‘Counterpart’ werd in het begin van dit jaar bejubeld en steevast gelabeld als één van de meest in de gaten te houden series van 2018. In ‘Counterpart’ is het Oscarwinnaar J.K. Simmons die de meeste pluimen op zijn hoed mag steken, want hij schittert in een dubbelrol als een trouwe werknemer van de Verenigde Naties die weet krijgt van een ‘andere’ wereld. In februari van dit jaar is de reeks vernieuwd voor een tweede seizoen, het eerste is ondertussen te bekijken via Play More.

Heb je er ooit al bij nagedacht, dat er misschien wel een parallelle wereld bestaat waar een andere versie van jezelf rondloopt? Iemand met dezelfde naam die er hetzelfde uitziet, maar wel een totaal ander persoon is met een ander leven dat toch nog gelijkenissen vertoont met dat van jou? Dat is het uitgangspunt van de intrigerende serie Counterpart.

De reeks is al onderweg sinds 2013 en is aan het papier toevertrouwd door Justin Marks, de schrijver van The Jungle Book uit 2016. Al van bij het begin zag hij Counterpart als een tiendelige televisiereeks, waardoor hij ook zijn idee als zodanig benaderde in zijn scenario. Amy Berg, producer, zei daarover: “Het was de eerste keer in mijn carrière dat ik een volledig uitgeschreven seizoen in scripts in handen had nog voor de camera’s waren beginnen lopen.”

J.K. Simmons speelt Howard Silk, een trouwe werknemer die zich in de afgelopen 29 jaar heeft weten op te werken binnen een geheimzinnige bureaucratische organisatie die deel uitmaakt van de Verenigde Naties. Hoewel Silk al 29 jaar voor dezelfde organisatie werkt, heeft hij in feite geen idee van wat hij precies doet. Hij wil meer, maar hoewel zijn staat van dienst onberispelijk is, krijgt Howard niet de kans om te solliciteren voor een hogere functie.

Even later wordt hij apart geroepen en krijgt hij te horen dat er iemand van “de andere kant” is overgekomen, misschien wel overgelopen. Waarna hem verteld wordt dat hij vooral niet moet schrikken. Nog luttele seconden komt hij tegenover een kopie van zichzelf te zitten.

Al snel komt Howard te weten dat er naast de wereld die hij kent ook nog een parallelle wereld bestaat waar ook nog een versie van hemzelf rondloopt. Die wereld is het resultaat van een mislukt experiment, uitgevoerd door Oost-Duitse wetenschappers, in volle Koude Oorlog. En die andere versie van hemzelf komt ‘m vertellen dat er een huurmoordenaar rondloopt – Baldwin – die het op zijn vrouw gemunt heeft.

Drie personages om te zien:

1. Howard Silk (J.K. Simmons)

Na zijn Oscar voor Whiplash kreeg J.K. Simmons veel soortgelijke scenario’s toegestuurd waarin soortgelijke rollen voor hem voorzien waren. Die van de norse kerel die iedereen uitscheldt en kleineert. In Whiplash deed Simmons dat uitmuntend en dus kreeg hij soortgelijke rollen toegestuurd. Zo werkt de machine Hollywood.

Gelukkig was er op dat moment – net na de uitreiking van de Oscars in het jaar 2015 – Counterpart, een scenario dat zo origineel en voor de acteur zo uitdagend was dat J.K. Simmons niet anders kon dan toezeggen. Alleen: normaal gezien zouden de opnames voor de reeks in Europa plaatsvinden en dat zag Simmons niet zo zitten omdat hij dan zijn kinderen voor te lange tijd zou moeten missen. Geen erg, dan werd de productie toch gewoon verplaatst naar Los Angeles, zeker?

Howard in de eerste dimensie is een beminnelijk en plichtbewust man. Hij voert al 29 jaar zonder klagen dezelfde job uit en zijn vrouw, die na een verkeersongeluk al zes weken in een coma ligt, gaat hij alle dagen trouw bezoeken. Hij brengt haar alle dagen verse bloemen, groet alle dagen het ziekenhuispersoneel vriendelijk en leest zijn vrouw Emily ook alle dagen haar favoriete gedichten of een fragment uit één van haar favoriete boeken voor. Wanneer Howard van Dimensie Eén te horen krijgt dat hij ergens anders in een andere wereld nog bestaat begint hij hoop te koesteren voor zijn vrouw. Misschien loopt er in Dimensie Twee ook nog wel een Emily rond?

Howard van de Tweede Dimensie is veel assertiever en zelfzekerder. Hij werkt voor dezelfde organisatie als Howard 1, maar heeft in zijn werk een veel hoger niveau bereikt. Hij werkt op de dienst Diplomatie en maakt in werkelijkheid zelfs deel uit van Sectie 2, een mysterieuze spionagedienst waarvan men in de Eerste Dimensie tot nu niet eens wist of ze wel echt bestond of maar een mythe was.

