Er is geen toekomst meer voor de ijsbeer. Dat blijkt uit een studie. Daarin staat dat in alle gebieden waar ursus maritimus leeft, het ijs erg snel aan het verdwijnen is. Aangezien ijsberen gebieden met ijs nodig hebben om te jagen op zeehonden en vis, lijkt hun lot bezegeld.

De negentien gebieden op de Noordpool waar ijsberen leven, zijn steeds minder lang bedekt met ijs gedurende winter. De periode waarin er ijs ligt, nam de jongste dertig jaar per decennium af met zeven tot negen dagen, en dat proces accelereert.

De wetenschappers kwamen tot hun bevindingen door satellietbeelden te bestuderen van de Noordpool. Ze hadden de beschikking over een archief van 35 jaar en focusten zich op negentien leefgebieden van ijsberen die in grootte variëren van 53.000 tot 281.000 vierkante kilometer.

In al deze gebieden zagen ze dezelfde trend: het zeeijs trekt zich in de lente steeds vroeger terug en groeit in de herfst steeds langzamer aan. Aangezien ijsberen gebieden met ijs nodig hebben om te jagen op zeehonden en vis, betekent dat ze gedurende steeds langere periodes honger moeten lijden. De periode waarin ze zich kunnen “vet” eten wordt steeds korter, en het gebied waar ze dat kunnen doen steeds kleiner.

Partners

Het breken van ijs in de lente en het uitblijven van ijs in de herfst, zorgt er trouwens niet alleen voor dat de ijsberen minder tijd hebben om te jagen, maar ze hebben ook minder kans om een partner tegen te komen en nageslacht te verwekken.

Klimaatmodellen zien met de huidige opwarming, zelfs wanneer de normen van het klimaatverdrag worden gehaald, dat het grootste deel van de Noordpool al in het midden van deze eeuw ijsvrij zal zijn gedurende de zomer. Op dat moment zullen de ijsberen uitsterven.

De opwarming van ons klimaat gaat drie keer sneller in het noordpoolgebied dan elders. Er is niet alleen minder ijs qua oppervlakte, het pakijs wordt ook elk jaar dunner, zodat op steeds meer plaatsen waar nog wel pakijs ligt, de beren ook niet meer kunnen leven.