Renée Zellweger voor de manier waarop ze Judy Garland neerzette in Judy. Zellweger hield een speech die een ode bracht aan artistieke helden. Ze noemde Judy Garland uiteraard, maar ook Martin Scorsese (die in de zaal zat en geen prijzen kreeg) kreeg een vermelding in haar speech.

Ook in de bijrollen was er weinig verrassing. Zo won Laura Dern voor Marriage Story en won Brad Pitt zijn eerste Oscar als acteur (zijn tweede Oscar in totaal) voor zijn bijrol in Once Upon A Time…In Hollywood.

Laura Dern won de Oscar op haar verjaardag, won haar eerste Oscar na drie nominaties en bedankte ook haar acterende ouders Bruce Dern en Diane Ladd. Vader Dern werd trouwens eerder twee keer voor een Oscar genomineerd, mama Diane Ladd drie keer, maar de dochter is de eerste die de Oscar ook daadwerkelijk mee huiswaarts kan nemen.

Brad Pitt bedankte dan weer in het bijzonder de stuntcrews. Hij speelde in Once Upon A Time…In Hollywood dan ook de stuntman Cliff Booth. We gunnen het ‘m uiteraard, maar het blijft jammer dat Al Pacino geen Oscar kreeg voor zijn prachtprestatie in The Irishman.

Eerste Oscars ooit voor Zuid-Korea

Wél verrassend was de hoeveelheid liefde die de Zuid-Koreaanse Bong Joon Ho en zijn film Parasite kregen. Beste Film, Beste Internationale Film, Beste Regie en Beste Origineel Scenario: het is ongezien dat een film die niet in het Engels wordt gesproken zo veel belangrijke prijzen wint. Omdat de regisseur zelf in het Engels niet veel verder komt dan “great honour, thank you” neemt de man dit awardseizoen overal een tolk mee, Sharon Choi.

Parasite was de eerste Zuid-Koreaanse film ooit in 92 jaar Oscars die een Oscar won. Dat deed hij niet alleen in de categorie Beste Internationale Film, maar ook in de categorie Best Original Screenplay, Beste Regie én Beste Film. In de categorie Regie won de Zuid-Koreaan van zwaargewichten als Martin Scorsese en Quentin Tarantino, die hij ook persoonlijk bedankte omdat het zijn persoonlijke voorbeelden en leermeesters betrof.

Regisseur Sam Mendes mogen we trouwens ook niet vergeten vermelden. Hij en zijn film 1917 wonnen eerder dit awardseizoen zowat overal en dus had Mendes vast al zijn speech voorbereid. Ook bij de bookmakers was 1917 vooraf de grote favoriet in deze categorieën. Toch kwam 1917 er eerder bekaaid vanaf: de film moest het doen met de prijzen voor Camerawerk, Visuele Effecten en Geluidsmix.

Bijna op de Grammys

Het hoogtepunt van de Oscars zat overigens helemaal vooraan toen de briljante Janelle Monáe en Billy Porter de Oscars mocht openen met een medley die refereerde aan (genomineerde en niet-genomineerde) films uit het voorbije jaar. Ze legde meteen ook de vinger op de pijnlijke wonde, toen ze zei dat ze trots was om alle vrouwen te vieren die films hadden geregisseerd. Dat ze trots was om daar te staan als zwarte, queer vrouw. Als één van de enigen in de zaal wellicht.

Muzikaal waren er overigens wel meer verrassingen. Zo kwam niemand minder dan Eminem zijn klassieker Lose Yourself brengen. Niet omdat het relevant was, maar gewoon omdat het kon en om aan te tonen hoe belangrijk muziek in een film kan zijn. Met ook nog optredens van Elton John en Billie Eilish begonnen de Oscars van dit jaar bijna op de Grammys te lijken.

Toch veel vrouwen?

Hoewel de Academy veel kritiek heeft gekregen om hoe weinig vrouwen er genomineerd werden voor de Oscars zagen we in de eerste fase van de show toch opvallend veel vrouwen het podium bestijgen. Niet alleen om de Oscar voor Costume Design op te halen – wat Jan Verheyen smalend “een vrouwencategorie” noemde op Telenet Play More – maar ook bijvoorbeeld voor de documentaires en voor de Oscar in de categorie Production Design van Once Upon A Time…In Hollywood.

Maar maak je geen illusies: in het tweede deel van de show waren zowat alle winnaars mannen. Dus ja, er was nog wel degelijk een misrepresentatie. Wél werd voor de eerste keer de performance voor de categorie Beste Soundtrack geleid door een vrouwelijke dirigente. In die categorie ging de overwinning trouwens ook naar een vrouw, want daar won de IJslandse Hildur Guðnadóttir voor Joker. De beste song was dan weer voor een rasechte popster: Elton John won daar voor (I’m Gonna) Love Me Again uit Rocketman.

Geen Belgische Oscar

Mensen van kleur waren er weinig te zien. De Oscars waren effectief heel erg blank. De Zuid-Koreaanse Bong Joon Ho was dus een dankbaar cadeau in de awardshow om de schijn van diversiteit toch nog wat op te houden.

Als uitzondering van de avond won de knappe kortfilm Hair Love wel de Oscar voor de beste geanimeerde kortfilm, Hair Love gaat over een vader en de relatie met het zwarte haar van zijn dochter. Schrijver en co-regisseur Matthew A. Cherry droeg de Oscar op aan de NBA-legende Kobe Bryant die twee weken geleden overleed. Toy Story 4 won de Oscar voor Beste Animatiefilm in een zeer sterke categorie, waarin Frozen II overigens één van de opvallende niet-genomineerde films was.

De Oscar voor Beste Kortfilm was overigens voor The Neighbor’s Widow, waarmee we meteen de enige Belgische kansen op een Oscar (voor de kortfilm Une Soeur) meteen door de neus geboord zagen.

Weinig eer voor Netflix, niks voor The Irishman

Hoewel ze echt meer hadden verdiend, kwam Netflix er eerder bekaaid vanaf. Hoewel ze met The Irishman (10 nominaties), Marriage Story (6 nominaties), The Two Popes (3 nominaties), de documentaire American Factory (1 nominatie) en Klaus (genomineerd als beste animatiefilm) een gecombineerd aantal van 21 nominaties hadden, wonnen ze er uiteindelijk maar twee: eentje voor de door Barack en Michelle Obama mede geproduceerde documentaire en eentje die in de sterren geschreven stond voor Laura Dern.

Heel opvallend was hoe mooi de prijzen verdeeld werden onder de verschillende grote films, maar hoe Martin Scorsese en zijn ploeg geen eer kregen toebedeeld voor The Irishman. Hoewel de film tien nominaties had gekregen op voorhand ging de film met lege handen naar huis.