Deze week voorspelde Allan Lichtman, de prof die het ook al aan het goede eind had door te zeggen dat Trump de presidentsverkiezingen ging winnen, dat The Donald wellicht het eind van zijn vier jaar niet haalt en afgezet zal worden als gevolg van een schandaal. Is dat realistisch? Wel, onthou de namen Excel Venture, Caribusiness, Bayrock, Mammadov en Manafort. En waarom Trumps grootste fout misschien wel zijn keuze voor Mike Pence als vice-president was.

De voorspelling van Lichtman werd hier als groot nieuws opgepikt door de media, maar in realiteit, een impeachment- of afzettingsscenario voor Trump circuleert al sinds april, toen hij niet eens officieel kandidaat was voor de Republikeinen.

Doug Holtz-Eakin, voormalig finacieel adviseur van John McCain (onthou ook die naam, hij gaat wellicht een belangrijke rol spelen als er een afzettingsprocedure komt) en Congressional Budget Office Chief, tekende toen al een scenario uit voor zijn partij (en die van Trump).

Glazen bol, de zomer van 2017

Als je het vandaag leest dan is dat scenario een bijzonder straf stukje glazen bol. Het scenario voorspelt dat vanaf de zomer van 2017 de populariteit van Trump, door het uitblijven van resultaten in zijn belofte “make America great again”, begint af te nemen bij zijn aanhang.

Tegelijkertijd ontstaat er steeds meer verdeeldheid en onvrede bij partijen binnen de inlichtingendiensten en het Pentagon die zich niet kunnen verzoenen met Trumps maatregelen die ingaan tegen de grondwettelijke rechten van de Amerikanen en de mensenrechten.

Ze nemen ontslag of stappen naar de media, die daar gretig op inspringt. Er zijn ook steeds meer verhalen over belangenvermenging. Of hoe Trumps meer dan 500 geregistreerde bedrijven, waarvan er 21 meer dan 50 miljoen dollar waard zijn, bevoordeeld worden vanuit Washington. Verhalen ook over hoe hij en zijn familie zich wentelen in luxe.

#DumpTrump: op welk moment?

Het doet de polls in zijn nadeel kantelen: de populariteit van Trump zakt spectaculair. #DumpTrump wordt geboren.

Zowat alle specialisten zijn het erover eens dat dit het moment is waarop een afzettingprocedure op tafel komt. Dat zal pas gebeuren wanneer er heel duidelijke tekenen zijn dat de president alles behalve populair is. We hebben het dan over approval ratings van minder dan 30%.

Een afzettingsprocedure of impeachment is een juridisch proces, maar het wordt in de gang gezet door politici, en die gaan dat alleen doen als er een opportuniteit is.

Om een afzettingsprocedure in de gang te zetten tegen een president is sowieso een tweederde meerderheid in de Amerikaanse Senaat en het Huis van Afgevaardigden nodig. Die zijn in handen van de Republikeinen.

Maar, hoewel ze momenteel laten uitschijnen van niet: de Grand ole Party heeft nooit iets van Trump moeten hebben. Dat hij om zijn postjes in het Witte Huis te vullen amper gepokt en gemazelde oudgedienden heeft ingehuurd, weegt zwaar.

John, Lindsey, Paul en Bob

Bovendien zijn een paar zwaargewichten niet vergeten hoe Trump hen vernederde tijdens de campagne. John McCain bijvoorbeeld, die door Trump werd uitgelachen omdat hij “zich gevangen had laten nemen” tijdens de Vietnamoorlog.

Een triumviraat van John McCain, Lindsey Graham en Paul Ryan is wellicht genoeg om de rest van de Republikeinen die in het Congress zitten te overtuigen om achter het vel van Trump te gaan.

Ze moeten dan wel de Chairman of the House Judiciary Committee meehebben, die moet beslissen of er juridisch genoeg munitie is om een afzettingsprocedure te verantwoorden.

Momenteel is dat Bob Goodlatte, die in de zak van Trump zit. Er wacht hem wellicht een postje als landbouwminister, waardoor er een nieuwe voorzitter moet komen voor dat comité. Veel zal dus afhangen van wie dat wordt.

Munitie om Trump af te schieten

Die munitie om Trump af te schieten dan. Er zijn een paar mogelijkheden. Er lopen momenteel meer dan 75 rechtszaken tegen Trump. Een stuk of 20 daarvan zijn nonsens, gestart door aandachtzoekers. Maar de 50 of zo resterende zijn dat niet.

Degene met het meest exposure is die van zijn Trump University. Eigenlijk gaat het daar niet om één rechtszaak, maar drie.

