Iedereen is ernaar op zoek, de nieuwe Game Of Thrones. Netflix zocht het bij The Witcher, gebaseerd op de gelijknamige boekenreeks van de Pool Andrzej Sapkowski. Er zijn ook een aantal gamebewerkingen van The Witcher geweest, maar showrunner Lauren Schmidt wil duidelijk stellen dat zij het voor deze serie bij de boekenreeks, en alleen daar, is gaan zoeken. Henry Cavil speelt Geralt van Rivia, één van de laatste Heksers, een monsterjager die in te huren is en die zich ver weg houdt van empathie of liefde. Het is het begin van een reeks vol drama, lust, monsters en zwaardgevechten. De reeks is werd al een tijdje voor de start vernieuwd voor een tweede seizoen.

Rondom Gerald van Rivia ontwikkelen zich een aantal hoogst interessante verhaallijnen. Wij trokken naar Amsterdam om er te praten met Freya Allen, die Ciri speelt, een prinses die al vroeg in de reeks haar grootouders verliest en op wiens schouders het voortbestaan van de wereld komt te liggen. Ook mochten we aanschuiven bij Anya Chalotra, die het misvormde meisje Yennefer speelt die uitgroeit tot een machtige heks.

Het zijn twee knappe verhaallijnen en dus waren we maar wat blij dat we de twee jongedames mochten interviewen. Eén probleem: onderweg naar Amsterdam stapten we op de verkeerde trein, zodat we een uur later dan voorzien op onze bestemming aankwamen. Het bood wel meteen inspiratie voor een openingsvraag: wanneer konden de dames zichzelf laatst voor het hoofd slaan?

Anya Chalotra (Yennefer): (lacht) Bijna letterlijk heel de tijd. Onlangs vroeg een journalist me wat ik van Young Yoda vond, ik weet ook niet waarom.

Freya Allen (Ciri): Baby Yoda, bedoel je?

Anya: Ja, die. Kijk, dat bedoel ik dus. Toen ik antwoordde dat ik niet naar Lord Of The Rings keek, keek de journalist in kwestie me heel vreemd aan. (lacht) Maar echt, ik kan het interview vullen met anekdotes als deze. Dus no worries, het overkomt iedereen wel eens.

Oké, over The Witcher dan. Kenden jullie de boeken op voorhand? Ik niet.

Anya: Ik ben er gewoon in gesprongen, ik kende de boeken niet, maar mijn personage Yennefer heeft daar ook niet zo’n grote rol in.

Freya: Ik wist wel dat de show op boeken gebaseerd was, maar had ze ook nog niet gelezen. Voor mijn auditie ben ik dus een boekenwinkel binnengelopen en heb ik daar een paar bladzijden gelezen. Om een indruk te krijgen, weet je wel. Toen ik dan wist dat ik Ciri mocht spelen heb ik Blood Of Elves gelezen, het eerste boek in de reeks.

Vertel eens, waarom wilden jullie meespelen?

Anya: Het personage Yennefer zou voor iedere actrice een cadeau zijn. Ik hoor ook dat haar verhaal van verwaarlozing veel mensen aangrijpt. Ik vond het ook heel interessant om iemand met een misvorming te spelen. Waar haal je je eigenwaarde vandaan als anderen die maar blijven onderuit halen? Ik wist op voorhand dat het de meest uitdagende rol zou worden die ik al heb kunnen spelen, en dat klopte wel.

Zoals je zei: je personage heeft een misvorming, ze heeft een bochel. Ze krijgt altijd te horen dat ze niets waard is. Ze wordt op een bepaald moment verkocht voor minder geld dan een varken.

Anya: Yennefer spelen was daarom best uitdagend, want wie van zo een achtergrond komt, wordt daar mentaal door gevormd. Als je dag in dag uit verteld wordt dat je niets waard bent, ga je dat op den duur geloven, hoe sterk je ook bent. In de juiste gemoedstoestand komen om dat personage op de juiste manier neer te zetten kan dus best uitdagend zijn en zal een effect hebben.

Yennefer wil iets betekenen in de wereld, wil iets zijn. En wanneer ze dan datgene gevonden heeft waar ze goed in is, wil ze meteen zoveel mogelijk macht hebben. Maar dat is volgens mij een beschermingsmechanisme: zelf zoveel mogelijk kracht en macht vergaren om nooit meer daar te belanden waar ze vandaan komt.

Anya: Exact, zo zie ik het ook. Dit is de beste beschrijving die ik al van m’n personage gehoord heb. Yennefer heeft een heel beperkte rol in de boeken en de producers en showrunner hebben besloten om haar meer achtergrond te geven. Fans van de boeken beschrijven Yennefer als koud en kil, maar ik wil nu graag laten zien waarom ze zo is. Of waarom ze zich zo toont. En dat heeft inderdaad heel veel met bescherming te maken. Niemand wordt zo geboren, ze is zo gemaakt.

