China’s hardhandig optreden tegen cryptomunten heeft vorig jaar de wereld van Bitcoin & co op zijn kop gezet, wat leidde tot een massale uittocht van “miners” – die energieverslindende computers gebruiken om nieuwe digitale munten te delven of te maken – naar nieuwe locaties over de hele wereld. Nieuw onderzoek toont aan dat China’s Bitcoin-verbod het proces van het maken van nieuwe munten, ook wel cryptomining genoemd, naar landen heeft gestuurd waar veel minder hernieuwbare energie wordt gebruikt. En gezien de enorme hoeveelheid energie die het cryptomining gebruikt – het verbruikt meer elektriciteit dan veel landen – heeft dat een impact op ons klimaat.
Volgens de peer-reviewed studie, die verschijnt in het tijdschrift Joule, daalde het gebruik van hernieuwbare energiebronnen door het Bitcoin-netwerk van gemiddeld 42 procent in 2020 tot 25 procent in augustus 2021. Een waarschijnlijke reden: Bitcoin-miners verloren hun toegang tot waterkracht uit regio’s in China die hun computers tijdens de natte zomermaanden van goedkope, overvloedige, hernieuwbare energie hadden voorzien. In plaats daarvan migreerde een aanzienlijk aantal miners naar het nabijgelegen Kazachstan, maar ook verder weg naar de Verenigde Staten.
In die landen gebruiken cryptominers meer fossiele brandstoffen, voornamelijk steenkool in Kazachstan en aardgas in Amerika. Steenkool en aardgas zijn beide aanjagers van klimaatverandering, omdat de verbranding van fossiele brandstoffen enorme hoeveelheden planeetverwarmende koolstofdioxide in de atmosfeer pompt.
65 megaton CO2 per jaar of evenveel als Griekenland uitstoot
De onderzoekers van de Vrije Universiteit Amsterdam, de Technische Universiteit van München, ETH Zürich en het Massachusetts Institute of Technology schatten dat Bitcoin-mining verantwoordelijk kan zijn voor ongeveer 65 megaton CO2 per jaar, vergelijkbaar met de uitstoot van heel Griekenland.
Het nieuwe onderzoek draagt bij aan het debat over de milieueffecten van cryptomining in een tijd waarin de positie van de cryptocurrency in de reguliere financiën is gegroeid. Vooral het minen van Bitcoin is onder de loep genomen omdat het Bitcoinsysteem zo ontworpen is dat naarmate meer miners deelnemen, het minen van elke Bitcoin energie-intensiever wordt. (Ethereum, een andere cryptocurrency, werkt aan een alternatieve methode die veel minder energie zou verbruiken.)
Grote verschillen in schattingen aandeel hernieuwbare energie
Er zijn in het verleden zeer uiteenlopende schattingen geweest van het aandeel van hernieuwbare energiebronnen dat Bitcoin-mijnwerkers gebruiken. Een onderzoek van het Cambridge Centre for Alternative Finance schatte het wereldwijde gemiddelde van hernieuwbare energiebronnen die in cryptomining worden gebruikt op ongeveer 40 procent. De Bitcoin Mining Council heeft gezegd dat het aantal dichter bij 60 procent lag. En Coinshares, een investeringsmaatschappij voor digitale activa, heeft geschat dat maar liefst 73 procent van de elektriciteit die Bitcoin-miners gebruiken, wordt aangedreven door hernieuwbare energiebronnen.
Een grote reden voor die verschillen is dat het moeilijk is om de exacte locaties te bepalen van alle Bitcoin-miners ter wereld. Sinds enkele jaren hebben Cambridge-onderzoekers gegevens verzameld over de wereldwijde distributie van miners, op basis van informatie die is verzameld uit vier “mining pools” of groepen miners die hun computerbronnen combineren. Maar dat dekte slechts ongeveer 44 procent van de totale Bitcoin-miner-activiteit vanaf oktober 2021. Het nieuwe onderzoek gebruikte de locatiegegevens van de Cambridge-onderzoekers en koppelde deze aan gegevens over hoe koolstofintensief de elektriciteitsopwekking in een land is.
(am)