De Rode Duivels zijn wereldtop, maar de organisatie daarachter, de Belgische voetbalbond KBVB, wordt steeds meer een grap. Want plots is de kopman van de Waalse amateurs Gérard Linard, een ééntalig Franse 74-jaar oude man, de kandidaat “van de vernieuwing”, iemand die de organisatie “verder wil professionaliseren”. Een wrange grap, want de Waal sloot een dealtje met Bart Verhaeghe, de Club Brugge-baas die zo steeds meer greep krijgt op de voetbalbond.
Hoe kan je een 74-jarige man die wel erg ouderwetse en bekrompen ideeën heeft over ‘discipline’ en ‘loyauteit’ neerzetten als de “kandidaat van de vernieuwing”? Enkel in de top van het Belgische voetbal, waar je blijkbaar met zowat alles wegkomt, lukt zoiets.
Want plots, nu François De Keersmaecker, de huidige voorzitter van de voetbaldbond voor een herverkiezing staat, lijkt het erop alsof hij plaats zal moeten ruimen. De minzame De Keersmaecker is ondertussen tien jaar voorzitter, en zag de coup van Linard helemaal niet komen. Linard steunde als kopman van de Waalse amateurs altijd trouw De Keersmaecker, die zich via de stemmen van de Vlaamse en Waalse amateurs telkens kon handhaven.
Veel vernieuwing al kapot gedaan
Linard voert nu campagne om de bond “verder te professionaliseren”. Dat laatste is zowat het minst geloofwaardige argument dat hij kan aanhalen. Want Linard deed net het tegenovergestelde bij de voetbalbond. Onder het beleid van CEO Steven Martens en diens rechterhand Bob Madou waaide er plots een veel frissere wind bij de voetbalbond, na jaren stoffig en amateuristische gedoe (waar Linard deel van uitmaakte) kregen de Rode Duivels een nieuwe aanpak.
Maar begin 2015 werd Martens buiten geduwd als CEO, omdat hij te machtig geworden was, en de profclubs hun greep op de bond aan het verliezen waren. De verliescijfers waren plots de stok om mee te slaan en Martens moest opstappen. Linard, toen al de 70 gepasseerd, mocht plots CEO gaan spelen. Het enige wat hij deed was blind besparen en alle vernieuwing bij de bond terugdraaien.
Ook Madou, die de marketing en communicatie van de Rode Duivels bijzonder succesvol had aangestuurd, mocht plots beschikken. Linard kon onmogelijk begrijpen wat al die nieuwigheden, zoals communiceren via social media, dan precies voor ‘meerwaarde’ betekenden voor de voetbalbond. Een aderlating die de bond fundamenteel aantastte: de beste mensen verlieten de organisatie.
Spontaan kwam de ontkenning: “Neen, ik ben geen marionet”
Dat Linard met zijn blinde sanering en ouderwets beleid de voetbalbond meer schade dan goed deed, kon niet deren voor sommigen. Voor de profclubs in België is een te sterke bond alleen maar een bedreiging. En dus is Linard de prefecte stroman voor Bart Verhaeghe, de ondervoorzitter en echte sterke man van de voetbalbond. En die kijkt natuurlijk vooral naar het belang van z’n eigen club, Club Brugge.
Opvallend is dat Linard, in een interview met Het Laatste Nieuws, spontaan begint met te ontkennen “dat hij een marionet is van Verhaeghe”. Maar alles wijst ondertussen op het tegendeel. Want Linard klopt zich op de borst: “Ik ben zeker dat de profclubs m’n kandidatuur gaan steunen”.
Het is een comité van 22 mensen die de voorzitter van de voetbalbond kiest, met daarin drie blokken: de profclubs, en de Vlaamse en Waalse amateurs. Een deel van die eerste groep, de profclubs, wil al langer De Keersmaecker weg: in het verleden probeerde ze Jozef Alijns, de voorzitter van Kortrijk, als nieuwe baas van de voetbalbond naar voren te schuiven. Dat mislukte omdat de amateurs De Keersmaecker bleven steunen. Maar als het Franstalige deel van de amateurs nu samengaat met de profclubs rond Bart Verhaeghe, zijn de dagen van De Keersmaecker geteld. Om dan “de vernieuwing” te laten belichamen door een 74-jarige amateur. Kan de grap nog wranger?