In eerste instantie lijkt Howard 2 betrouwbaar, maar we betrappen hem al snel op enkele leugens. Hij is naar eigen zeggen naar de Eerste Dimensie gekomen om te vragen om samen Baldwin te pakken te krijgen, een huurmoordenaar die doelwitten heeft in de Eerste Dimensie en in de eerste plaats de vrouw van Howard. Wat Howard zijn werkelijke doel is en waarom hij bepaalde dingen verzwijgt of verkeerd vertelt, blijft een raadsel.

2. Nadia/Baldwin (Sara Serraiocco)

Baldwin is een mysterieuze huurmoordenares. Haar echte naam is Nadia Fierro en in de andere wereld komt ze te weten dat haar dubbelganger een succesvolle violiste is.

Nadia is Italiaanse van geboorte, maar kwam als immigrante aan in Duitsland toen ze tien was. Muziek was nooit écht haar eigen keuze, ze werd op het muzikale pad gedwongen door haar alcoholische vader, zelf een mislukte muzikant die leefde van de hoop dat zijn dochter zijn droom zou kunnen waarmaken.

Sinds Nadia haar vader doelbewust om het leven heeft gebracht, is het leven van de twee Nadia’s meer en meer uit elkaar gaan lopen. De klassieke muzikante uit Dimensie Eén wordt opgevreten door schuldgevoel om de dood van haar vader. Ze doet ook aan automutilatie. De Nadia van Dimensie Twee is huurmoordenaar en staat erop om Baldwin genoemd te worden;

3. Aldrich (Ulrich Thomsen)

In eerste instantie lijkt het alsof Aldrich het schoothondje is van het hoofd van de geheime dienst, Quayle, maar vergis je niet in ‘m. Van bij het begin is hij heel erg wantrouwig naar de aanwezigheid en de missie van de Howard uit de Tweede Dimensie.

Hij is een pitbull die zich ergens in vastbijt en vervolgens niet meer loslaat voor hij zijn doel bereikt heeft. Zo is hij de eerste die achter de ware identiteit van Baldwin komt en weigert hij ook om zomaar naar de pijpen van Quayle te dansen, alleen maar omdat het zijn meerdere is. Hij steekt zijn neus in zaken die niet altijd goed voor hem zijn, maar boekt net daardoor wel resultaten.

Waarom kijken?

Net als bij Westworld trekt de in wezen eenvoudige plot de dingen open naar bredere thema’s. Waar in Westworld de vraag wordt gesteld wat de mens tot mens maakt, gaat Counterpart heel erg over identiteit en uniciteit. En over hoe we worden wie we zijn. Worden we bepaald door de opeenvolging van de keuzes die we maken? Zijn het de genen die bepalen wie we worden? Of wat maakt nu dat we in ons leven de ene of de andere richting uitgaan?

De grote troef van Counterpart heet J.K. Simmons. Hij is altijd al de man van de bijrol geweest (ook in het Oscarwinnende Whiplash), maar in Counterpart bewijst hij dat het onrechtvaardig is dat hij tot zijn 63e heeft moeten wachten op een rol van dit kaliber. Twee versies van Howard speelt J.K. Simmons hier en hoewel het uiterlijk gezien kopieën van elkaar zijn, zijn de twee Howards totaal verschillend van karakter. Uiterlijk zie je als kijker geen enkel verschil, maar je kan de twee Howards perfect uit elkaar houden door de manier waarop ze dingen zeggen, de woorden die ze gebruiken en de houding die ze aannemen. Het is fascinerend hoe één acteur in één serie twee personages kan neerzetten die zo verschillend en tegelijkertijd zo gelijk zijn.

In de eerste aflevering zit een fascinerende scène tussen de twee Howards. Ze vergelijken muzieksmaak, lievelingseten en hun manier van kleden en komen tot de conclusie dat er helemaal niets gelijk loopt tussen hen (al blijkt later dat ze wel hetzelfde hemd in hun kast hebben hangen)..

Ze hebben dezelfde vrouw, maar de ene is getrouwd en de andere heeft die stap nooit gezet. Zegt de Howard van de Tweede Dimensie: “Dezelfde genetica, dezelfde kindertijd. Het verschil tussen ons kan één moment zijn. Eén detail dat fout gaat.” Waarna Howard van de Eerste Dimensie zegt: “Of net goed.” Het is een detail, maar het zegt heel veel over hoe twee mensen die vanuit dezelfde bouwstenen gemaakt zijn toch en tot op een bepaald punt dezelfde dingen hebben meegemaakt, door hun ervaringen, totaal anders in het leven kunnen staan.

Counterpart is een rijke reeks, want hoewel ze geboekstaafd staat als sciencefiction en als spionagereeks overheerst geen van die genres. Het is eerder een soort van geflipte thriller waar altijd een filosofische component in huist. Ze is spannend, maar nooit alléén maar spannend. En het is ook een erg mysterieuze reeks. De puzzel wordt maar mondjesmaat gelegd, maar tegelijkertijd zorgen de makers er wel voor dat je benieuwd blijft naar meer.

Counterpart is bij ons te bekijken via Play More van Telenet. Een tweede seizoen is aangekondigd voor 2019.