Ursula von der Leyen, de huidige voorzitter van de Europese Commissie, zou weleens de eerste vrouwelijk bondspresident van Duitsland kunnen worden. Althans, als we de geruchten in de Duitse pers mogen geloven. Grote mediahuizen zoals Der Spiegel en Bild speculeren volop over een mogelijke kandidatuur in 2027. Maar voorlopig blijft Von der Leyen zelf op de vlakte.
De termijn van de huidige bondspresident Frank-Walter Steinmeier loopt af in 2027. Achter de schermen wordt in Berlijn al gekeken naar mogelijke opvolgers. En daarbij valt de naam Ursula von der Leyen steeds vaker. Volgens Bild zou het presidentschap een waardige afsluiter zijn van haar politieke loopbaan. Der Spiegel gaat nog verder en ziet in haar zelfs het potentieel om de eerste vrouwelijke president van Duitsland te worden – een symbolisch belangrijke stap.
Reactie Von der Leyen
Toch doet Von der Leyen voorlopig geen uitspraken over haar toekomstplannen. Paula Pinho, haar woordvoerster, reageerde kordaat: “Ursula von der Leyen is volledig toegewijd aan haar functie als voorzitter van de Europese Commissie en is niet beschikbaar voor andere posten.”
Dat is opvallend, want in 2024 werd Von der Leyen nog herverkozen voor een tweede termijn in Brussel. Mocht ze het presidentschap in Duitsland ambiëren, zou dat dus betekenen dat ze haar mandaat in de Europese Commissie vroegtijdig moet beëindigen – een scenario waar in de EU-instellingen waarschijnlijk niet iedereen op zit te wachten.
Politieke carrière
Von der Leyen is zeker geen onbekende in de Duitse politiek. Van 2005 tot 2019 bekleedde ze diverse functies in het kabinet van Angela Merkel, waaronder die van minister van Defensie. Als prominent lid van de Christendemocratische Unie (CDU) en de Europese Volkspartij (EVP), schopte ze het in 2019 tot voorzitter van de Europese Commissie – een historische benoeming als eerste vrouw ooit op die post.
Maar haar ambtstermijn kende ook controverse. In juli 2025 overleefde ze nog een motie van wantrouwen in het Europees Parlement, ingediend door extreemrechtse fracties. De aanleiding? De gebrekkige transparantie rond de aankoop van COVID-vaccins, een dossier dat haar politieke imago een deuk gaf.