Wegwerpluiers nemen absurd veel plaats in in onze vuilzakken: één kind gebruikt er zo’n vijfduizend. In plaats van ze weg te gooien of massaal over te schakelen naar herbruikbare luiers, willen ze in Nederland een fabriek oprichten om ze te recycleren. Maar dat is niet eenvoudig.

Elk jaar gooien Belgische ouders tonnen en tonnen weggooiluiers op de vuilnisbelten. Ze zijn niet makkelijk te recycleren want gemaakt van plastic, duur om te maken en dus duur om weg te gooien. Geen wonder dat er steeds meer ouders opnieuw voor herbruikbare luiers kiezen. Maar da’s geen optie voor iedereen. Hoe zorgen we ervoor dat die duizenden en duizenden luiers elk jaar niet bijdragen tot de afvalberg?

Laten koken

In Nederland willen ze dat probleem tackelen door een fabriek te doen draaien die de luiers zal moeten recycleren. In Weurt, bij Nijmegen, draait een fabriek al twee jaar op proef en nu zijn ze ook klaar om echt luiers te gaan recyleren. Dat gebeurt door ze te laten koken.

Hou je klaar voor wat expliciete details: de luiers worden allemaal samen in een soort gigantische kookpot gegooid. Dat is wel degelijk met inhoud. Het plastic komt daarbij bovendrijven en de uitwerpselen kunnen makkelijk eruitgesorteerd worden. Dat gesmolten plastic wordt dan van de ‘soep’ geschept en daar worden de plasticvezels uitgehaald.

Die plasticvezels gaan anders gewoon de oceaan in en dat is geen positief verhaal.

Hygiënisch

De fabriek die dat moet doen voor zo veel mogelijk luiers, wordt momenteel gebouwd in Velsen. Die reactor kan zo’n 250°C aan, dat is ook nodig. Door die hoge temperatuur zullen namelijk alle bacterieën en resten van medicatie verwijderd worden. Zo zijn alle producten die gemaakt worden met het overschotplastic, veilig.

Wat zijn die producten dan precies? Groen gas kan gemaakt worden uit de overschotproducten van de luiers, maar ook dus plastic, kunstmest en biomassa. Over de zin en onzin van biomassa is al veel geschreven, maar als bijproduct van luiers is dat zeker een stap vooruit.

Genoeg luiers

Het is niet de eerste keer dat er een recyclagefabriek voor luiers op poten wordt gezet. Volgens Willem Elsinga, de ontwikkelaar van het project, was het toen nog te vroeg voor zo’n project. “Alles moet ook kloppen: je moet genoeg aanvoer van gebruikte luiers hebben, de technologie moet niet te duur zijn, en de markt moet klaar zijn voor de producten die uit de fabriek komen. Het was een mix van oorzaken waarom het toen niet lukte”, zegt hij aan NOS.

In Vlaanderen zijn we alvast gewend om te sorteren: naast PMD, glas, klein gevaarlijk afval, papier en GFT was er ook een tijdje sprake van een roze zak voor hard plastic. Een heel deel van de ouders houdt z’n luiers sowieso al apart, zo ver gezocht is het plan van Elsinga dus niet.

(Of Orbeez dan ook gerecycled kunnen worden, zegt Elsinga er niet bij.)

Inzameling

Eén nadeel van de fabrieken is dat ze natuurlijk genoeg luiers moeten hebben om te kunnen draaien. In de gemeente Soest verzamelen de gemeentelijke kinderdagverblijven daarom alle luiers, ook van ouders die die willen binnenbrengen. Binnenkort ook in België?