• Poels: “De afgelopen tien jaar is de student geëvolueerd van de typische vakantiejobstudent naar een student die een heel jaar doorwerkt. Het verder flexibiliseren van dat statuut van 475 naar 600 uur draagt daar zeker aan bij. Het merendeel van de studenten kiest er bewust voor om hun studie te combineren met werken.”
• “Een kwart van de werkende studenten werkt omdat die een studie moet bekostigen of hun leven moet financieren. Dat gaat dus verder dan het festivalticket en het dienstdoen op café op vrijdagavond. Jammer genoeg werkt 8 procent om bij te dragen aan het gezinsleven. Maar er is uiteraard ook een hele grote groep die werkt om een extra centje bij te verdienen. Of mensen die relevante werkervaring willen opdoen tijdens hun studies.”

Juiste aanvliegroute

• “Ik ben nog geen werkgever tegengekomen die eist dat een student de volledige 600 uren bij hem opdoet”, stipt Poels aan. “In tijden van krapte is dat niet de juiste aanvliegroute. De markt wordt vandaag gedreven door de kandidaat, in dit geval is dat de student. Niet alle studenten maken hun volledige 600 uren op, maar zij die er effectief nood aan hebben doen dat wel.”
• “De student is een volwaardig onderdeel geworden van de arbeidsmarkt. Net omdat die er bewust voor kiest om zijn studie te combineren met werk en dus het hele jaar door inzetbaar is. Het blijft een fiscaal gunstig statuut, het kostenplaatje speelt ook mee. Werkgevers zijn ook blij om hoogopgeleide mensen in te kunnen zetten”, besluit hij.

(nd)