In het kort
- Minder dan 50 procent van de ADHD-video’s op TikTok geeft symptomen correct weer.
- Jongeren geven hogere scores aan onbetrouwbare video’s, wat wijst op een gebrek aan kritisch denkvermogen.
- Veel content creators hebben geen bronnen of geloofsbrieven, en promoten vaak producten of vragen financiële compensatie.
Een nieuwe studie toont een zorgwekkend verschil tussen hoe medische experts en jongeren ADHD-inhoud op TikTok beoordelen. Onderzoekers analyseerden 100 populaire video’s en ontdekten dat minder dan de helft de symptomen nauwkeurig weergaf volgens erkende diagnostische criteria. Twee klinisch psychologen, gespecialiseerd in ADHD, beoordeelden de video’s op betrouwbaarheid.
Jongeren versus experts
Meer dan 800 studenten kregen een selectie van de video’s te zien: zowel de meest als minst betrouwbare volgens de experts. De resultaten waren opvallend. Jongeren gaven hogere scores aan video’s die experts als onbetrouwbaar bestempelden. Dit wijst op een mogelijk gebrek aan kritische evaluatievaardigheden bij jongeren, die TikTok vaak als primaire informatiebron over ADHD gebruiken.
Kenmerken van populaire #ADHD-video’s
Het onderzoek ging dieper in op de kenmerken van deze video’s. De meeste makers vermeldden geen bronnen, en slechts één op de vijf deelde expliciet hun referenties. Terwijl 83,6 procent persoonlijke ervaring als basis noemde, identificeerde slechts een klein percentage zich als therapeut of counselor. Ongeveer de helft van de makers promootte producten of vroeg om financiële compensatie, wat ethische vragen oproept over de invloed van TikTok op discussies over geestelijke gezondheid.
Zelfdiagnose en kwetsbaarheid
Mensen met een zelfdiagnose van ADHD keken vaker naar deze video’s en prefereerden de video’s die experts als minst betrouwbaar beschouwden. Dit suggereert een kwetsbaarheid bij mensen die alleen op online informatie vertrouwen om hun aandoening te begrijpen. Hoewel TikTok een krachtig middel kan zijn om bewustwording te vergroten, benadrukt deze studie het belang van voorzichtigheid en kritische evaluatie van online inhoud, vooral bij gevoelige onderwerpen zoals geestelijke gezondheid.
