Blockbusterseizoen, dat wil zo’n beetje zeggen dat iedereen naar de paar zelfde films gaat kijken. Vorige week bespraken we Toy Story 4 en Booksmart waardoor Yesterday, die ook vorige week verscheen, er een beetje naast viel. Bij gebrek aan een beter aanbod deze week vissen we Yesterday eventjes terug op. Die film krijgt het gezelschap van de nagelnieuwe Spider-Man, want ook na Endgame is er leven in het MCU.
Spider-Man: Far From Home: lijkt ‘gewoon’ een entertainende film, maar niets is wat het lijkt
De wereld draait door, ook na Avengers: Endgame en dus staat de volgende film uit het Marvel Cinematic Universe alweer in stelling. Het betreft een nieuwe Spider-Man.
Twee jaar geleden was Spider-Man: Homecoming een frisse wind door het MCU en dat is nu met Far From Home eigenlijk niet anders. Er wordt zeker verwezen naar Endgame, maar Tom Holland blijft een frisse bries in de o zo serieuze superheldenwereld.
In Far From Home is de druk op Peter Parker groot: de wereld is in rouw na de gebeurtenissen in Endgame en iedereen wil weten of de Avengers nog bestaan en zo ja, of Spider-Man nu hun leider is. Peter Parker kijkt er dan ook erg naar uit om op schoolreis te kunnen vertrekken naar Europa en bovendien heeft hij het plan opgevat om op die trip zijn vlam MJ (Zendaya) te vertellen wat hij voor haar voelt. Even de wereld niet redden, maar gewoon even een verliefde puber zijn.
Wanneer Nick Fury (Samuel L. Jackson) hem vraagt om een zekere Quentin Beck (Jake Gyllenhaal) te helpen tegen het bestrijden van monsters die gemaakt zijn uit de grote natuurelementen heeft Peter daar dan ook niet echt zin in. Beck – Peter en Ned noemen hem al snel Mysterio omdat hij zo mysterieuze verschijning is – blijkt een superheld afkomstig van een andere versie van de aarde uit een ander gedeelte van het universum. En hoewel Peter daar aanvankelijk geen zin in heeft, zal toch betrokken worden in een wilde strijd.
Verder willen we niet te veel weggeven over Far From Home, dat zou alleen maar de kijkervaring vergallen. Wel kunnen we zeggen dat waar deze film standaard lijkt te beginnen en over een redelijk standaard plot lijkt te beschikken, de film op een bepaald moment op een mindfuck begint te lijken. En dat waar deze film eerder op The Flash (met de verschillende Aardes) leek hij in zijn tweede helft meer het wtf-gehalte van Legion heeft.
Verder is het alleen maar goed nieuws dat de keuze voor de vertolking van Mysterio op Jake Gyllenhaal is gevallen, want wat Jake ook doet, hij doet ’t goed en hij trekt de film op zijn eentje op naar een hoger niveau.
Wat er nu te gebeuren staat in het Marvel Cinematic Universe is nog eventjes koffiedik kijken. Alleen weten we wel al zeker dat Far From Home niet het einde is: een post-credits scene geeft daar ook al zekerheid over, maar alle twijfels kunnen worden weggenomen door het releaseschema van Disney: daarop staan Marvel-films ingepland voor mei en november 2020 en februari, mei en november 2021. Zolang Spider-Man voor die frisse wind mag blijven zorgen, vinden wij dat allemaal oké.
Score: 7/10
Yesterday: origineel idee, maar de film zal geen levens veranderen zoals The Beatles dat wel deden
Voor ons is de muziekgeschiedenis heilig en kan je geen muziekliefhebber zijn zonder van The Beatles te houden. The Beatles deden immers heel wat dingen voor het eerst. In letterlijk elk interview dat we met een muzikant houden komen The Beatles vroeg of laat aan bod. Een wereld zonder The Beatles: dat lijkt dan ook ondenkbaar.
Dat denkt ook Jack Malik (Himesh Patel), een matige singer-songwriter die er na tien jaar ploeteren zonder succes het bijltje bij wil neergooien. Tot op een nacht wereldwijd de stroom uitvalt, hij aangereden wordt door een bus en hij merkt dat na die nacht niemand The Beatles nog kent. De songs zijn verdwenen, The Beatles zijn gewist uit het collectieve geheugen en zelfs de platen die Jack zelf van The Beatles had zijn verdwenen.
Dus krijgt Jack een briljant idee: als niemand The Beatles nog kent, dan is er een hele back catalogue aan muzikale schatten die ligt te wachten. Hij moet ze alleen zien te reproduceren. Yesterday blijkt daarbij de makkelijkste, maar Eleanor Rigby reconstrueren blijkt al iets moeilijker te liggen.
Aanvankelijk blijkt de wereld even weinig interesse te hebben in Let It Be of She Loves You dan ze voordien hadden in de songs van Jack zelf, tot Jack Gavin (Alexander Arnold) tegen het lijf loopt die hem aanbiedt enkele songs op te nemen in z’n home studio.
De songs ontploffen. De interesse neemt toe. De televisietalkshows kloppen aan. En Ellie (Lily James), die al een heel leven lang gelooft in de carrière van Jack, zijn manager is en ook heimelijk verliefd is begeleidt hem in deze hele weg, maar kiest voor haar carrière als leerkracht wanneer Jack het aanbod krijgt om het voorprogramma van Ed Sheeran te verzorgen.
Yesterday zal geen levens veranderen zoals The Beatles dat wel hebben gedaan, maar het is wel een heel aardig filmpje waarin het muzikale genie van The Beatles gekoppeld wordt aan een cliché romcom-plotje. Er zitten genoeg knipoogjes en kleine grapjes in om ons bijna twee uur innerlijk te doen giechelen, Ed Sheeran en de platenindustrie die zichzelf parodiëren zijn fijn en de kans is 100% dat je met Hey Jude in je hoofd naar huis wandelt. Een fijn tussendoortje.
Score: 6/10