Het klinkt als muziek in de oren. De Leie die Kortrijk verlaat. De “Gouden Rivier” slingert zich langs Harelbeke en dan door de streek van Waregem. Tussen poëtische namen als Sint-Baafs-Vijve en Sint-Eloois-Vijve richting Oost-Vlaanderen. Op naar mijn huidige woonplaats Gent: de monding van de Leie. Je kunt die driehoek Ieper-Roeselare-Kortrijk niet precies afbakenen. Maar het heeft iets speciaals. Nog steeds. Het Texas van Vlaanderen: Zuid-West-Vlaanderen.

Zelf heb ik nooit in Zuid-West-Vlaanderen gewoond. Mijn ouders aangespoeld aan zee. Midden jaren 60. En ik een decennium later geboren op een warme zomerdag op de middag. In een ziekenhuis op een paar honderd meter van het strand van Blankenberge. Het was zondag. Pakweg 60 kilometer zuidwaarts staat aan de oostkant van de rijksweg in Lendelede het voormalig huis van mijn grootouders aan moederszijde: vlashandelaars en confectie. In de Leiestreek. Al mijn roots (vader en moeder) uit Zuid-West Vlaanderen. Ik deed enkel indrukken op. Onuitwisbare indrukken. Nee, het zijn geen clichés.

Als je bovenstaande leest denk je misschien: “Wuk skilter me gie?”

Gebod 1: Je hebt je eigen auto op kot, bij voorkeur een afgedankte witte Mercedes van je vaderWie kent nog die wat gedateerde film van regisseur Erik Van Looy: “Ad Fundum”. Een doop in het studentenleven van Leuven. Ik vond het zeker wat overdreven en karikaturaal voorgesteld. Met heel wat clichés. Maar zoals altijd: clichés bevatten een bodem aan waarheid. Waarheid omtrent de openheid en onbevangenheid van de Nederlanders. Waarheid omtrent de sfeer van het Antwerps hoofdpersonage. En vooral waarheid omtrent die schachtenmeester uit Kortrijk. Hij had een eigen auto. Misschien wel geen witte Mercedes maar toch. Meegekregen voor op kot. En hij was een varken. Speels. Maar er zat geen kwaad in. Hij kende uiteindelijk wel zijn grenzen. Gebod2: Werken is werken, ontspanning is ontspanningJe staat vroeg op, ontzettend vroeg. Je werkt heel de dag keihard in je zaak. Of als student. En dan ga je uit. Je zult nooit half werken. Je zult nooit half uitgaan. Je drinkt uitbundig veel en de volgende morgen sta je terug monter op post. Om er weer keihard tegen aan te gaan. Werken is werken. Uitgaan is uitgaan. Was het niet in het programma “De Werf” dat er een West-Vlaming een barbecue aanstak omdat zijn werk er al op zat voor die dag? Terwijl de competitie nog hard zwoegde? Of in welk programma was dat weer?Gebod3: Je kiest voor “Spillie”, niet voor Bart

Wie herinnert er zich niet “Spillie” uit die eerste “Big Brother” aflevering? Hij won als “underdog” uit Zuid-West-Vlaanderen tegen ideale Antwerpse schoonzoon Bart. Gebod3: je kiest onvoorwaardelijk voor “Spillie”. Ikzelf was die december avond in het jaar 2000 alleen thuis. Mijn eerste kind werd bijna geboren en mijn vrouw was al in het ziekenhuis. Ik zag “Spillie” winnen!Gebod4: Je leeft nuJe gaat helemaal anders om met herinneringen. Je kunt ze even ophalen op een vrolijk feestje. Maar je laat je nooit meeslepen door het verleden. Je leeft voluit nu. Je kijkt rond je wat er te beleven valt. Wat je vandaag kunt doen. Dat doe je met een natuurlijk enthousiasme. Je bent altijd wakker en alert. Je bent niet weemoedig. Een pint kan helpen. Als je denkt aan het niet meer bestaande café “Den Handboog” in Lendelede dan haal je daar het positieve uit voor nu.Gebod5: je bent lid van een verenigingNatuurlijk zit je in een sportclub. Of een toneelvereniging. Of in 1 of ander plaatselijk bestuur. Na of voor je werkuren ga je nog even lopen. Of fietsen. Je engageert je in de plaatselijke activiteiten. Vol enthousiasme.Gebod6: Je hebt sympathie voor het rebelse karakter van de “E3 Harelbeke”

Je vindt het cool dat de E3 Harelbeke wat rebelleert en niet alles slaafs volgt in wielerland. Je vindt het helemaal niet erg dat Sagan even speels billenknijpt op het podium. Je was al van het eerste uur pro Sagan. Niet enkel later, als hij wel degelijk blijkt een echte Flandrien te zijn en de Ronde Van Vlaanderen wint. Je voelt de hartslag van Zuid-West-Vlaanderen in Kuurne, in Waregem, in Harelbeke. Elke voorjaar opnieuw. Je geniet van de voorjaarsklokken die luiden bij de aankomst.Gebod7: Je hecht veel belang aan familieJe onderhoudt familiebanden. Je hecht veel belang aan het samenhouden van diverse generaties. Je organiseert van tijd tot tijd familiebijeenkomsten. Maar je laat je nooit blokkeren door familiebanden. Als het nodig is voor je werk een tijdje afgezonderd ervoor te gaan, dan doe je dit. Maar je vergeet je familie nooit.Gebod8: je beseft dat je iets moet doen met je jeugdJe volgde punt1 tot punt7. Dus je gaat graag uit. Dus je maakt graag plezier. Dus je hecht heel veel belang aan je familie. Je lacht in de afgedankte Mercedes die je kreeg van je vader. Afgeschreven op de zaak. Maar je beseft dat je niet alles cadeau zult krijgen van thuis. Je werkt enkele jaren keihard. Om je toekomstige uitspattingen te kunnen blijven betalen. Je hebt een realistisch gevoel voor de waarde van geld. En toch kies je ook iets met passie. Dat je gewoon interesseert. Een goede beroepskeuze. En je kleedt je proper als je de hand van je aanstaande gaat vragen bij je schoonvader uit Kortrijk.Gebod9: Je kunt zalig dromen. Maar je zweeft en je bent nuchter tegelijkJe droomt heel intens. Je geniet van mooie films. Van alle glitter en glamour in de wereld. Van show, van muziek. Van vedetten. En toch blijf je gewoon tegelijk nuchter jezelf.Gebod10: je volgt niet alles letterlijk van gebod 1 tot gebod9, maar je bent in minstens 1 punt uniekJe laat je niet alles opleggen. Soms kleur je eens buiten de lijntjes. Met de nodige koppigheid. Woon je toevallig niet meer in die Texas streek, dan is dat maar zo. Je volgt de natuurlijke gang van het leven. Maar je onthoudt wel al het positieve van langs die gouden rivier “De Leie”. En wil je het niet in 10 puntjes proberen te vangen zoals ik, ook goed. “Wuk skilter me gie“