Winning Time: The Rise Of The Lakers Dynasty zal in een land als België nooit een grote hitserie worden. Daarvoor is de reeks te niche en de insteek te Amerikaans. De meeste mensen weten nog wel dat NBA iets met basketbal te maken heeft, maar daar stopt het dan ook en onze interesse in de (Amerikaanse tak van de) sport is toch eerder beperkt. En toch willen wij deze reeks, die net aan haar tweede seizoen begonnen is, aanraden.
Score: 8/10
Want zelfs al heb je niets met sport, vanuit filmisch opzicht is sport een interessante arena. Sport zorgt immers als vanzelf – zoals de Nederlandse regisseur Martin Koolhoven eerder ook al zei in zijn filmprogramma De Kijk Van Koolhoven – voor spanning en conflict en beweegt ook nog eens op een hoge snelheid.
De reeks begint anno 1978, we bevinden ons in een periode waarin er veel twijfel bestaat over de National Basketball Association, de NBA. Ook de LA Lakers zijn niet meteen een team van betekenis, maar daar wil dr. Buss (John C. Reily), een geïnteresseerde koper, graag verandering in brengen. Bij de jaarlijkse NBA Draft – een loting waar spelers die de NBA willen instappen zich beschikbaar kunnen stellen om gekozen te worden door een team – komt een nieuwe speler voor het voetlicht: Magic Johnson (Quincy Isaiah). Dr. Buss wil het veelbelovende talent koste wat het kost binnen halen, maar dan moet hij eerst voldoende financiën bij elkaar krijgen om de club te kopen, Magic overtuigen om bij hen te tekenen én coach Jerry West (Jason Clarke) van de talenten van Johnson zien te overtuigen.
Flierefluiter
Vanaf de start weet je al: dit wordt interessant. Niet in het minst door John C. Reily en zijn personage Dr. Buss. Die dr. Buss is een flamboyante zakenman, een flierefluiter die wel eens een nachtje in de Playboy Mansion van Hugh Hefner doorbrengt en die zijn godsbewijs vindt in het bestaan van seks en basketbal. Het is hij die het tot zijn doel heeft gemaakt om niet alleen de LA Lakers te kopen, maar ook Magic Johnson binnen te halen en een kampioenenteam rond de nieuwe vedette te bouwen. Iedereen ziet dr. Buss als een speelvogel die niet weet waar hij aan begint, en bijgevolg een tijdelijk fenomeen, en zelf doet dr. Buss er alles aan om die indruk te bevestigen. Hij gooit met geld dat er niet is, heeft altijd een andere schaars geklede jongedame om zijn arm hangen en heeft ten allen tijden zijn hemd ver genoeg open staan opdat zijn borsthaar vrij spel zou krijgen.
De setting mag dan totaal anders zijn, in wezen heeft Winning Time veel gemeen met The Bear, alleen gaat het hier emotioneel iets minder diep. Beide series staat in het teken van verandering, hoe daardoor in eerste instantie weerstand komt en hoe vervolgens iedereen zijn nieuwe plaats probeert te vinden om tot slot een nieuw evenwicht te creëren.
Ook hier zie je die dynamiek. Het bestuur probeert om te gaan met zijn nieuwe onvoorspelbare eigenaar, de spelers proberen om te gaan met het nieuwe spelsysteem, Magic mist zijn thuisstad en probeert Los Angeles te leren kennen en Claire (Gaby Hoffman), Jeanie (Hadley Robinson) en de rest van het team proberen manieren te verzinnen om meer geld binnen te krijgen en supporters weer naar het stadion te krijgen. Kortom: het moet allemaal sneller, hipper en exclusiever, zowel binnen als rondom het team.
Geld, conflict en dromen
Snel en hip, dat kan ook van de vormgeving van de serie gezegd worden. Het is duidelijk dat Adam McKay (van Don’t Look Up (2021), Vice (2018) en The Big Short (2015) de eerste aflevering heeft geregisseerd: in zijn kenmerkende stijl wordt het publiek rechtstreeks aangesproken, we krijgen een inkijk in de hoofden van de personages, schreeuwerige letters zweven over het scherm en hier en daar duikt een animatie op.