Yennefer zoekt naar eigenwaarde, maar Freya jouw personage Ciri weet helemaal niet wie ze is, wat ze is en waarom haar grootouders haar zo beschermend hebben opgevoed.

Freya: In het begin is Ciri best zelfverzekerd. Ze heeft een heel duidelijk beeld van wie en wat ze in de toekomst wil zijn, wat ze wil worden. De twijfels beginnen pas op te komen bij haar als die veilige omgeving waar ze zich in beweegt in elkaar stort. Ze krijgt dan de boodschap mee om op zoek te gaan naar Gerald van Rivia, maar ze heeft geen idee wie dat is of wat ze bij die man moet zoeken. Als ze dan ook nog eens ontdekt dat ze krachten heeft, vraagt ze zich af waarom niemand haar dat verteld heeft. Was haar hele leven dan een leugen?

Om dat voldoende geloofwaardig te kunnen spelen heb ik de drang weerstaan om vooraf alles over Ciri op te gaan zoeken, zodat ik echt niet zo veel wist over de achtergrond van mijn personage. In mijn echte leven was er op dat moment trouwens ook veel aan het veranderen, want ik ging op korte tijd van een heel normaal leven in Oxford naar een leven in Budapest, waar we opgenomen hebben. Een heel nieuwe wereld, zodat ik ook wel wat voelde van hoe Ciri zich voelde.

Ik heb de eerste vijf afleveringen gezien en jullie hebben geen scènes samen.

Freya: Nee, in het eerste seizoen niet. De twee verhalen spelen zich afgescheiden van elkaar af. Misschien verandert dat in de volgende seizoenen, maar dat weten we zelf nog niet. Ik zou het zeker fijn vinden!

De show heet The Witcher, naar het personage dat wordt gespeeld door Henry Cavill, maar jullie personages zijn in feite net zo belangrijk én sterke vrouwen.

Freya: Onze verhalen worden inderdaad onafhankelijk verteld van de verhaallijn die rond Gerald draait. We zijn er niet om zijn verhaal te helpen. We hebben ons eigen verhaal.

Denken jullie dat je ook elkanders rol zouden kunnen spelen?

Anya: Zo’n goeie vraag. Ik denk dat het een kwestie van acteren is en acteren is een vak. Alleen helpt het natuurlijk wel om wat voeling te hebben met je personage, maar dat zou bij Ciri ook zeker lukken.

Freya: Ik vind het raar om nu te zeggen omdat ik me ondertussen zo vereenzelvigd heb met Ciri, maar als je me gevraagd zou hebben om auditie te komen doen voor Yennefer dan had ik dat ook wel gekund, ja. Het komt allemaal neer op jezelf verplaatsen in de psyche van het personage dat je voor je hebt.

Anya, jij hebt al wat theater gedaan, maar bent nog behoorlijk nieuw in de wereld van film en televisie. Freya, voor jou is het je eerste echt grote rol. Hoe voelt het dan om in zo’n groots aangekondigde show te spelen die ook meteen wereldwijd gaat verschijnen?

Anya: Eerlijk, het kan best angstaanjagend zijn. Er zijn momenten dat ik er niet bij nadenk, dat ik het alleen maar ongelooflijk spannend vind allemaal. Die worden afgewisseld met momenten die echt beheerst worden door vrees, ik kan het niet anders beschrijven. Ik denk niet dat ik nu al ten volle besef wat de impact van de show zou kunnen zijn. Ik denk ook niet dat je je er echt op kan voorbereiden.

Freya: Ik ben in de film – en televisiewereld ingestapt toen ik 14 was. Ik zag mensen rond mij die een heleboel interviews moesten geven. Ik heb acteurs gezien die in dingen gingen meespelen waar een enorme fanbase achter zat, door boeken of wat dan ook. Dingen die ontploften. Ik dacht altijd: “Dat is zo cool!” Dat is het ook, gedeeltelijk, maar ik begrijp wat Anya zegt: voor een stuk is het ook behoorlijk angstaanjagend. Maar, het komt wel goed. Het gaat ons lukken. (lacht)

Bellen met Lars

Wie begint te kijken zonder de achtergrond van de boeken kan in den beginne een beetje overweldigd worden door de veelheid aan namen, nieuwe termen en verhaallijnen die door elkaar stromen in The Witcher. Wij hebben daarom de eerste aflevering twee keer gezien, dat helpt. Het loont ook om door te bijten: The Witcher intrigeert met elke aflevering een beetje meer. Dat de serie nog even zal meegaan behoort tot de mogelijkheden. Een tweede seizoen is al bevestigd en showrunner Lauren Schmidt heeft laten weten dat ze verhaallijnen voor zeven seizoenen heeft uitgewerkt.

