Er is uiteindelijk toch een Vlaams klimaatakkoord, anderhalve dag voor bevoegd minister Zuhal Demir (N-VA) naar Glasgow trekt voor de COP26. Waarom het zo lang duurde voor er een degelijk klimaatakkoord was? De halve Vlaamse regering was afgelopen week op vakantie.
Minister voor Omgeving en Energie Demir vertrok voor 2 dagen naar Marbella per vliegtuig, terwijl de halve wereldpopulatie aan klimaatministers in Glasgow vertoefde. Ook de liberale vicepremier Bart Somers bracht zijn week door in Spanje, terwijl ministers Ben Weyts, Matthias Diependaele (beiden N-VA) en Wouter Beke (CD&V) hun vakantie dichter bij huis doorbrachten.
Weinig ambitie
Uiteraard is het voor politici niet verboden om even vakantie te nemen. Deze week staat in de kalender van het Vlaams parlement ingeschreven als herfstreces, waarin de werkzaamheden een week worden opgeschort. Het is dan ook logisch dat verschillende Vlaamse ministers de herfstvakantie gebruiken om er even tussenuit te zijn. Toch is dat in het kader van COP26, waar beslissingen worden genomen om de verdere opwarming van de aarde in te perken, niet de beste beslissing geweest.
Door de verspreiding van de Vlaamse ministers moesten alle onderhandelingen over een klimaatakkoord digitaal verlopen, tot ergernis van de achterblijvers in Brussel. Ook kwamen de kabinetten van de Vlaamse ministers pas vorige vrijdag voor het eerst bijeen om de klimaatplannen te bespreken; twee dagen voor de klimaatconferentie. Toen al werd duidelijk dat er te weinig voorbereidend werk was geleverd, wat tot vertraging zorgde.
Op het kabinet van Ben Weyts was te horen dat de ministerraad (om het klimaatplan te bespreken) nog maar twee weken geleden werd vastgelegd. Toch valt de exacte datum van COP26 niet uit de lucht. Die zou normaal een jaar geleden al doorgaan in Glasgow, maar werd door de coronapandemie een jaar uitgesteld: tijd genoeg dus om de vergaderingen hierover in te plannen.
Niet belangrijk
Ook werd het belang van COP26 schromelijk onderschat: zo viel te horen dat Vlaanderen geen echte deadline had voor een klimaatplan, en dat de conferentie niet bindend was. Weinig ambitieus, ook aangezien de hele wereld kijkt naar wat landen nu beloven voor het klimaat. Aankomen in Glasgow zonder echt plan is dan ook bijzonder schaamtelijk.
Vooral voor Demir moet de ambitie toch hoger liggen. Bij de vorige klimaatconferentie in Madrid bikkelde de Belgische delegatie (de federale klimaatminister met de drie bevoegde ministers uit de Vlaamse, Brusselse en Waalse regeringen) urenlang over het samenvoegen van hun verschillende klimaatplannen. Toen al kon de vraag gesteld worden of eerder overleg niet noodzakelijk was geweest. Nu komt hetzelfde probleem nogmaals naar voren.
Net zoals in Madrid, reist Demir nu ook per vliegtuig naar de klimaatconferentie. En dat terwijl er een speciale klimaattrein was ingelegd vorig weekend, die 500 politici, journalisten, klimaatactivisten, ngo’s en experten meenam richting Schotland.
(bzg)