In 2005 opende Trump zijn eigen Trump University. Die werd nooit erkend, en het was echt pure oplichting (lees dit, het is echt onwaarschijnlijk). Meer dan vijfduizend goedgelovigen schreven zich in en werden compleet gerold.

In het verslag van de New Yorkse procureur-generaal staat dit: “More than 5,000 people paid Trump University some $40 million, a quarter of which went straight to Trump himself. Mr. Trump used his celebrity status and personally appeared in commercials making false promises to convince people to spend tens of thousands of dollars they couldn’t afford on lessons they never got.”

Dat slaat op een rechtszaak die in 2013 werd gestart door het openbaar ministerie van de staat New York zelf en waar Trump in terechtstaat voor fraude. Op 5 december begint die.

Nog twee

Dan zijn er nog twee rechtszaken tegen Trump University aangespannen door oud-studenten. Die zeggen dat ze onder valse voorwendselen zijn gelokt naar de studie waarin ze alle “geheimen” over zaken doen van Donald Trump zou worden bijgebracht door “een geselecteerd gezelschap”. De oud-studenten zeggen dat ze tot 35.000 dollar hebben betaald aan de universiteit.

De eerste gaat om Low v. Trump University, waarin Trump beschuldigd wordt van fraude. Een eerste zitting stond gepland voor 28 november. Trump liet eerder weten van plan te zijn persoonlijk te komen getuigen in de zaak en een regeling niet te willen want “ik ben geen settler”.

Trump had volgens rechtbankdocumenten 92 procent van Trump University in zijn bezit en had zeggenschap over de belangrijkste zaken. Trump ontkent dat en zegt beslissingen te hebben overgelaten aan anderen.

De advocaten van Trump hebben nu gevraagd de zaak uit te stellen tot na de inauguratie. Maar, eigenlijk kan Trump niet meer winnen hier. Of hij settelt, wat toegeven betekent en hem een pak imagoverlies zal opleveren. Of hij gaat effectief getuigen. Alleen, de bewijslast is overtuigend, en zelfs als een rechter hem gelijk zou geven, zal dat in de publieke opine overkomen als manipulatie.

Er is nog een derde zaak dus, Cohen v. Trump, ook een class action, en daarin wordt Trump beschuldigd van het leiden van “a criminal organization and violated the Racketeer Influenced and Corrupt Organizations Act”. Voor die zaak is er nog geen datum.

Aandelen en belangenvermenging

Dan is er de aandelenportefeuille van Trump. In drie gevallen is die erg interessant, omdat het gaat om bedrijven die rechtstreeks te winnen of te verliezen hebben bij beleidsbeslissingen die Trump – als hij zijn verkiezingsprogramma wil waarmaken – zal moeten nemen.

Om te beginnen is er Energy Transfer Partners dat de Dakota Access Pipeline controleert. Trump heeft gezworen dat hij de belemmeringen op die ecologisch erg omstreden pijplijn gaat wegnemen “in de eerste 100 dagen van zijn bewind”. Financieel zal hijzelf daarvan de grootste winnaar zijn.

Dan is er Bank of America, waar Trump een belangrijke stake in heeft. En hij heeft beloofd de bankensector te dereguleren, wat hem dus ook weer gaat opleveren.

In de omgekeerde richting is het met Facebook. Daar is Trump ook een fikse aandeelhouder. Trump heeft daar dingen beloofd die tegen het belang van Facebook ingaan. Ze niet uitvoeren zal daar geïnterpreteerd worden als belangenvermenging.

Offshore, Azerbeidzjan en Bayrock

Nu is er niet echt iets officieel geregeld in verband met presidenten en belangenvermenging in de VS. Het wordt een ander verhaal wanneer het gaat om buitenlandse belangenvermenging. Daar kan immers het argument aangebracht worden dat ze ingaan tegen het Amerikaans belang.

Trump heeft belangen in Excel Venture op de Franse Antillen en Caribusiness Investments in de Dominicaanse Republiek. Beide zijn notoir voor witwassen en offshore belastingsontduiking.

Ook een witwasverhaal is een vastgoedproject van Trump in Azerbeidzjan. Zijn partner daar is Anar Mammadov, zoon van de Iraanse transportminister Ziya Mammadov. Uit Wikileaks blijkt dat die op groot schaal geld witwaste.

Trump heeft ook erg veel samengewerkt met de in Rusland geboren financierder Felix H. Sater, managing director van Bayrock en de stichter van dat bedrijf Tevfik Arif. Er bestaat een onder eed afgenomen verklaring van Trump waarin hij zegt met die mannen effectief “numerous deals all over the world” te hebben gemaakt en dat Arif hem heeft geïntroduceerd aan Russische “geldschieters”.

