Koen Wauters en Tom Waes hebben er hun eerste duel op zitten. En wat voor één. De kemphanen moesten naar Bordeaux afreizen om er een verschrikkelijke rit op de fiets naar Parijs af te leggen. Op de GPS na beschikten ze over dezelfde middelen als de renners die in 1891 de tocht van 572 kilometer voor het eerst reden.

Bordeaux-Parijs is niet de oudste koers van stad naar stad. Zo reden in 1869 al renners van Parijs naar Rouen. Maar de enorme afstand was wel redelijk nieuw voor het publiek. De organisatie had dan er dan ook alles aan gedaan om het de renners op tussenpunten zo comfortabel mogelijk te maken. Zoals Catherine Moerkerke en Cath Luyten dat dus ook voor Koen en Tom deden. De fietsen waarop Koen en Tom reden, zijn al redelijk modern, want die andere koers naar Rouen werd nog op oude fietsen met een hoog wiel gereden.

Stevige maaltijden en bedden

Tom Waes won de koers omdat hij na een korte nacht in een hotel besloot snel door te rijden en aan de volgende tussenpunten nauwelijks een pauze in te lassen. Koen genoot wel van een welverdiende massage, maar lag al gauw meer dan twee uur achterop. In 1891 waren de organisatoren verrast om te zien dat alle renners veel van de faciliteiten weigerden en eveneens in één ruk naar de Franse hoofdstad reden. Ze zijn lang niet allemaal aangekomen, maar de tactiek van Tom was dus wel de goeie. Zelfs zijn powernap in een telefooncel heeft hem niet genekt.

Tijdens de eerste koers stonden er na ongeveer 130 kilometer bedden klaar om de renners een paar uur slaap te gunnen, want men geloofde niet dat iemand op die fietsen meer dan die afstand aan een stuk kon afleggen.

26 uur op de fiets

Eten deden de renners natuurlijk wel. De Britten dronken na de eerste kilometers hete soep. Zij waren de favorieten, want de marathonkoers had veel weg van de 24 urenwedstrijden die zij op de piste reden. Zonder de kou dan. De Britse ploeg had ook als voorwaarde gesteld dat er geen profrenners zouden deelnemen en zo werd de koers een amateurwedstrijd.

De eerste winnaar van de koers was de Brit George Pilkington Mills. Hij kwam na 26 uur over de streep in Parijs, ongeveer 5.000 mensen stonden hem rond halfacht op te wachten. Hij was ongeveer 20 uur sneller dan Tom Waes dus, en 22 uur sneller dan Koen Wauters. Maar toch blijft het een indrukwekkende prestatie van beide presentatoren.

Mr. Bordeaux-Paris

De renner die de koers het vaakst won, is een Belg: Herman Van Springel mag zich Mr. Bordeaux-Paris noemen met zeven overwinningen.

Bordeaux-Parijs werd nog tot 1988 gereden, maar in de laatste jaren stonden er minder bekende namen aan de start. De koers paste niet in het schema van renners die aan de grote ronden wilden deelnemen.

Zelf deelnemen?

Wie zelf graag eens wil ondervinden hoe zwaar de wielerwedstrijd moet geweest zijn, kan dat binnenkort doen. Van 30 mei tot 1 juni wordt de afstand voor recreanten georganiseerd.