Christophe Peeters, al 18 jaar schepen in Gent, werd door de eigen partijgenoten van Open Vld aan de kant gezet. Die breuk was volgens een pak insiders nodig om definitief afscheid te nemen van de oude politieke cultuur die rond Peeters heerste. De ervaren Sami Souguir voelde goed aan dat hij een kans maakte, en weigerde opzij te gaan bij een interne verkiezing. Dat betekende de exit voor Peeters. Een ‘hit job’ was dat allerminst: het zat er al lang aan te komen.
“Er is veel gezegd en geschreven over wat er is gebeurd, maar niet alles is gelopen zoals het nu is voorgesteld”, zo stelt schepen Sofie Bracke (Open Vld) op Radio 1. Zij is bij Open Vld de nummer twee in Gent.
Via een lokale reporter van de krant Het Laatste Nieuws haalde de exit van Peeters plots het nationale nieuws. “Een ‘karaktermoord in enkele uren”, waarbij schepen Peeters (die plots volgens de krant ook een soort halfgod was, met een ongezien palmares voor Gent) op de meest lage manier weggestemd zou zijn, zonder dat hij of z’n achterban dat hadden zien komen.
Binnen Open Vld in Gent is een heel ander verhaal te horen. Peeters was inderdaad een belangrijk figuur, die 18 jaar lang onafgebroken schepen was in de Arteveldestad. Hij was de verbindingsfiguur tussen de liberalen en het kartel met sp.a en Groen. Men hen deed hij zaken, en werden de grote infrastructuurwerken geregeld, paars onder elkaar. Dat laatste tot frustratie van een pak lokale Open Vld’ers, die de ‘oude politieke cultuur’ van zaken doen ‘onder vrienden’ beu waren.
De breuk met dat verleden was al bezig. Tot opluchting van velen, zeker bij de libealen zelf, beleefde ook Geert Versnick (Open Vld) z’n Waterloo, na de afgelopen provincieraadsverkiezingen. Versnick en Peeters werden vaak in één adem genoemd.
Klaar om bij de exit van De Clercq in te springen: maar die exit kwam er nooit
Het was ook een publiek geheim dat toen Mathias De Clercq (Open Vld) zich lanceerde om burgemeester te worden, maar vooral aankondigde dat het “burgemeester of niets” zou zijn, Peeters zich klaar hield. Zowat niemand ging in Gent immers uit van een scenario waarbij De Clercq effectief de sjerp zou omgorden, en dan zou Peeters meteen in het gat kunnen springen. Bij de socialisten en groenen zagen ze het graag gebeuren: Filip Watteeuw (Groen) kondigde voor de verkiezingen in interviews aan dat hij “goed kon samenwerken met Peeters”, terwijl de groene schepen felle kritiek had op De Clercq.
Dat een groot deel van de Open Vld-afdeling nu zich tegen Peeters keert, is dus niet zo verwonderlijk. “Na 18 jaar oude politieke cultuur is het welletjes geweest”, zo valt scherp te horen binnen de Gentse afdeling. In de hele affaire rond Publipart ontsnapte Peeters ternauwernood aan zware schade, onder meer door op het allerlaatste moment met een uitleg te komen dat niet de stad, maar AA Gent zelf, voor diners in de skybox van de stad had betaald. Maar binnen de blauwe afdeling groeide het gemor.
Geen meerderheid meer voor Peeters
Wie dat wantrouwen tegen Peeters blijkbaar zeer goed aanvoelde, was Sami Souguir. Die was in de vorige legislatuur al fractieleider van Open Vld in de Gentse gemeenteraad, en bovendien iemand met een stevig politiek palmares als kabinetard op Open Vld-kabinetten in de Vlaamse regering.
Souguir lanceerde dus z’n eigen kandidatuur, in alle openheid. Van een ‘moord in enkele uren’ was geen sprake: het was vooral een harde mathematische realiteit voor Peeters dat de tegenkandidaat plots de wind in de zeilen kreeg. Burgemeester De Clercq probeerde nog te verzoenen, kwam ook tussen op de cruciale vergadering voor de stemming om z’n pleidooi voor een compromis te herhalen, maar Souguir weigerde opzij te gaan. De leden van het Open Vld-bestuur in Gent, zo’n 55 man, kregen het laatste woord. En daar haalde Souguir, die goed op voorhand z’n steun had ingeschat, het van Peeters.
Voor Peeters is de exit bijzonder pijnlijk: hij had mee het bestuursakkoord onderhandeld, in de veronderstelling dat de post van schepen van Cultuur en Stadsontwikkeling in z’n schoot zou vallen. Maar helemaal verrassend is het niet: de liberalen hebben in Gent plots een burgemeester en duidelijk een andere relatie met sp.a en Groen. Peeters was iets te veel een man van het verleden, die niet meer paste in de nieuwe blauwe logica in Gent.