Afgelopen zondag, op 12 december 2021, overleed de Mexicaanse zanger Vicente Fernández. Hij stond in Latijns-Amerika, maar ook ver daarbuiten, vooral bekend als ‘El Rey’ oftewel de koning van de Mexicaanse (ranchera) muziek. De zanger veroverde de harten van miljoenen fans, kon een heel pak Grammy’s in de wacht slepen en kreeg ook zijn eigen ster op de Hollywood Walk of Fame. Fernández werd 81 jaar.
De enorm geliefde Mexicaanse zanger Vicente Fernández, die de laatste maanden in slechte gezondheid verkeerde, overleed zondag op 81-jarige leeftijd. Dat werd bekend gemaakt op zijn Instagrampagina. Wat de precieze doodsoorzaak van de zanger is, werd niet gespecificeerd, schrijft The Los Angeles Times.
De koning van de Mexicaanse muziek
Op de boerderij van de zanger in de buurt van Guadalajara verzamelden zondag rouwende fans en mariachis (een mexicaans straatorkest) om samen zijn liedjes te zingen en bloemen te leggen voor de poort van zijn huis. In andere delen van het land speelden fans zijn muziek vanuit hun auto’s en huilden ze openlijk in de straten.
“We hebben allemaal pijn”, zei een van de vele fans. “Vicente Fernández was een van de grootste artiesten die God aan Mexico heeft gegeven.” Een ander zei: “Zijn liedjes hebben mij begeleid in al mijn vreugde en verdriet. Mexico en de wereld zullen hem missen”. Op Twitter beschreef de Mexicaanse president Andrés Manuel Lopez Obrador de zanger als “een symbool van de ranchera muziek van onze tijd, bekend en erkend in Mexico en daarbuiten.”
Gezegend met een operastem en een gevoel voor show, stond Fernández ook wel bekend als El Número Uno, de Zoon van het Volk ofwel de koning ( ‘El Rey’) van de Mexicaanse muziek. Maar voor zijn legioenen fans was hij “Chente” – een afkorting van Vicente.
Carrière
Fernández, geboren op 17 februari 1940, die in 2016 zijn laatste liveshow gaf in het Azteca Stadion van Mexico-Stad, had de afgelopen jaren verschillende gezondheidskwalen, waaronder lever- en prostaatkanker. In 2013 werd hij gedwongen om zijn afscheidstournee in te korten, nadat hij in het ziekenhuis was opgenomen met een longembolie. Op het internet doken herhaaldelijk fictieve berichten op over zijn dood, waardoor de zanger op een gegeven moment een video uitbracht waarin hij grapte: “Als ik doodga, laat ik het je weten.”
Tijdens een carrière, die begon op de straathoeken van de Mexicaanse stad Guadalajara, nam hij meer dan 50 albums op, allemaal in het Spaans, en verkocht hij tientallen miljoenen exemplaren, waarvan bijna de helft in de Verenigde Staten. Hij toerde onophoudelijk, creëerde themaliederen voor razend populaire telenovelas en speelde in meer dan twee dozijn films tijdens de jaren ’70 en ’80.
In 1998 kreeg hij zelfs een ster op de Hollywood Walk of Fame, zijn grootste prijs, zei hij ooit, omdat hij het beschouwde als een geschenk van zijn fans. In de loop van zijn carrière won hij ook drie Grammy Awards en acht Latin Grammy’s, samen met ontelbare Mexicaanse en andere Latijns-Amerikaanse onderscheidingen. In 2002 werd hij geëerd als persoon van het jaar door de Latin Academy of Recording Arts & Sciences, de organisator van de Latin Grammy’s.
Tientallen jaren lang was hij een van de meest populaire acts in Los Angeles, met elk jaar uitverkochte shows in de Pico Rivera Sports Arena en het Universal Amphitheatre. Toen zijn Hollywood-ster werd onthuld, kwam een recordaantal van 4.500 mensen opdagen.
Beluister hier het populairste nummer van de zanger tijdens zijn laatste concert ooit:
Een beproeving
“De manier waarop mensen naar Vicente kijken … hij is een deel van hun identiteit: zolang hij oké is, zijn zij oké”, zei zijn promotor, vice president van Sony Music Jose Rosario, in die tijd. Die rol werd het zwaarst op de proef gesteld in 1998, toen Fernández’ oudste zoon, de 33-jarige Vicente Jr., werd ontvoerd. Bijna vier maanden lang hielden ze hem gegijzeld en eisten ze miljoenen als dwangsom. Om Fernández meer onder druk te zetten, hakten ze zelfs twee vingers van zijn zoon’s hand af.
Hoewel hij radeloos was, hield Fernández de beproeving geheim. Hij weigerde aangifte te doen of concerten af te gelasten. Pas nadat Vicente Jr. was bevrijd – ongedeerd op zijn vingers na – maakte Fernández publiekelijk bekend wat er was gebeurd. Het verhaal stuwde Fernández naar de voorpagina’s van de Amerikaanse kranten en dat betekende zijn introductie voor veel Engelstalige mensen. Maar voor miljoenen Latijns-Amerikanen – ook degenen die in de Verenigde Staten wonen – was Fernández al een legende, vergelijkbaar met Elvis Presley en Frank Sinatra.
Multimiljonair en internationale ster
Het was het romantische lied Volver, Volver (Keer terug), dat hij voor het eerst uitbracht in 1972, dat hem naar het internationale sterrendom lanceerde. Het is een verschroeiende ballade over een man die verlangt terug te keren in de armen van de vrouw van wie hij houdt.
Hoewel hij later multimiljonair zou worden hield Fernández vast aan zijn nederige natuur. “Er zijn twee soorten mensen in de wereld”, vertelde hij zijn publiek, “de arme rijken en de rijke armen.” Zijn belangrijkste partner in zijn leven was zijn vrouw, María del Refugio Abarca Villaseñor, bekend als Cuquita, zijn buurvrouw met wie hij in 1963 trouwde, en met wie hij vier kinderen kreeg: Gerardo, Alejandra, Vicente Jr. en Alejandro. De laatste twee werden, net als hun vader, zangers.
Fernández sprak er vaak over dat hij wilde dat zijn leven zou eindigen op het podium, een gevoel dat hem inspireerde tot een van zijn favoriete nummers Una Noche Como Esta (Een nacht als deze).