Naast de sterke vrouwelijke personages Ciri en Yennefer spelen ook magiërs een belangrijke rol in The Witcher. Eén van die magiërs wordt vertolkt door een bekend gezicht: Lars Mikkelsen. De charmante Deen (met de eveneens bekende acterende broer Mads) geeft gestalte aan Stregobor, een tovenaar die gespecialiseerd is in het creëren van illusies.

Lars Mikkelsen: Net zoals jij had ik de boeken niet op voorhand gelezen, maar ik ben er wel aan begonnen van zodra ik wist dat ik de rol van Stregobor had. Ik vond het vooral knap hoe elk personage in The Witcher zowel wat goed als wat kwaad in zich heeft schuilen. De concepten “goed” en “kwaad” zijn minder rechtlijnig dan ze soms op het eerste zicht lijken. De personages in deze reeks zijn dat ook.

Geralt bijt je in de eerste aflevering toe: “Tovenaars zijn allemaal dezelfde: ze kramen onzin uit, terwijl ze wijs en betekenisvol proberen te kijken.” Ik vond dat grappig.

Mikkelsen: Ja, in de wereld waarin The Witcher zich afspeelt zijn de magiërs heel belangrijk. Al wat ze zeggen wordt als belangrijk en wijs gezien. Maar niet door Geralt, die kijkt door alle shit heen. (lacht)

Stregobor praat altijd over het concept “the lesser evil.” Kan iets beter worden als het slechter is dan het alternatief?

Mikkelsen: Geralt is daar alleszins heel duidelijk in: als hij moet kiezen tussen twee slechte kiest hij niet. Op zich een heel nobel streven, maar ik weet niet of het altijd kan. Ik begrijp wel wat Stregobor bedoelt, al is dat niet meteen hoe ik mijn leven leidt. Gelukkig zijn de keuzes die ik moet maken in m’n leven iets lichter van aard.

Op een bepaald moment in je leven heb je wel een opmerkelijke keuze gemaakt. Je was student biologie, maar je bent met die studie gestopt om jongleur te worden.

Mikkelsen: Klopt. Sowieso was biologie niets voor mij. Ik had me niet goed voorbereid en in m’n hoofd was biologie studeren vooral iets als werken met dieren. Alleen was dat niet zo, of toch niet in het eerste jaar. Ik kreeg er heel veel wiskunde en fysica voorgeschoteld en ik had het er snel gezien. Mijn vrouw, toen nog mijn vriendin, was toen beginnen jongleren en ik ben haar gevolgd. Het is onrechtstreeks het begin geweest van m’n acteercarrière, want daardoor ben ik in het straattheater beland, wat ik jaren gedaan heb, en heb ik ook pantomime gespeeld. En van daaruit ben ik dan echt naar de acteerschool gegaan, toen ik 27 was.

Kan je geloven waar het je gebracht heeft? Je bent een internationaal bekend acteur.

Mikkelsen: Ja, gek hoe het kan lopen in het leven hé. Mads, mijn broer, en ik komen van hele eenvoudige komaf. We hebben nu allebei een bloeiende acteercarrière. En soms knijpen we elkaar nog wel in de wang om te kijken of het echt is. (lachje). Er is vooral wat geluk mee gemoeid geweest, denk ik.

Nu speel je dus in The Witcher. Kan je eens zeggen waarom we aan deze serie moeten beginnen en niet aan die 80 anderen die nog op onze lijst staan.

Mikkelsen: Ja, er is veel aanbod hé! Voor een acteur zijn het gouden tijden en ik geloof dat dat nog wel enkele jaren zo zal blijven. Voor de kijker is er ook een weelderig aanbod, maar je kan er door overspoeld raken. Nu, The Witcher wil ik echt aanraden. In fantasy kunnen dingen verbeeld worden die we in het echte leven nooit zullen meemaken en dat is volgens mij de reden waarom het veel mensen zo erg aanspreekt. Fantasy kan hele fundamentele dingen vertellen over het hier en nu. Bovendien ziet The Witcher er geweldig uit en zijn er een pak knappe vrouwenrollen in terug te vinden, wat ik een belangrijke plus vind. Het gaat niet alleen om tovenaars, ridders en koningen. Van al die archetypes heeft The Witcher ook vrouwelijke equivalenten. Het is echt een show die je langzaam bij je nekvel grijpt. Geef het maar eens een kans!

Je personage Stregobor is een meester in het creëren van illusies. In die van hemzelf zijn een hele hoop naakte vrouwen te zien, dat doet de tijd fijner voorbijglijden, zegt hij. Hoe zou die van jou eruit zien?

Mikkelsen: Hahaha, goeie vraag. Ondeugende vraag ook. Nu, ik denk dat ik al heel blij zou zijn als ik mezelf naar een stille tropische plek kan toveren, met een klein riviertje in de buurt en voor mezelf een boot zodat ik kan vissen. Dat brengt me zo tot rust. Ja, dat zou ik doen.

The Witcher is nu op Netflix terug te vinden.