Matcha, het felgroene theepoeder die wereldwijd razend populair is in lattes en desserts, wordt steeds duurder. Door extreme hitte in Japan is de productie sterk gedaald, terwijl de vraag blijft stijgen. Gevolg: recordprijzen en een nijpend tekort, dat volgens experts nog jaren kan aanhouden.
De regio Kyoto, hét hart van de Japanse matchaproductie, werd vorig jaar zwaar getroffen door hittegolven. Vooral Uji, bekend als bakermat van hoogwaardige matcha, zag zijn oogst fors teruglopen. Boeren zoals Masahiro Yoshida, een theeteler van de zesde generatie, spreken van een productiedaling van zo’n 25 procent vergeleken met normale jaren.
Kyoto produceert ongeveer een kwart van alle tencha – de bladeren waar matcha van wordt gemaakt – en vormt dus een cruciale schakel in de wereldwijde keten. De recente oogst in april en mei viel echter zwaar tegen, wat meteen voelbaar is op de markt.
TikTok-hypes stuwen vraag
Tegelijkertijd is matcha wereldwijd hotter dan ooit. Millennials en Gen Z grijpen massaal naar matcha als ‘gezond’ alternatief voor koffie. Matcha-lattes, smoothies en desserts zijn niet meer weg te denken uit hippe koffiebars.
Die populariteit wordt versterkt door sociale media, waar matcha viraal blijft gaan. Denk aan TikTok-video’s waarin recepten en ‘aesthetic’ matcha-drinks miljoenen keren bekeken worden. Grote handelaars, zoals het Singaporese Tealife, moesten zelfs al hun bestellingen tijdelijk beperken omwille van de enorme vraag.
Prijzen schieten naar recordhoogte
Door de combinatie van lagere oogsten en stijgende wereldwijde vraag, schoten de prijzen van matcha de lucht in. Op een veiling in Kyoto werd in mei een kilo tencha verkocht voor 8.235 yen – zo’n 47 euro per kilo – een stijging van 170 procent tegenover vorig jaar. Daarmee sneuvelde het vorige prijsrecord uit 2016.
De Japanse export van groene thee steeg in 2024 met 25 procent in waarde, tot zo’n 213 miljoen euro. Ook de exportvolumes gingen 16 procent omhoog, wat de aanhoudende internationale honger naar matcha bevestigt.
Hoewel Japanse boeren de voorbije jaren massaal extra theevelden aanlegden om aan de vraag te voldoen, bieden die op korte termijn geen soelaas. Nieuwe velden leveren pas na vijf jaar oogstbare bladeren op.