Bayrock lijkt een tikkende tijdbom; in de marge van een rechtszaak aangespannen door een oud-werkneemster, is er sprake van “niet te verklaren cashinfusies van rekeningen in Kazachstan en Rusland”.

Manafort

Nog Rusland. Er zijn daar Trumps banden met Paul Manafort, die werkte voor Trumps campagne. Manafort is de man die Putin hielp om Viktor Janoekovytsj te installeren als president van Oekraïne. Er loopt een onderzoek van corruptie tegen Manafort zowel in Oekraïne als door de FBI.

Ook interessant, zeker in het licht van de beloofde harde aanpak op handelsgebied van China door Trump, is het feit dat de president elect serieus wat schulden heeft uitstaan bij de Bank of China, die ook twee van zijn grootste vastgoedprojecten van de jongste jaren financierde.

Het zijn maar een paar voorbeelden, maar, laten we duidelijk zijn: voor wie Trump wil zoeken, er valt het één en ander te vinden.

Mike en de vrouwen

Twee andere zaken maken hem extra kwetsbaar. Om te beginnen is er zijn vice president Mike Pence. Die wordt, in het geval Trump zou worden afgezet, de nieuwe president.

En in tegenstelling tot Trump is Pence wel iemand waar de Republikeinen mee kunnen leven, en zeker geen obstakel in het geval van een impeachment. Als Trump voor pakweg Sarah “Mama Grizzly” Palin of de extreemrechtse wapengek/rocker Ted Nugent had gekozen, zouden de kaarten anders liggen.

Een andere achilleshiel van Trump is wat we maar eufemistisch zijn groot libido zullen noemen. Dertien vrouwen hebben Trump ondertussen al beschuldigd van ongewenst seksuele intimiteiten.

Tot nu toe heeft geen enkele daarvan juridische stappen ondernomen. Eentje deed het ooit wel, een ex-werkneemster, twintig jaar geleden, en die zaak werd gesetteld voor ze voorkwam. De vrouw heeft echter onlangs haar verhaal gedaan en blijft erbij dat Trump haar molesteerde. Ze beweert ook verschillende keren door “Trumps mensen” benaderd te zijn geweest opdat ze haar mond zou houden.

Jane Doe

Er was ook het vreemde verhaal van Jane Doe, die beweerde op 13-jarige leeftijd door Trump op seksfeestjes te zijn verkracht. Zij liet enkele weken geleden haar rechtszaak vallen – zogezegd uit schrik na bedreigingen. Er was nochtans door een New Yorkse rechter al een datum gezet: 16 december.

Trump heeft altijd ontkend en er zijn ook wel redenen om aan te nemen dat Jane Doe niet de (hele) waarheid sprak. Bizar aan dat hele verhaal is dat Jane Doe beweerde dat het gebeurde op feestjes van Jeffrey Epstein. Een flamboyante miljardair en ondertussen veroordeelde pedofiel.

In 2006 werd een rechtszaak tegen Epstein gestart, omdat hij zeker veertig minderjarige vrouwen zou hebben betaald voor seks. Nadat hij in 2008 een deal met de aanklagers had gesloten werd hij uiteindelijk voor één zaak berecht en wegens het uitlokken van betaalde seks met een 14-jarig meisje veroordeeld tot 18 maanden gevangenisstraf, waarvan hij 13 maanden uitzat. Met veel van zijn (vermeende) slachtoffers heeft Epstein – die na zijn veroordeling officieel als zedendelinquent geregistreerd staat – sindsdien zonder tussenkomst van de rechter een regeling getroffen.

In een artikel in een New Yorks tijdschrift dat een profiel deed van Epstein voor die naar de gevangenis moest en lang voor Trump presidentiële plannen had, zegt de verkozen president dit:

“I’ve known Jeff for fifteen years. Terrific guy. He’s a lot of fun to be with. It is even said that he likes beautiful women as much as I do, and many of them are on the younger side. No doubt about it ― Jeffrey enjoys his social life.”

Het bewijst niks voor alle duidelijkheid, maar het tekent Trump wel. Wat hij “zijn liefde voor mooie vrouwen” noemt, zou hem wel eens zuur kunnen opbreken.

Moest er ooit een zaak komen waarin een of meerdere vrouwen Trump aanklagen voor seksuele intimidatie of mishandeling, dan kan de dan zittende president die overigens juridisch weinig deren. Zelfs als hij dan veroordeeld wordt, heeft hij als president de mogelijkheid zichzelf gratie te verlenen. Maar, qua imagoschade is dat een ander verhaal. Zelfs voor Donald Trump komt er misschien een moment van één schandaal te veel.