Vriendschappen tussen mannen en vrouwen, het zal altijd een punt van discussie blijven. Volgens de ene kan het, volgens de ander niet. Zelf behoor ik tot het kamp van die mensen die geloven dat het zeker kan. Als ik mijn vriendenbestand zou moeten opschonen en daar alle vrouwen uit zou moeten halen, ben ik 90% van mijn vrienden kwijt. Het is dan ook een opluchting dat in Platonic – het opzet zit ‘m al in de titel – een serie gearriveerd is waarin liefde tussen de twee hoofdpersonages geen enkele rol speelt.

Score: 7/10

In Platonic draait het om Sylvia (Rose Byrne) en Will (Seth Rogen), twee mensen die vroeger beste vrienden waren maar op een bepaald moment uit elkaar gegroeid zijn. Sylvia heeft kinderen gekregen met Charlie (Luke Macfarlane) en Will ging trouwen met Audrey (Alisha Wainwright). Na een ruzie over de aanstaande van Will – Sylvia geloofde niet dat Audrey goed voor ‘m zou zijn – is de vriendschap tussen de twee doodgebloed. Maar dan hoort Sylvia via via dat Audrey en Will gescheiden zijn en Sylvia besluit, na een zetje van haar echtgenoot, om opnieuw contact op te nemen met Will.

Gênant

De twee zien elkaar na vijf jaren opnieuw en waar bedenkers en scenaristen Nicholas Stoller en Francesca Delbanco er daar voor zouden kunnen kiezen om te tonen aan de kijker dat de twee soulmates zijn die elkaar uit het oog verloren zijn, kiezen ze voor een andere aanpak. De eerste ontmoeting tussen de twee is kort en gênant en geen van beide heeft het gevoel dat ze nog iets te zoeken hebben bij de ander.

Maar toch zoeken ze elkaar weer op en gaandeweg vinden ze iets bij de ander wat hen zulke goeie vrienden maakt. Ze worden gezien om wie ze zijn, krijgen steun in een beslissing die ze nemen of krijgen een duwtje in de rug bij de beslissingen die ze wel willen, maar niet durven maken. Zo helpt Will Sylvia besluiten dat ze dat oude woonzorgcentrum echt niet moet kopen en helpt Sylvia Will om diens hagedis Gandalf te ontvoeren uit het huis waar hij met Audrey woonde.

Het fijne aan Platonic is dat het niet om de liefde draait. Anders dan in When Harry Met Sally… – een film uit 1989 die onderwerp van discussie is in Platonic – voelt de ene niets voor de ander. Geen van beide partijen hoopt, voor zo ver we dat als kijker kunnen beoordelen, op een relatie met de ander. Sylvia is al vijftien jaar gelukkig samen met Charlie en hoewel ze soms rouwt om haar beloftevolle carrière als advocaat is er geen enkele vezel in haar lichaam die twijfelt aan het geluk dat ze gevonden heeft bij Charlie en haar drie kinderen. En hoewel Will nu vrijgezel is, is er ook geen enkele gedachte bij hem aan het uitbouwen van een liefdesrelatie met Sylvia.

Vrij van drama

Fijn aan Platonic is ook dat het een serie is die relatief vrij van drama is. Zowel met Sylvia als met Will gaat het, ondanks enkele problemen, betrekkelijk goed. Sylvia wil wel terug aan het werk, maar los daarvan is ze gelukkig met Charlie. En los van Wills scheiding heeft hij ook met succes een bar en bijhorende brouwerij geopend.

Daarnaast gaat Platonic ook over levensfases. Over ouder worden en evolueren en daar oké mee zijn. Waar Sylvia meer het geijkte paadje heeft gevolgd, is Will wat blijven hangen bij zijn jeugdige zelf. Hij heeft (nog) geen gezin, lijkt daar ook niet meteen van te dromen en hij vindt in zijn werk, anders dan de mensen rondom hem, authenticiteit belangrijker dan geld.

Andere versie van zichzelf

Gewoon door te zijn wie hij altijd al geweest is, neemt Will Sylvia mee op het spontane mini-avontuur dat zijn leven is, een spontaniteit die Sylvia in haar huidige totaal gestructureerde leventje – het badkamerschema ’s morgens verloopt via een strakke timing – misschien wel een beetje mist. Sylvia ontdekt bij Will een andere kant van zichzelf en kan bij haar beste vriend een andere versie van zichzelf zijn. Het ene is daarbij niet beter dan het andere, want de makers vellen in Platonic op geen enkele manier een oordeel over wiens keuzes dan ook. Het is gewoon anders.

Dit is een luchtige serie over vriendschap die soms op herkenning mikt en dan weer de absurditeit omarmt. Platonic zal je niet existentieel veranderen, maar zal je wel doen glimlachen. En laat het dus voor eens en altijd duidelijk zijn: mannen en vrouwen kunnen wel degelijk bevriend zijn met elkaar.

Platonic heeft nog enkele afleveringen te gaan. Op Apple TV+ zijn nu al acht van de tien afleveringen te bekijken, op woensdag wordt een nieuwe aflevering toegevoegd.