Een opmerkelijke trend in het Verenigd Koninkrijk: steeds meer jongvolwassenen blijven bij hun ouders wonen. Volgens een recent rapport van het Institute for Fiscal Studies (IFS) woonde in 2023 maar liefst 18 procent van de 25- tot 34-jarigen nog thuis. Dit is een stijging van meer dan een derde ten opzichte van 2006, toen dat percentage op 13 procent lag. Hoewel dit lager is dan de pandemische piek van 21 procent, zijn er vandaag naar schatting 450.000 meer jongvolwassenen die bij hun ouders wonen dan twintig jaar geleden.
De trend verschilt sterk per geslacht: 23 procent van de mannen tussen 25 en 34 jaar woont bij hun ouders, tegenover 15 procent van de vrouwen. Ook culturele factoren spelen een rol. Jongvolwassenen van Bengaalse en Indiase afkomst blijven vaker thuis wonen, met percentages van respectievelijk 62 procent en 50 procent.
Bij de groep van 30-plussers zijn de cijfers relatief stabiel gebleven, maar bij jongere volwassenen, in de leeftijdscategorie van 25 tot 29 jaar, is het aandeel thuiswonenden gestegen van 20 procent in 2006 naar 28 procent in 2023.
Factoren achter de stijging
Het IFS wijst op meerdere oorzaken voor deze toename. De belangrijkste factoren zijn de stijgende huur- en huizenprijzen, die vooral jongeren met lagere inkomens treffen. Geografische verschillen maken ook een verschil: regio’s waar de huizenprijzen het snelst zijn gestegen, zoals het oosten van Engeland en het zuidoosten, kennen de grootste groei in thuiswonende jongvolwassenen.
- Oost-Engeland: van 14 procent naar 22 procent.
- Zuidwesten en Zuidoosten: van 12 procent naar 18 procent.
- Londen en Noordwesten: van 14 procent naar 20 procent.
Ook in Schotland, Wales en Noord-Ierland was een duidelijke stijging te zien.
Besparen of hogere kosten?
Voor sommigen biedt het wonen bij hun ouders de kans om sneller te sparen. Zo wist 14 procent van de thuiswonende jongeren meer dan 10.000 pond te sparen in twee jaar tijd, vergeleken met 10 procent van de jongeren die huren. Toch brengt deze situatie niet alleen voordelen met zich mee. Sommigen kampen met hogere reiskosten omdat ze verder van hun werk wonen, terwijl anderen na een scheiding of ontslag noodgedwongen terugkeren naar huis.