‘Charlie bit my finger’, ‘Leave Britney Alone’ en de ‘Harry Potter Puppet Pals’: het zijn maar drie voorbeelden van virale videos, maar wist je dat de allereerste virale video eigenlijk niet echt was? Dat kon toen echter niemand weten, want ‘Bad Day’ ging zelfs niet viraal op de manier die we nu kennen … het werd rondgestuurd via e-mail! 

In de tijd dat de dieren nog spraken, of zo voelt het waarschijnlijk, was er de eerste virale video. ‘Bad Day’ heette hij, en ’t is eigenlijk opvallend hoe hard hij lijkt op een video die we nu op Facebook zouden zien. Een man wordt kwaad op zijn (oude) Windowsdesktop, mept eerst op het keyboard en slaat dan het scherm aan stukken.

Reclame voor camera’s

’t Is een uniek stukje geschiedenis en combineert netjes alles wat we vaak zien in virale video’s: een soort betraptheid, ’t is best grappig en we hebben dat gevoel stiekem zelf al eens gehad. Prachtig, dus. Maar Wired viste uit dat de video eigenlijk helemaal niet zo spontaan is als hij lijkt. Het was zelfs een soort reclamespotje voor … camera’s.

Want zo’n camera in je bedrijfje, daar kan je je collega’s mee in ’t oog houden. Da’s de boodschap van de makers van het filmpje. Ze zetten, met nogal weinig budget, hun collega aan de computer, lieten het hem doen en stuurden het via e-mail door naar iedereen die ze kenden. In de begindagen van het internet, waarbij het eeuwig duurde om een video te downloaden.

Conspiracy

Toch zagen immens veel mensen het filmpje. Er kwam zelfs, op een soort geocities-achtige website, een fanbeweging. Alleen zagen die wat wij nu ook zien: het filmpje is fake en werd gemaakt door de jonge start-up Wintel. Door die vroege conspiracy-website, konden echter meer mensen de video makkelijk bekijken, met succes. Et voila. Een virale video, en meteen ook de eerste gefakete. Al was het zeker niet de laatste. Of denk je dat al die kleutertjes spontaan van die clevere dingen zeggen?