Of het nu glutenintolerantie of een allergie voor appels, wortelen of pinda’s is: leven met een voedselallergie is geen pretje. Dit zijn elf dingen die alleen jij kunt begrijpen.

1. Ingrediënten checken en dubbelchecken

Onze winkelervaring is niet hetzelfde als die van iemand anders, want wij moeten voortdurend ingrediënten checken én dubbelchecken. Dat kan uren duren, en niemand lijkt ons echt te kunnen helpen. Het meest gehate zinnetje is ongetwijfeld “kan … bevatten”. Durven we het, of durven we het niet? Meestal durven we het niet.

2. Sorry, dat mag ik niet eten

Als je bij iemand op bezoek gaat, is het verschrikkelijk vervelend en zelfs gênant als je iets moet weigeren omdat je er allergisch voor bent. Veel mensen begrijpen het niet en denken dat je het gewoon niet lust, maar dat niet durft te zeggen. Tja.

3. Mag je dat wel eten?

We begrijpen de bezorgdheid en de goede bedoelingen bij dit zinnetje wel, maar zouden we het voedsel in kwestie echt in onze mond steken als we er allergisch voor zijn? Nee toch?

4. Waarvoor ben jij eigenlijk niet allergisch?

En nog zo’n vervelend vraagje, dat we maar al te vaak te horen krijgen: wat mag jij eigenlijk wel eten? Heel veel natuurlijk, ook al lijkt dat niet altijd zo. Als je wil, kunnen we een lijstje bezorgen van de dingen waarvoor we allergisch zijn. Je hoeft het maar te vragen.

5. Mmm, lekker! *smijt stiekem weg*

Het gevolg van de vorige puntjes: op den duur durven we niet meer zeggen dat we allergisch zijn en nemen we het gewoon aan. Om het daarna stiekem weg te smijten of aan de hond/kat te geven.

6. Wat zit er in *naam gerecht*?

Ook op restaurant kunnen we niet gewoon bestellen zoals andere mensen, want we moeten weten wat er precies in het gerecht zit. Helaas voor ons weten zelfs de obers dat niet altijd… Wij zijn dan ook grote fan van menukaarten waarop alle ingrediënten beschreven staan. Als die beschrijving tenminste juist is.

7. Verdorie, er zitten toch *naam ingrediënt* in

Maar helaas, zelfs als je het nagevraagd hebt, blijkt er af en toe wel eens iets in je gerecht te zitten dat je niet mag eten. Toegegeven: soms vergeten we het ook wel eens na te vragen en is het dus onze eigen schuld. 

8. Zou ik toch nog eens proberen?

Soms heb je zoveel zin in iets waar je allergisch voor bent, dat je toch niet kunt weerstaan. Een klein hapje kan geen kwaad, denk je, maar meestal is dat niet het geval. Dom, denken buitenstaanders, maar wij weten wel beter…

9. Waar is mijn adrenalinepen?

Wie een heel ernstige voedselallergie heeft, moet altijd zijn adrenaline-autoinjector of epipen meenemen om zichzelf te kunnen behandelen als het nodig is.

10. Arme jij

Het is sympathiek dat anderen met ons meeleven, maar medelijden is echt niet nodig. Ja, het is vervelend om een voedselallergie te hebben, maar na verloop van tijd went het wel.

11. En wat krijg je dan? Dat zou ik wel eens willen zien

Nee, dat wil je niet. Geloof ons nu maar.