GENT – Maandag 19 oktober organiseerden mijn kotgenoten en ik het jaarlijkse kotfeest. De checklist: mooie mensen, drank en Bicky Burgers. De keuken werd omgetoverd tot een dansvloer om u tegen te zeggen en de koelkast was voller dan ooit. Een perfecte avond was het, maar hoe zat het met de buren?
Net zoals bij de vorige edities werden alle buren vooraf op de hoogte gebracht van het kotfeest via een briefje. Op deze manier willen we hen enerzijds waarschuwen voor eventuele geluidsoverlast maar anderzijds ook de kans geven om rechtstreeks met ons contact op te nemen via het telefoonnummer dat op het briefje vermeld staat. Bij dat laatste wringt echter het schoentje.
Sommige buren vinden het blijkbaar gemakkelijker om de stad of de politie te bellen in plaats van in dialoog te treden met hun eigen buren. Da’s frappant als je ’t mij vraagt. Hoeveel moeite kost het om 3 meter verderop eens op de deur te kloppen? Of om gewoonweg een telefoonnummer af te lezen op een briefje? Het kan natuurlijk zijn dat ze schrik hebben van de toekomstige generatie.
(Studenten)stad Gent
Naar aanleiding van de klachten nam stad Gent ook deze keer vooraf contact met ons op. Het gesprek gaat ongeveer altijd als volgt: “We hebben een aantal klachten gekregen over… Een briefje is geen vrijgeleide voor… Er is in die buurt de laatste tijd veel overlast… Je moet weten, er zijn daar veel koten…” Een verzameling woorden die studenten strak in de pas moeten houden.
Het wordt stilaan tijd dat een studentenstad als Gent hun aanpak hierrond herziet. Waarom zetten ze de klagende buren en de betrokken studenten niet rond de tafel? Ik ben ervan overtuigd dat zo’n gesprek veel meer kan opleveren dan een simpel telefoontje. De missie van de stad spreekt deze oproep alvast niet tegen.
Er is nog hoop
Niet alle buren laten ons gelukkig links liggen. Tijdens de afgelopen editie belde bijvoorbeeld één van de buren om te vragen of de muziek wat stiller kon. Natuurlijk gingen we in op zijn vraag en bleven we in contact tot we zeker wisten dat het in orde was. Studenten zijn geen onmensen die enkel maar willen feesten en drinken. Neen, ook wij willen een leefbare buurt.
Via alle mogelijke kanalen brengen we alle gasten op de hoogte over de concrete afspraken, zoals stilte in de gang en op de straat. Daarnaast beperken we ook bewust het aantal gasten. We zorgen er ook bijvoorbeeld voor dat er niet gerookt wordt aan de straatkant. Kortom, een heleboel acties die toch wel getuigen van goede wil. Er is dus nog hoop, beste buren.
