“Liever snel naar de hel/dan traag naar de hemel” zingen de jongens van de nieuwe revelatie Bazart, maar het lijkt veeleer het omgekeerde te gaan worden. Het gaat stijl omhoog voor Bazart en dus liepen wij eens langs in Het Depot om de lovende kritieken die de groep overvallen aan hun waarheidsgehalte te gaan toetsen.
Er was een tijd dat zingen in het Nederlands hip was, denk aan de tijd toen De Mens, Gorky en Noordkaap kort na elkaar ontstonden. Sindsdien is het zingen in het Nederlands voor indiegroepen wat weggestorven, maar nu Tourist LeMC hoge toppen scheert en Bazart aan een steile klim bezig is, zou daar wel eens opnieuw verandering in kunnen komen.
Het getuigt van moed en ook wel een – in hun geval: terecht – geloof in eigen kunnen om te zingen in je moedertaal, want zowel jij als de toeschouwer begrijpt elk woord zodat de betekenis van een nummer veel sneller en duidelijker doordringt. Maar zoals Bazart het brengt, lijkt het Nederlands de evidente keuze: het lijkt wel alsof je nooit een andere muziektaal hebt gehoord.
Geen eenmansgroep
De band is nog jong en met enkel één ep met 4 nummers op onder de arm verkopen ze al zalen uit. Het Depot was dan ook al enkele weken uitverkocht en in mei gaan ze al proberen om de grote zaal van de AB te vullen.
Wat hen vooral kenmerkt is hun sterke samenzang en het feit dat Bazart echt een groep is,met drie frontmannen, waarin iedereen belangrijk is op zich en ieder zijn stempel drukt. Ze worden nu al vergeleken met grote namen als The National , Spinvis en Gorky, maar vooral de vergelijking met Oscar & The Wolf houdt steek. Het was dan ook niet toevallig van die band dat ze al het voorprogramma verzorgden in het Sportpaleis, eind vorig jaar.
Dat heeft met heel wat te maken. Zo zijn ze iet of wat in hetzelfde vakje onder te brengen – als je de taal geen rol laat spelen -, mikken ze op hetzelfde doelpubliek en produceren ze min of meer hetzelfde geluid. Mathieu, de zanger, heeft fysiek ook heel wat weg van Max Colombie en zelfs de moves zijn een beetje te vergelijken.
Maar Bazart vergelijken met Oscar & The Wolf doet de band veel tekort, want als je donkere prachtige liedjes brengt zoals alleen zij dat durven, dan is er zelfs geen vergelijking mogelijk . De single Goud is daar een prachtig voorbeeld van.
Het feit dat er heel veel dames in de zaal zaten heeft niet alleen met de gevoeligheid van de liedjes te maken, de vier bandleden hebben charme te over en zijn live subliem. Het feit dat deze band uit mannen bestaat, maakt het nog geen boysband, laat ons daar duidelijk over zijn.
Je merkt dus dat ook wij laaiend enthousiast waren over het optreden, maar wij waren niet alleen. Iedereen zong de liedjes – waar gekend – uit volle borst mee en bij Goud ging het dak eraf, zoals ze dat dan zeggen. Als er nog één vergelijking gemaakt mag worden dan is het die met Clouseau. Niet dat ze muzikaal veel raakpunten hebben – om niet te zeggen geen – maar we voorspellen dat Bazart de nieuwe (Nederlandstalige) iconen van deze generatie zullen worden.
Binnenkort komen de zomerfestivals eraan en daarna zal iedereen deze band in de armen sluiten. Dus zorg dat je erbij bent .
En wij? Wij waren er al bij!
©Gieke Merckx.
Mathieu Terryn : Zang
Simon Nuytten : Zang / Gitaar.
Oliver Symons : Zang / Synts /Gitaar.
Daan Schepers : Bas.
Robbe Vekeman : Drums.
