Zes reisgenoten, zes meningen. Dat maakte van ‘Terug Naar Eigen Land’ een erg boeiende docureeks op VIER. Van Ish Aït Hamou en Bert Gabriëls die het voor de vluchtelingen in Europa opnamen, tot de harde uitspraken van politica Zuhal Demir. Iedereen blikt nog één keer terug op de reis en op hoe die hun standpunt al dan niet beïnvloed heeft.
1. Ish Aït Hamou: “Ik kreeg bericht: ‘Als ik je op straat zie, ben je dood'”
Ish Aït Hamou had het erg moeilijk om de reis te verwerken, maar hij is wel altijd rustig gebleven. Ook toen er negatievere berichten kwamen. Zo stuurde iemand hem: “Als ik je op straat zie, ben je dood.” Waarop Ish op z’n eigen positieve manier reageerde, want hij antwoordt altijd. Het deed hem wel deugd om te zien dat veel Vlamingen hem via de sociale media toch ook een hart onder de riem staken.
2. Jean-Marie Dedecker raakte z’n vrouw door kinderschoentje mee te nemen
Jean-Marie Dedecker toonde zich vaak van z’n harde kant als politicus, maar even vaak zagen we de zachte binnenkant van de familieman. Vooral kindjes hebben een paar keer emoties opgeroepen. We herinneren ons dat hij op het strand vlak voor de kust van Lesbos een achtergelaten kinderschoentje heeft opgeraapt. Blijkbaar stak dat in zijn bagage terug naar huis, waardoor ook z’n vrouw het moeilijk kreeg. Het schoentje werd het symbool van de inwendige strijd die het thema kan oproepen.
3. Bert Gabriëls: “We lossen het niet op, maar we maken er ruzie over”
Dat hij het de hele reis heeft opgenomen voor de vluchtelingen die hun geluk in Europa komen zoeken, hoeft niet te verbazen aangezien hij hier met asielzoekers werkt. Maar enkele keren kon hij zich toch niet inhouden en ging hij in het bijzijn van vluchtelingen in de clinch met vooral Zuhal Demir. Bert vond dat wel een goed voorbeeld van hoe we met de problematiek omgaan. “We lossen het niet op, maar we maken er een beetje ruzie over terwijl ze erbij zitten.”
4. Veroniek De Winter: “Angst heb ik niet meer gevoeld”
Veroniek De Winter was met 21 jaar de jongste van de deelnemers. En ook de minst bekende, al heeft ze uiteraard wel een bekende vader. Wanneer ze de beelden nu terugziet voelt ze helemaal geen angst. “Ik voelde mij dankzij die peshmerga’s op mijn gemak”, zegt ze. “Ze waren zo zelfzeker dat ze IS gingen verslaan dat je het gevoel kreeg dat ze het wel onder controle hadden.”
5. Margriet Hermans: “Ik ben helemaal niet racistisch, maar godsdienst-choquerend”
Margriet Hermans veroorzaakte even paniek bij haar dochter door een uitspraak over hoofddoeken, waarmee moslims ons zouden provoceren. Op de sociale media kwam daar toen veel reactie op, maar Margriet legt dat allemaal naast zich neer. “Ik moet eens goed lachen als ze zeggen dat ik racistisch ben”, zegt ze. Zelf zegt ze gewoon “godsdienst-choquerend” te zijn. “Maar racistisch ben ik helemaal niet, ik ben nog verliefd geweest op een Indiër”, grapt ze.
6. Zuhal Demir: “Spijt van uitspraak over moslims die zich niet kunnen aanpassen”
Zuhal Demir was waarschijnlijk de minst populaire van de zes deelnemers, maar daar had haar stijl vooral iets mee te maken. Ze zei alles letterlijk zoals het in haar opkwam, en ze vindt nu dat ze iets minder hard had moeten zijn. Vooral een uitspraak over het feit dat ze twijfelt of moslims zich wel gaan kunnen aanpassen aan onze waarden en normen, zou ze liever kunnen intrekken. Het programma heeft bij haar zeker tot nieuwe inzichten geleid.