Rondom al die leutigheid vergeet je geen seconde waar het in de sport eigenlijk echt om draait: geld in de eerste plaats, eer en conflict komen daar net achteraan. Eigenlijk draait het om Winning Time: The Rise Of The Lakers Dynasty om machogedrag.
Dat is bij de basketbalspelers zelf niet anders. In de eerste afleveringen zien we eerst hoe Norm Nixon (DeVaughn Nixon speelt zijn eigen vader) Magic Johnson publiekelijk vernedert tijdens een potje basketbal. Niet veel later doet Magic hetzelfde met Cookie’s (Tamera Tomakili) vriend Brian (Carter Redwood). Tussen twee teams fungeert vooral de vete van de LA Lakers met de Boston Celtics als motor – zeker in het tweede seizoen – én wil Magic Johnson niets liever dan Larry Bird (Sean Patrick Small) aftroeven.
Naast het veld gebeurt er overigens ook een heleboel, want na het vertrek (nu ja) van Jerry West strijden coaches en hulpcoaches Jack McKinney (Tracey Letts), Paul Westhead (Jason Segel) en Pat Riley (Adrien Brody) voor hun positie en hun team. Dankzij de knappe acteerprestaties is die concurrentiestrijd minstens even boeiend om te volgen dan die op het veld.
Zijn dochter Jeanie, die nooit echt door haar vader gezien wordt, ziet haar vader voor wie hij is: iemand die altijd zijn dromen heeft nagejaagd, ten koste van alles en iedereen. Dat is een ander thema in de reeks. Sinds mensheugenis maakt sport deel uit van heel wat jongens- en meisjesdromen. Zo zien we de kleine Earvin Johnsson (toen nog geen “Magic”) als klein jongetje basketbal spelen terwijl hij zelf de rol van commentator invult bij zijn eigen spel. Dat is dromen, net als je eigen Oscarspeech inoefenen of Madonna staan playbacken voor de spiegel. En Dr. Buss mag dan wel een onopgegroeid kind zijn, de band met zijn moeder (Sally Field) zorgt voor enkele emotionele scènes doorheen het eerste seizoen.
Geen blinde verering
Hoewel de reeks over heldendom, roem en kampioenen gaat, wordt deze reeks in de handen van Max Borenstein, die hier als tv-maker een voor hem geheel nieuwe weg inslaat, nooit een middel tot blinde verering. Naast Magic Johnson heeft ook Jerry West laten weten dat hij niet tevreden is met hoe hij in de reeks werd neergezet. Toen hij HBO daarover aansprak reageerde het netwerk dat ze achter hun makers blijven staan en dat HBO een lange geschiedenis heeft van het maken van fictie die weliswaar op research en feiten gebaseerd is. In dit geval is de bron trouwens het boek Showtime: Magic, Kareem, Riley, and the Los Angeles Lakers Dynasty of the 1980s, a biography of the 1980s Los Angeles Lakers van Jeff Pearlman, een Amerikaanse sportauteur die al met negen boeken in de New York Times Bestsellerlijst gestaan heeft.
Winning Time: The Rise Of The Lakers Dynasty is een HBO-reeks en dat is aan alles te merken. De dialogen zijn knap, de personages zijn gelaagd, tot in de bijrollen is de casting uitstekend (naast de al genoemde acteurs herkennen we ook nog Gillian Jacobs en Sarah Ramos) en de details zijn tot in de puntjes uitgewerkt. Of je nu van basketbal houdt of niet, het maakt niet uit. Wie van goed gemaakte televisie houdt, zal smullen van deze reeks.
Het gehele eerste seizoen van Winning Time: The Rise Of The Lakers Dynasty is op Streamz te vinden. Het nieuwe tweede seizoen is er intussen ook van start gegaan. Elke maandag volgt een nieuwe aflevering.