In deze coronatijden zijn nog meer jongeren dan anders aan het gamen geslagen. En dat is blijkbaar goed nieuws voor wie zich een beetje eenzaam voelt. Zo blijkt uit een recente studie van de Radboud Universiteit in Nederland dat jongeren sterkere vriendschapsbanden opbouwen door samen videospelletjes te spelen. Alleen spelen kan echter het gevoel van eenzaamheid versterken.

Gamen is anno 2020 een vast onderdeel van het dagelijks leven van heel wat jongeren. Volgens het Vlaams kenniscentrum voor mediawijsheid gamen jongeren bij ons gemiddeld 11 uur per week. Er bestaat het negatieve stereotype dat gamers allemaal eenzaam en asociaal zijn, maar niets is minder waar. Zo blijkt uit een nieuw onderzoek van de Radboud Universiteit in Nederland dat het niet uitmaakt hoelang jongeren gamen, maar wel in welke context ze dat doen. Voor het onderzoek werden zo’n 600 jongeren gevolgd voor een periode van 3 jaar.

Experiment

Tijdens één van de experimenten van de studie werden tieners geobserveerd terwijl ze alleen, competitief of in teamverband het racespel Mario Kart speelden. In teamverband én competitief spelen, leidde tot meer positief en pro-sociaal gedrag bij vrienden. De aard van de interactie tussen de spelers bleek het belangrijkst te zijn voor de kwaliteit van de vriendschap, niet het soort spel dat gespeeld werd.

Eenzaamheid

Games kunnen dus een effectief middel tegen eenzaamheid zijn, maar in sommige gevallen kan het net het gevoel van alleen te zijn versterken. Zo bleek uit het onderzoek dat gamers, die alleen spelen, zich steeds eenzamer voelden. Tieners, die met anderen speelden, waren steeds minder eenzaam, zowel op de korte als lange termijn.

Gedrag belangrijker dan schermtijd

“Onderzoek naar games draait nu nog vaak om uren en schermtijd, maar het gedrag rondom games is veel complexer dan dat”, reageert onderzoeker Geert Verheijen in de kranten van De Persgroep. “Het maakt enorm uit met wie en op welke manier games gespeeld worden. Er is geen simpel antwoord op de vraag of games goed of slecht zijn.”

“Wel lijken videogames, net als films en boeken, een belangrijk middel om mensen met elkaar te verbinden. Dat wordt nu nog vaak onderschat. Alleen door die sociale context te erkennen, wordt de bredere impact van games op het welzijn van jongeren duidelijk.”

Sociale functie

Verder kunnen games, zelfs als tieners ze alleen spelen, ook waardevol zijn in een sociale context. Zo zijn videogames tegenwoordig erg belangrijk in het leven van jongeren. Op de speelplaats wordt erover gesproken. Over games kunnen meepraten, is dus erg belangrijk. Als ouders kinderen verbieden om games te spelen, is de kans juist groter dat ze buiten een vriendengroep zullen vallen.