In De Mol is er altijd één deelnemer die de wel heel ondankbare eer heeft om als eerste het spel te moeten verlaten. De geschiedenis herhaalde zich niet, waardoor Jens het nu wel tot de tweede aflevering schopt. Het werd Gretel die als eerste naar huis moest.
De Mol is terug! Door de terugkeer van Jens zijn er na de eerste aflevering nog steeds tien kandidaten in het spel, ook al moest er toch eentje het spel verlaten.
Gretel
De eerste afvaller in het tiende seizoen van De Mol is Gretel. Zij vulde de eerste test het slechtste in en kreeg het rode scherm te zien. In tegenstelling tot Jens vorig jaar was een deelname aan De Mol geen grote levensdroom voor Gretel. “Ik was niet echt een fervente mol-kijker. Ik keek sporadisch. Met de covidperiode vorig jaar heb ik wel het hele seizoen van De Mol in Duitsland bekeken. En dat vond ik fantastisch.”
Vervolgens was het haar dochter die haar overtuigde om zich op de valreep nog in te schrijven. “De allerlaatste dag dat je je kon inschrijven hebben we snel een video gemaakt en ingestuurd. Zonder voorbereiding, zonder erover na te denken. Ik had dus ook helemaal niet verwacht te worden geselecteerd.”
Liegen
De afgelopen maanden moest Gretel dus heel wat liegen. Het begon al met een smoesje waarom ze drie weken weg was. “Mijn excuus om met De Mol te kunnen vertrekken was redelijk eenvoudig. Ik ging drie weken reizen in Costa Rica. Mijn dochter was er op reis geweest en ik dacht dus dat ik daar wel voldoende over zou kunnen verzinnen. Soms kwamen er klanten vragen of ik X of Y bezocht had en wat ik ervan vond. En ik maar liegen.”
En dan waren de leugens natuurlijk nog niet voorbij. Want sinds haar deelname vorige week bekend werd gemaakt, moest Gretel opnieuw smoesjes verzinnen. Zo had ze namelijk afgesproken om elke week samen met haar vrienden en familie te kijken. “Mijn zussen, broer, neven en nichten en de vrienden van de fietsclub zeiden: ‘We gaan allemaal samen op café kijken elke zondag!’. En ik dacht bij mezelf: ‘Jongens, het is maar een keertje’. En ik kon dat ook niet zeggen natuurlijk.”
Spijt
Op de vraag of ze spijt heeft van dingen die ze gedaan heeft, haalt Gretel verschillende momenten aan. “Bij de openingsopdracht hebben we inderdaad niet echt lang gewacht om naar de wagens te vertrekken. Ik wou eigenlijk wel langer wachten, maar ik werd ook wel meegetrokken door de groep. En ik ben altijd heel zenuwachtig. Het was denk ik ook een beetje de onzekerheid die de kop op stak aan het begin van het spel.” Gretel vertelt hierbij ook dat ze Yens en Emanuelle echt passeerden met de wagen en het dus echt op enkele seconden aankwam.
Ook over haar tweede opdracht denkt Gretel dat ze het beter had kunnen aanpakken. “De ondervraging door de ex-mollen – Gilles en Magda – kwam voor mij heel onverwachts. Ik had meer twijfel kunnen zaaien en ik had minder duidelijke antwoorden kunnen geven. Alsof ik Louis Paul Boon niet zou kennen als ik afkomstig ben uit Aalst. Ik zou bij een echt verhoor meteen door de mand vallen.”
Maar het meeste spijt heeft Gretel van haar actie in de laatste opdracht. “Bij de opdracht ‘de vloer is lava’ was het moment dat ik op de verkeerde kartonnen doos stapte verschrikkelijk. Ik wou me draaien, maar ik had een beetje een kortsluiting in mijn hoofd en zette de verkeerde stap. Mijn eerste gedacht was ‘zou iemand dat gezien hebben?’ Ik heb mezelf die misstap wel kwalijk genomen. De voorbije weken lag ik soms zelfs wakker in mijn bed te hopen dat ze dat van die dozen niet zouden tonen in de aflevering (lacht). En ik ging vooral niet vloeken op televisie. Dat is goed mislukt.” Als Gretel niet op de foute doos was gaan staan, had de groep misschien wel nog geld kunnen verdienen in de opdracht. “Als ik tot bij stelten was geraakt, was er geen probleem meer geweest. Ik kon dat als kind heel erg goed. Ik kon er zelfs mee dansen.”
Huilen op het vliegtuig
“Het enige waar ik schrik voor had, is realiteit geworden en dat is als eerste het spel te moeten verlaten. En ik heb ook altijd gedacht dat ik er als eerste zou uitgaan. Ik vind dat wel erg. Ik had er echt wel langer willen inzitten. Op het vliegtuig heb ik geweend. Opstijgen en de zee zien en de Canarische Eilanden. Dat voelde wel heftig. Ik wou nog niet weg.”
Daarnaast vond ze het ook moeilijk om haar eigen afscheid te bekijken op televisie. “Ik zag ook dat Sven het moeilijk had met mijn vertrek. Ik had er van bij de start wel een fijne band mee. Je voelt wel dat je heel snel een bijzondere band krijgt met je medekandidaten. Dat had ik niet verwacht.”