De wereldberoemde auteur Gabriel Garcia Márquez is gisteren op 87-jarige leeftijd overleden in zijn huis in Mexico-Stad. Tijdens zijn lange carrière schreef ‘Gabo’ 9 romans, 2 novelles en een heleboel verhalen, maar velen zullen zich altijd drie dingen herinneren: ‘Honderd jaar eenzaamheid’, ‘Liefde in tijden van cholera’ en de beste openingszin ooit.
“Vele jaren later, staande voor het vuurpeloton, moest kolonel Aureliano Buendía denken aan die lang vervlogen middag, toen zijn vader hem meenam om kennis te maken met het ijs.” De eerste zin van Honderd jaar eenzaamheid (1967) moet zowat de knapste openingszin ooit zijn.
Márquez’ boeken worden nog steeds overal ter wereld gelezen en geprezen. Hij wordt door velen beschouwd als de meest populaire Spaanstalige schrijver sinds de zeventiende-eeuwse Cervantes (Don Quichot). In Spanje werd alleen de Bijbel beter verkocht dan zijn werk. De Amerikaanse auteur William Kennedy noemde Honderd Jaar Eenzaamheid, waarvan meer dan 50 miljoen exemplaren verkocht werden in meer dan 25 talen, ooit “het eerste stukje literatuur sinds het boek Genesis dat iedereen verplicht zou moeten lezen”.
Historische Nobelprijs
Vijftien jaar na het verschijnen van Honderd jaar eenzaamheid en een jaar na Kroniek van een aangekondigde dood kreeg Márquez in 1982 de Nobelprijs voor de Literatuur, als eerste Colombiaan en vierde Latijns-Amerikaanse auteur ooit. Later kwamen nog onder andere het fantastische Liefde in tijden van cholera (1985) en het mindere Herinnering aan mijn droeve hoeren (2004).
‘Gabo’ begon zijn carrière trouwens als journalist. In die hoedanigheid reisde hij af naar Cuba en raakte hij goed bevriend met Fidel Castro. Later verhuisde hij naar Mexico, waar hij gisteren ook overleden is. Hij leed al vijftien jaar aan lymfeklierkanker. Márquez laat een vrouw, Mercedes Barcha, en twee zonen, Rodrigo en Gonzalo, achter.
Op sociale media rouwen fans door quotes van ‘Gabo’ boven te halen.
The truth is that I'd gain nothing by being a saint after being dead. An artist is what I am.. #GabrielGarciaMarquez pic.twitter.com/HZ3XqeYOBz
— Dio (@DioLLuberes) April 18, 2014
“When I wake up," he said, "remind me that I'm going to marry her.” ― Gabriel García Márquez, Chronicle of a Death Foretold #qotd
— Vintage & Anchor (@VintageAnchor) April 17, 2014
#GabrielGarciaMarquez will be deeply missed. We're grateful for his words that have inspired countless writers. pic.twitter.com/cKvcecHWQc
— Home & Family (@HomeandFamilyTV) April 18, 2014
" I wrote on the mirror with her lipstick: Dear girl, we are alone in the world" ___Gabriel Garcia Marquez-Memories of my Melancholy Whores
— Dimitra Grizioti (@dimitragrizioti) April 17, 2014
"People spend a lifetime, thinking about how they would really like to live." #GabrielGarciaMarquez pic.twitter.com/z2GvO7c4Nj
— Nida F (@nidaFsameer) April 17, 2014
RIP #GabrielGarciaMarquez #Transcendence to a better place #onelove pic.twitter.com/GvlE219P6d
— soso (@sonyfromtheblog) April 17, 2014
Mucha belleza y verdad en estas palabras #GabrielGarcíaMárquez pic.twitter.com/R1e8aTZONg
— Ximena Navarrete (@ximenaNR) April 18, 2014
En tot slot, ook dit was Gabriel Garcia Márquez.
#GabrielGarciaMarquez is dead. Another day on Earth. A dark day in Macondo… Goodbye Gabo. But the Giants never die! pic.twitter.com/KJAXknPptX
— Michajlovic (@michajlovic_) April 18, 2014