In Spanje groeit de onvrede over massatoerisme. In steden als Barcelona en op eilanden als Mallorca kwamen duizenden mensen op straat om te protesteren tegen de negatieve impact van toerisme op het dagelijks leven. Opvallend: toeristen werden besproeid met waterpistolen. Het protest is onderdeel van een bredere Zuid-Europese beweging die pleit voor een herziening van het huidige economische model.
Zondag trokken duizenden demonstranten door de straten van Barcelona en Palma de Mallorca. Gewapend met waterpistolen richtten ze zich op nietsvermoedende toeristen, een symbolische actie om de overmacht van toerisme in hun steden aan te klagen. Vooral in Barcelona was het protest intens: daar werd ook een hostel geviseerd met waterstralen en rotjes.
Op de borden en in de slogans klonk een duidelijke boodschap: “Onze steden zijn geen pretparken.” De demonstraties vormen de eerste gecoördineerde actie van activisten in verschillende Zuid-Europese topbestemmingen, die zich zorgen maken over het zogenaamde overtoerisme.
“We worden verdreven uit onze eigen stad”
Volgens Andreu Martínez, een 42-jarige administratief medewerker uit Barcelona, is de drijfveer achter de protesten de stijgende huurprijzen en de verdwijning van lokale winkels en voorzieningen. “Toerisme duwt ons systematisch uit onze wijken,” zegt hij. Traditionele handelszaken moeten steeds vaker plaatsmaken voor hippe bars, souvenirwinkels en Airbnb-verblijven.
Ook op Mallorca was de onvrede groot. Zo’n 5.000 mensen kwamen er samen, met waterpistolen en protestborden in de hand. Hoewel sommige toeristen de actie luchtig opnamen, blijft de boodschap van de betogers ernstig: hun eiland wordt onleefbaar voor wie er echt woont.
Niet alleen in Barcelona, maar ook elders in Zuid-Europa gingen mensen de straat op. In Granada, San Sebastián, Ibiza en zelfs Venetië klonk protest tegen het massatoerisme. In de Italiaanse waterstad vroegen demonstranten om een bouwstop voor nieuwe hotels in het historische centrum. Ze vrezen dat steeds meer inwoners de stad verlaten omdat ze zich het leven er niet meer kunnen veroorloven.