Nederlandse Nazi’s wilden in 1940 staatsgreep plegen om Hitler buiten te houden

NSB-kopstuk Meinoud Rost van Tonningen wilde een coup plegen in Nederland om te voorkomen dat Hitler en zijn troepen er zouden binnenvallen. Dat blijkt uit een onderzoek in Het Historisch Nieuwsblad. NSB-leider Mussert weigerde echter en speelde in het geheim onder één hoedje met de Duitsers. Na de oorlog pleegde Rost van Tonningen zelfmoord in de gevangenis. Zijn vrouw Florrie bleef hem tot haar dood in 2007 verdedigen en heeft altijd publiekelijk de zwartste bladzijde van de Europese geschiedenis verheerlijkt.

Meinoud Rost van Tonningen en zijn aanhangers wilden begin 1940 een staatsgreep plegen in Nederland. Ze waren toen lid van de NSB, de Nederlandse Nazipartij gebaseerd op de NDAP van Hitler. Dat schrijven historici Edwin Klijn en Robin te Slaa in Het Historisch Nieuwsblad. Zij konden documenten van de Centrale Inlichtingendienst inkijken.

Rost van Tonningen pleitte bij NSB-leider Anton Mussert voor een coup zoals Hitler dat in 1923 in Duitsland probeerde (zonder succes). Dat wilde hij net doen om te vermijden dat de Führer en zijn oorlogsmachine Nederland zouden binnenvallen zoals ze dat enkele maanden daarvoor zonder enige moeite in Polen hadden gedaan. Hij had op een vergadering ook gezegd dat hij de NSB “een dooie boel” vond. De NSB hing namelijk een minder radicale vorm van het nationaalsocialisme aan met minder nadruk op jodenhaat. Bovendien leed de partij sinds 1937 zware verkiezingsnederlagen doordat zowel de katholieke als de gereformeerde kerk het NSB-lidmaatschap verboden hadden.

Geheime communicatie

Rost van Tonningen stelde dat een staatsgreep de enige manier was om aan de macht te komen in Nederland. Mussert ging niet op voorstel van Rost van Tonningen in. In mei 1940 vielen de Duitsers Nederland binnen met alle gruwelijke gevolgen van dien: ongeveer 101.800 joden werden er vermoord tijdens de oorlogsjaren.

Wat de rest van de NSB niet wist, is dat Mussert toen al in het geheim communiceerde met de Duitsers. Mussert hoopte dat de Duitsers bij een inval in Nederland een regering onder zijn leiding zouden installeren. Als Mussert wel groen licht gegeven had, had de Tweede Wereldoorlog er misschien heel anders uitgezien.

Geen Groot-Nederland met België

Tijdens de Tweede Wereldoorlog stelden de Duitsers in Nederland geen militair bestuur, zoals bij ons, maar een burgerlijk bestuur in omdat Nederlanders in hun ideologie een “verwant broedervolk” waren. Rost van Tonningen maakte carrière en werd goede vriend met SS-topman Heinrich Himmler. Hij kreeg de verantwoordelijkheid voor de Nederlandse financiën. Doordat hij maar guldens bleef bijdrukken, kwam het land in een grote inflatie terecht.

Mussert werd tijdens de bezetting door NSB’ers als “de leider van Nederland” gezien, maar in feite was hij een naïeve pion die naar de pijpen van de Duitsers danste. Net als vele NSB’ers en Belgische collaborateurs droomde Mussert van een samenvoeging van Nederland, België en Frans-Vlaanderen tot één Groot-Nederland als staat die relatief onafhankelijk zou geweest zijn van het Duitse Rijk. Maar zijn utopie kwam nooit waar, al bepleitte Mussert zijn zaak hardnekkig bij Hitler. De NSB werd in die tijd trouwens gehaat bij het gros van de Nederlandse bevolking.

Vrouw bleef hem verdedigen

Mussert kreeg de doodstraf. Rost van Tonningen werd na de oorlog in de gevangenis gezet. Daar pleegde hij zelfmoord. Zijn vrouw Florrie Rost van Tonningen is hem tot haar dood in 2007 blijven verdedigen. In 2000 was ze nog te gast in het VARA-programma Het Zwarte Schaap waar ze tot ieders afgunst de zwartste bladzijde van de Europese geschiedenis verheerlijkte.

Meer
Lees meer...