De Wereldbank is eerder pessimistisch over wat de toekomst brengen zal. De financiële instelling uit Washington heeft haar groeiverwachting voor dit jaar verlaagd naar 2,9 procent. Begin dit jaar was er nog sprake van een verwachte groei van 4,1 procent.

De Wereldbank maakt zich in de eerste plaats zorgen over de impact van de oorlog in Oekraïne op de economische groei in tal van landen. “Die oorlog heeft de vertraging van de wereldeconomie nog verergerd. De wereldeconomie gaat nu een langdurige periode van zwakke groei en hoge inflatie tegemoet”, merkt de financiële instelling op in haar prognose.

Meerdere problemen

Niet alleen de oorlog in Oekraïne weegt op de economische groeivooruitzichten. De Wereldbank haalt ook de problemen met de toeleveringsketens en de recente coronalockdowns in China aan. Daarom heeft de organisatie de groeiverwachtingen voor dit jaar afgezwakt naar 2,9 procent. Voor de eurozone gaat het instituut uit van een economische groei met 2,5 procent, tegenover 4,2 procent bij een voorgaande prognose.

“Het gevaar voor stagflatie is momenteel aanzienlijk”, waarschuwt David Malpass, president van de Wereldbank. “De gematigde groei zal waarschijnlijk het hele decennium aanhouden vanwege de zwakke investeringen in het grootste deel van de wereld. In veel landen is de inflatie gestegen naar het hoogste niveau in decennia. Daar komt nog eens bij dat we verwachten dat het aanbod traag zal groeien, waardoor de geldontwaarding lange tijd kan aanhouden.”

“Tussen 2021 en 2024 zal het tempo van de mondiale groei naar verwachting met 2,7 procentpunt vertragen”, gaat Malpass verder. “Dat is meer dan het dubbele van de vertraging die tussen 1976 en 1979 werd waargenomen.”

Gelijkenissen met de jaren zeventig

De Wereldbank ziet overigens gelijkenissen met de jaren zeventig, toen de wereld het hoofd moest bieden aan een oliecrisis. Er was destijds ook sprake van een aanhoudende verstoring aan de aanbodzijde, wat leidde tot een hoge inflatie.

Om die geldontwaardingen te bekampen waren er, net zoals vandaag, renteverhogingen nodig. Die waren zodanig fors dat ze in 1982 een wereldwijde recessie en een reeks financiële crises in opkomende markten en ontwikkelingseconomieën in de hand hadden gewerkt.

Al merkt de instelling ook op dat er enkele verschillen zijn tussen nu en de jaren 1970. Zo stond de dollar toen veel zwakker dan vandaag. Ook zijn de prijsstijgingen voor basisproducten vandaag minder uitgesproken en hebben de financiële instellingen over het algemeen een solide balans.

Christine Lagarde, voorzitter van de Europese Centrale Bank (ECB), zei onlangs nog dat de huidige situatie niet vergeleken kan worden met de jaren 1970. “Destijds was de daling van de economische groei na de eerste olieschok aanzienlijk – 8 procentpunten – en was de inflatie hoger dan vandaag. Bovendien werd de prijsstijging toen aangewakkerd door loonstijgingen in reactie op de inflatie. Vandaag zien we dat niet”, zei ze tijdens een interview met de Sloveense krant Delo.

(am)